Για την Ισιδα
Επειδή είμαι η πρώτη και η τελευταία Είμαι η λατρεμένη και ηπεριφρονημένη Είμαι η πόρνη και η Αγία Είμαι η σύζυγος και η παρθένα Είμαι η μάνα και η θυγατέρα Είμαι τα χέρια της μητέρας μου Είμαι η στέρφα και πλήθος τα παιδιά μου Είμαι η καλοπαντρεμένη και η απάντρευτη Είμαι εκείνη που φέρνει το φως και εκείνη που δεν γέννησε ποτέ Είμαι η παρηγοριά από τις ωδίνες του τοκετού Είμαι η σύζυγος και ο σύζυγος Και είμαι γέννημα του άντρα μου Είμαι η γεννήτρα του πατέρα μου Είμαι η αδελφή του άντρα μου Και αυτός είναι ο αποδιωγμένος γιος μου Να με σέβεστε ΠΑΝΤΑ γιατί είμαι η Σκανδαλώδης και η Μεγαλόπρεπη!!!
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
To ακόλουθο κείμενο δεν έχει πλάκα. Δεν ξέρουμε καν αν είναι αληθινό περιστατικό ή αν είναι απλά ένα email που κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Αξίζει όμως αφιερώσετε δύο λεπτά.
Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασε το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ, από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;
Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.
Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασε το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή ;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ, από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;
Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
Τρεις,δέκα ή έντεκα διαστάσεις;
Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος μας είναι τρισδιάστατος. Μαζί με το χρόνο, το μήκος, το πλάτος και το ύψος είναι αυτά που δίνουν στο σύμπαν τη μορφή που «ξέρουμε». Είναι όμως έτσι ή απλώς οι υπόλοιπες διαστάσεις δεν μας είναι ορατές;
Είχε ο Θεός άλλη επιλογή; Ή για να θέσουμε τα πράγματα σε λιγότερη θεωρητική βάση, είναι το σύμπαν υποχρεωμένο να έχει τη μορφή που έχει; H απάντηση σε αυτό το ερώτημα, που ανάμεσα σε άλλους είχε θέσει και ο Αϊνστάιν, παραμένει ασύλληπτη. Είναι όμως πολύ σημαντική, γιατί ένα σύμπαν με νόμους ελάχιστα διαφορετικούς από αυτούς που πραγματικά έχουν παρατηρηθεί θα ήταν τέτοιο όπου η ζωή-και επομένως και η ανθρώπινη ζωή-δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει.
Η παρατήρηση αυτή, γνωστή ως ανθρώπινη αρχή, ταράζει πολλούς επιστήμονες καθώς δεν μπορούν να δουν κάποιον βασικό λόγο γιατί τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Συγκεκριμένα, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ο χώρος πρέπει να έχει μόνο τρεις διαστάσεις. Η μελέτη όμως των Andreas Karch και Lisa Randall, από το πανεπιστήμιο της Washington και του Harvard αντίστοιχα, η οποία πρόκειται να δημοσιευθεί αυτό το μήνα στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters, υποστηρίζει ότι οι νόμοι της φυσικής μπορούν πράγματι να μεροληπτούν υπέρ των τριών διαστάσεων. Παραδόξως όμως, εμφανίζουν μια παρόμοια μεροληψία υπέρ των επτά διαστάσεων.
Η ιδέα ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερες διαστάσεις από τις γνωστές μας του ύψους, του πλάτους και του μήκους (και επίσης, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, και την τέταρτη διάσταση του χρόνου) είναι μια συνέπεια των προσπαθειών να λυθεί ένα παλιό πρόβλημα της φυσικής. Ακόμα από τότε που ο Αϊνστάιν ανέπτυξε τις θεωρίες του για το χώρο, το χρόνο και τη βαρύτητα, οι επιστήμονες αναζητούν μια θεωρία για τα πάντα η οποία θα συνενώνει όλες αυτές τις θεωρίες με την κβαντομηχανική – το κομμάτι αυτό της φυσικής που περιγράφει την ηλεκτρομαγνητική και τις δυνάμεις που συγκρατούν μεταξύ τους ατομικούς πυρήνες. Μια τέτοια θεωρία θα μπορούσε να περιγράψει το πώς το σύμπαν εξελίχθηκε μετά το Big Bang. Θα εξηγούσε το γιατί φαίνεται να υπάρχει περισσότερη ύλη από ότι αντι-ύλη. Θα μπορούσε ακόμα να υποδείξει τη φύση της σκοτεινής ενέργειας και ύλης που «κρύβονται» στα όρια της αντίληψης.
Μέχρι σήμερα, οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για μια θεωρία των πάντων είναι οι διάφορες εκδοχές ενός κλάδου των μαθηματικών, την ονομαζόμενη θεωρία των χορδών. Δυστυχώς, για την κοινή λογική, οι θεωρίες αυτές απαιτούν από το σύμπαν να έχει δέκα ή έντεκα διαστάσεις αντί για τις γνωστές μας τρεις του χώρου και μιας του χρόνου. Για να κατανοήσουν αυτή την ανωμαλία, μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι οι γνωστές μας τέσσερις διαστάσεις είναι ελεύθερες ενώ οι υπόλοιπες έξι-επτά είναι τυλιγμένες μεταξύ τους τόσο σφιχτά που δεν είναι ορατές ακόμα και με τα πιο ισχυρά όργανα. Αν θελήσουμε να το δούμε με μια καθημερινή αναλογία, ας σκεφτούμε μια ίνα από βαμβάκι. Αυτή μοιάζει να έχει μόνο μία διάσταση. Αν όμως τη δούμε κάτω από έναν μεγεθυντικό φακό μπορούμε να εντοπίσουμε και τις άλλες δύο διαστάσεις της.
Μια δεύτερη ερμηνεία της πολύ-διαστατικότητας ωστόσο, είναι ότι οι επιπλέον διαστάσεις δεν είναι πάντα τυλιγμένες όμως ακόμα και τότε δεν μπορούμε εύκολα να τις παρατηρήσουμε γιατί απλά δεν είμαστε ελεύθεροι να κινηθούμε μέσα σε αυτές. Σε αυτή την εκδοχή, ο χώρος που κατοικείται από τους ανθρώπους είναι μια τρισδιάστατη επιφάνεια ενσωματωμένη σε ένα τοπίο πολλαπλών διαστάσεων. Τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν τον άνθρωπο καθώς και οι αντιβαρυτικές δυνάμεις που δρουν πάνω του, είναι αυστηρά περιορισμένα σε αυτή την επιφάνεια – η οποία ονομάζεται μεμβράνη (brane από το αγγλικό membrane)-και δεν έχουν καμία άμεση γνώση από τον πολυδιάστατο χώρο που τα περιβάλλει. Μόνο η βαρύτητα είναι ελεύθερη να διεισδύσει σε όλα τα τμήματα του σύμπαντος, και είναι αυτός ένας από τους λόγους που η βαρύτητα υπακούει σε διαφορετικούς κανόνες από ότι οι άλλες δυνάμεις.
Αυτή τη δεύτερη ερμηνεία επικαλούνται και οι Karch και Randall. Υποθέτουν ότι, αρχικά, το σύμπαν ήταν γεμάτο από ισάριθμες μεμβράνες και αντι-μεμβράνες (η αντίστοιχη μεμβράνη της αντι-ύλης). Αυτές οι μεμβράνες και αντι-μεμβράνες μπορούσαν να έχουν μέχρι και δέκα διαφορετικές διαστάσεις. Οι Karch και Randall αποδεικνύουν μαθηματικά ότι ένα σύμπαν με ίσο αριθμό μεμβρανών και αντι-μεμβρανών φυσιολογικά θα κυριαρχείται από 3 και 7 μεμβράνες γιατί αυτές είναι το λιγότερο πιθανό να αφομοιωθούν από τις αντίστοιχες αντι-μεμβράνες τους.
Το αποτέλεσμα αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για δύο λόγους. Είναι η πρώτη ένδειξη για το ότι οι μεμβράνες από μόνες τους μπορούν να εξηγήσουν την ύπαρξη των κρυφών διαστάσεων. Δεν χρειάζεται να είναι τυλιγμένες μεταξύ τους για να μην είναι προσβάσιμες. Επίσης είναι η πρώτη ένδειξη που υποστηρίζει ότι υπάρχει μια υποκείμενη προτίμηση στους νόμους της φυσικής για ορισμένα σύμπαντα, παρέχοντας έτσι μια λύση για την ανθρώπινη αρχή.
Παρόλα αυτά, αυτή δεν είναι μια ολοκληρωτική λύση. Άλλες πραγματικότητες, είτε τριών είτε επτά διαστάσεων, θα μπορούσαν να είναι κρυμμένες κάπου αλλού μέσα στο τοπίο. Και η ζωή σε ένα διάστημα επτά διαστάσεων θα ήταν πολύ διαφορετική από τη ζωή στη γη – αν πράγματι υπήρχε. Κι αυτό γιατί η δύναμη της βαρύτητας θα μειωνόταν πολύ γρηγορότερα με την απόσταση από ότι συμβαίνει σε αυτό τον κόσμο. Σαν αποτέλεσμα, ένα διάστημα επτά διαστάσεων δεν θα είχε πλανήτες σε σταθερή τροχιά γύρω από τα αστέρια. Όπως η σκοτεινή ενέργεια και ύλη, η ανθρώπινη αρχή προκαλεί τους επιστήμονες να την εξηγήσουν.
Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος μας είναι τρισδιάστατος. Μαζί με το χρόνο, το μήκος, το πλάτος και το ύψος είναι αυτά που δίνουν στο σύμπαν τη μορφή που «ξέρουμε». Είναι όμως έτσι ή απλώς οι υπόλοιπες διαστάσεις δεν μας είναι ορατές;
Είχε ο Θεός άλλη επιλογή; Ή για να θέσουμε τα πράγματα σε λιγότερη θεωρητική βάση, είναι το σύμπαν υποχρεωμένο να έχει τη μορφή που έχει; H απάντηση σε αυτό το ερώτημα, που ανάμεσα σε άλλους είχε θέσει και ο Αϊνστάιν, παραμένει ασύλληπτη. Είναι όμως πολύ σημαντική, γιατί ένα σύμπαν με νόμους ελάχιστα διαφορετικούς από αυτούς που πραγματικά έχουν παρατηρηθεί θα ήταν τέτοιο όπου η ζωή-και επομένως και η ανθρώπινη ζωή-δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει.
Η παρατήρηση αυτή, γνωστή ως ανθρώπινη αρχή, ταράζει πολλούς επιστήμονες καθώς δεν μπορούν να δουν κάποιον βασικό λόγο γιατί τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Συγκεκριμένα, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ο χώρος πρέπει να έχει μόνο τρεις διαστάσεις. Η μελέτη όμως των Andreas Karch και Lisa Randall, από το πανεπιστήμιο της Washington και του Harvard αντίστοιχα, η οποία πρόκειται να δημοσιευθεί αυτό το μήνα στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters, υποστηρίζει ότι οι νόμοι της φυσικής μπορούν πράγματι να μεροληπτούν υπέρ των τριών διαστάσεων. Παραδόξως όμως, εμφανίζουν μια παρόμοια μεροληψία υπέρ των επτά διαστάσεων.
Η ιδέα ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερες διαστάσεις από τις γνωστές μας του ύψους, του πλάτους και του μήκους (και επίσης, για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, και την τέταρτη διάσταση του χρόνου) είναι μια συνέπεια των προσπαθειών να λυθεί ένα παλιό πρόβλημα της φυσικής. Ακόμα από τότε που ο Αϊνστάιν ανέπτυξε τις θεωρίες του για το χώρο, το χρόνο και τη βαρύτητα, οι επιστήμονες αναζητούν μια θεωρία για τα πάντα η οποία θα συνενώνει όλες αυτές τις θεωρίες με την κβαντομηχανική – το κομμάτι αυτό της φυσικής που περιγράφει την ηλεκτρομαγνητική και τις δυνάμεις που συγκρατούν μεταξύ τους ατομικούς πυρήνες. Μια τέτοια θεωρία θα μπορούσε να περιγράψει το πώς το σύμπαν εξελίχθηκε μετά το Big Bang. Θα εξηγούσε το γιατί φαίνεται να υπάρχει περισσότερη ύλη από ότι αντι-ύλη. Θα μπορούσε ακόμα να υποδείξει τη φύση της σκοτεινής ενέργειας και ύλης που «κρύβονται» στα όρια της αντίληψης.
Μέχρι σήμερα, οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για μια θεωρία των πάντων είναι οι διάφορες εκδοχές ενός κλάδου των μαθηματικών, την ονομαζόμενη θεωρία των χορδών. Δυστυχώς, για την κοινή λογική, οι θεωρίες αυτές απαιτούν από το σύμπαν να έχει δέκα ή έντεκα διαστάσεις αντί για τις γνωστές μας τρεις του χώρου και μιας του χρόνου. Για να κατανοήσουν αυτή την ανωμαλία, μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι οι γνωστές μας τέσσερις διαστάσεις είναι ελεύθερες ενώ οι υπόλοιπες έξι-επτά είναι τυλιγμένες μεταξύ τους τόσο σφιχτά που δεν είναι ορατές ακόμα και με τα πιο ισχυρά όργανα. Αν θελήσουμε να το δούμε με μια καθημερινή αναλογία, ας σκεφτούμε μια ίνα από βαμβάκι. Αυτή μοιάζει να έχει μόνο μία διάσταση. Αν όμως τη δούμε κάτω από έναν μεγεθυντικό φακό μπορούμε να εντοπίσουμε και τις άλλες δύο διαστάσεις της.
Μια δεύτερη ερμηνεία της πολύ-διαστατικότητας ωστόσο, είναι ότι οι επιπλέον διαστάσεις δεν είναι πάντα τυλιγμένες όμως ακόμα και τότε δεν μπορούμε εύκολα να τις παρατηρήσουμε γιατί απλά δεν είμαστε ελεύθεροι να κινηθούμε μέσα σε αυτές. Σε αυτή την εκδοχή, ο χώρος που κατοικείται από τους ανθρώπους είναι μια τρισδιάστατη επιφάνεια ενσωματωμένη σε ένα τοπίο πολλαπλών διαστάσεων. Τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν τον άνθρωπο καθώς και οι αντιβαρυτικές δυνάμεις που δρουν πάνω του, είναι αυστηρά περιορισμένα σε αυτή την επιφάνεια – η οποία ονομάζεται μεμβράνη (brane από το αγγλικό membrane)-και δεν έχουν καμία άμεση γνώση από τον πολυδιάστατο χώρο που τα περιβάλλει. Μόνο η βαρύτητα είναι ελεύθερη να διεισδύσει σε όλα τα τμήματα του σύμπαντος, και είναι αυτός ένας από τους λόγους που η βαρύτητα υπακούει σε διαφορετικούς κανόνες από ότι οι άλλες δυνάμεις.
Αυτή τη δεύτερη ερμηνεία επικαλούνται και οι Karch και Randall. Υποθέτουν ότι, αρχικά, το σύμπαν ήταν γεμάτο από ισάριθμες μεμβράνες και αντι-μεμβράνες (η αντίστοιχη μεμβράνη της αντι-ύλης). Αυτές οι μεμβράνες και αντι-μεμβράνες μπορούσαν να έχουν μέχρι και δέκα διαφορετικές διαστάσεις. Οι Karch και Randall αποδεικνύουν μαθηματικά ότι ένα σύμπαν με ίσο αριθμό μεμβρανών και αντι-μεμβρανών φυσιολογικά θα κυριαρχείται από 3 και 7 μεμβράνες γιατί αυτές είναι το λιγότερο πιθανό να αφομοιωθούν από τις αντίστοιχες αντι-μεμβράνες τους.
Το αποτέλεσμα αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για δύο λόγους. Είναι η πρώτη ένδειξη για το ότι οι μεμβράνες από μόνες τους μπορούν να εξηγήσουν την ύπαρξη των κρυφών διαστάσεων. Δεν χρειάζεται να είναι τυλιγμένες μεταξύ τους για να μην είναι προσβάσιμες. Επίσης είναι η πρώτη ένδειξη που υποστηρίζει ότι υπάρχει μια υποκείμενη προτίμηση στους νόμους της φυσικής για ορισμένα σύμπαντα, παρέχοντας έτσι μια λύση για την ανθρώπινη αρχή.
Παρόλα αυτά, αυτή δεν είναι μια ολοκληρωτική λύση. Άλλες πραγματικότητες, είτε τριών είτε επτά διαστάσεων, θα μπορούσαν να είναι κρυμμένες κάπου αλλού μέσα στο τοπίο. Και η ζωή σε ένα διάστημα επτά διαστάσεων θα ήταν πολύ διαφορετική από τη ζωή στη γη – αν πράγματι υπήρχε. Κι αυτό γιατί η δύναμη της βαρύτητας θα μειωνόταν πολύ γρηγορότερα με την απόσταση από ότι συμβαίνει σε αυτό τον κόσμο. Σαν αποτέλεσμα, ένα διάστημα επτά διαστάσεων δεν θα είχε πλανήτες σε σταθερή τροχιά γύρω από τα αστέρια. Όπως η σκοτεινή ενέργεια και ύλη, η ανθρώπινη αρχή προκαλεί τους επιστήμονες να την εξηγήσουν.
Το 1982 στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, ερευνητές υπό τη διεύθυνση του φυσικού Alain Aspect απέδειξαν πειραματικά ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, τα υποατομικά σωματίδια (ηλεκτρόνιο κ.ά.) μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία μεταξύ τους, ανεξάρτητα απ’ την απόσταση που τα χωρίζει.
Η ανακάλυψη αυτή παραβιάζει το παλιό αξίωμα του Αϊνστάιν, σύμφωνα με τo οποίο καμιά επικοινωνία δεν μπορεί να γίνεται με ταχύτητα ανώτερη από αυτήν του φωτός. Το ανησυχητικό αυτό ενδεχόμενο έχει αναγκάσει ορισμένους φυσικούς να προτείνουν πιο ριζοσπαστικές ερμηνείες.
Ο David Bohm του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, για παράδειγμα, εξηγεί το παραπάνω φαινόμενο υποστηρίζοντας ότι η χωριστότητα των υποατομικών σωματιδίων είναι μια ψευδαίσθηση!
Υπάρχει ένα βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας, το οποίο δεν αντιλαμβανόμαστε, μια πιο πολύπλοκη διάσταση πέρα από τη δική μας. Βλέπουμε τα σωματίδια σαν να είναι χωριστά, επειδή βλέπουμε μόνον ένα τμήμα της πραγματικότητάς τους.
Τα σωματίδια αυτά δεν είναι χωριστά “τμήματα”, αλλά εκφάνσεις, είδωλα μιας βαθύτερης και πιο θεμελιακής ενότητας. Και αφού τα πάντα στη φυσική πραγματικότητα απαρτίζονται από αυτά τα “είδωλα”, το ίδιο το σύμπαν είναι μια προβολή, ένα ολόγραμμα.
Η ανακάλυψη αυτή παραβιάζει το παλιό αξίωμα του Αϊνστάιν, σύμφωνα με τo οποίο καμιά επικοινωνία δεν μπορεί να γίνεται με ταχύτητα ανώτερη από αυτήν του φωτός. Το ανησυχητικό αυτό ενδεχόμενο έχει αναγκάσει ορισμένους φυσικούς να προτείνουν πιο ριζοσπαστικές ερμηνείες.
Ο David Bohm του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, για παράδειγμα, εξηγεί το παραπάνω φαινόμενο υποστηρίζοντας ότι η χωριστότητα των υποατομικών σωματιδίων είναι μια ψευδαίσθηση!
Υπάρχει ένα βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας, το οποίο δεν αντιλαμβανόμαστε, μια πιο πολύπλοκη διάσταση πέρα από τη δική μας. Βλέπουμε τα σωματίδια σαν να είναι χωριστά, επειδή βλέπουμε μόνον ένα τμήμα της πραγματικότητάς τους.
Τα σωματίδια αυτά δεν είναι χωριστά “τμήματα”, αλλά εκφάνσεις, είδωλα μιας βαθύτερης και πιο θεμελιακής ενότητας. Και αφού τα πάντα στη φυσική πραγματικότητα απαρτίζονται από αυτά τα “είδωλα”, το ίδιο το σύμπαν είναι μια προβολή, ένα ολόγραμμα.
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Φιλία
Ένα εξαιρετικό και οικουμενικό συναίσθημα που μας συνοδεύει από τα πρώτα βήματα της ζωής μας. Οι επιστήμονες μόλις τώρα άρχισαν να τη μελετούν. Σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα των ερευνών τους.
Να γιατί είναι θησαυρός
Κοντά στους φίλους μας αισθανόμαστε ευχάριστα, η διάθεσή μας βελτιώνεται και οι στενοχώριες εξαφανίζονται μονομιάς. Οι κοινωνιολόγοι διακρίνουν τρεις κατηγορίες φίλων και πέντε στάδια εξέλιξης.
Ο Ζίγκμουντ Φρόιντ είχε πει ότι συναισθηματικά υγιής είναι εκείνος που μπορεί να δημιουργήσει μια σωστή ερωτική σχέση και να συνυπάρξει αρμονικά με άλλους ανθρώπους στο επαγγελματικό του περιβάλλον. Ο διαπρεπής Αυστριακός ψυχίατρος Άλφρεντ Άντλερ συμπλήρωσε ότι η κατάκτηση της ψυχικής υγείας προϋποθέτει ένα ακόμα στοιχείο: την ανάπτυξη της κοινωνικότητας, της ικανότητας να κάνουμε βαθιές και αληθινές φιλίες. Πιο απαραίτητοι κι από τα πλούτη ή την εξουσία, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, οι φίλοι είναι πηγή ζωής αλλά και διέξοδος ή καταφύγιο σε μια δύσκολη στιγμή. Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι η φιλία θεραπεύει το στρες και την κατάθλιψη, ευνοεί την ανάπτυξη των νοητικών λειτουργιών και μειώνει τα εμφράγματα. Για τα παιδιά αποτελεί βασικό στάδιο της ανάπτυξής τους και για τους ηλικιωμένους πηγή νεότητας. Ο Γκαίτε συμβούλευε να μην εξαπατούμε τους φίλους μας ακόμα κι αν εκείνοι μας εξαπάτησαν πρώτοι, ενώ ο Βίκτορ Ουγκό υποστήριζε ότι η φιλία μοιάζει με τα παλιά κιτρινισμένα βιβλία που η πάροδος του χρόνου τούς προσδίδει μεγαλύτερη αξία.
Τσάρκα και παρηγοριά
Η Αμερικανίδα κοινωνιολόγος Γιαν Γιάγκερ κατατάσσει τους φίλους σε τρεις κατηγορίες: τους περιστασιακούς, τους στενούς και τους κολλητούς. Οι πρώτοι είναι οι πιο συχνοί, εντοπίζονται κυρίως στο επαγγελματικό περιβάλλον και η σχέση μαζί τους δεν είναι δεσμευτική. Μ' αυτούς κουτσομπολεύουμε, πάμε βόλτες, μοιραζόμαστε την αγάπη μας για το ποδόσφαιρο. Δεν πειράζει που δε βρισκόμαστε συχνά, γι' αυτό και τα μυστικά που αποκαλύπτουμε είναι λίγα και ελάσσονος σημασίας. Αντίθετα, με τους στενούς μας φίλους βρίσκουμε παρηγοριά, μοιραζόμαστε μαζί τους τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Οι δεσμοί μιας τέτοιας φιλίας στηρίζονται στην εντιμότητα και στην αγάπη και μας επιτρέπουν σε κάθε περίσταση να είμαστε ο εαυτός μας. Μας δίνουν έναν ώμο για να κλάψουμε αλλά και να μοιραστούμε τις χαρές μας. Όσο για τους κολλητούς, είναι οι πιο στενοί από τους στενούς μας φίλους. Μαζί τους το συναισθηματικό δέσιμο είναι απόλυτο, το ίδιο και η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αν χρειαστεί τρέχουμε κοντά τους μέσα στα άγρια μεσάνυχτα ή γυρίζουμε άρον άρον από τις διακοπές μας. "Για να θεωρήσουμε κάποιον φίλο μας ως κολλητό, πρέπει να έχει φανεί συνεπής και έντιμος απέναντί μας για πολλά χρόνια" τονίζει ο ψυχολόγος Γιώργος Πιντέρης. Και συνεχίζει: "Η συνέπεια και η εντιμότητα οδηγούν στην εμπιστοσύνη, η οποία αποτελεί κολόνα κάθε υγιούς διαπροσωπικής σχέσης, άρα και της φιλίας".
Βήμα προς βήμα
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι προσωπικές σχέσεις διέρχονται από πέντε φάσεις: τη γνωριμία, τον πειραματισμό, την ενδυνάμωση, την αφομοίωση και την ένωση. Γνωριμία είναι η στιγμή κατά την οποία δύο άτομα συναντιούνται και ενστικτωδώς, με την πρώτη ματιά και τις πρώτες κουβέντες, αποφασίζουν αν θα συνεχίσουν μαζί ή όχι. Η ένωση αυτή είναι η φάση της μεγαλύτερης οικειότητας που, υπό ειδικές συνθήκες, αντιστοιχεί με τον έρωτα. Μέχρι η απλή γνωριμία φτάσει στην κορυφαία αυτή φάση και να γίνει πιο βαθιά, σε όλο το διάστημα που μεσολαβεί είτε σταθεροποιείται είτε σπάει τους δεσμούς φιλίας, είτε τους ενισχύει είτε τους γυρίζει σε προηγούμενη φάση.
Αγχολυτικοί
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ταχύτητα και ο τρόπος με τον οποίο περνάμε από το ένα στάδιο στο άλλο εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες που αφορούν κυρίως στο χαρακτήρα, στην ηλικία και στο φύλο. Στις πρώτες συναντήσεις ανάμεσα σε νεαρούς και ηλικιωμένους, οι τελευταίοι συνηθίζουν να αποκαλύπτουν πονεμένες πλευρές της ζωής τους, προκαλώντας δυσκολίες στην επικοινωνία με τους νεότερους. Πολλές μελέτες αποκάλυψαν ότι όποιος διαθέτει ένα δίκτυο στενών φίλων έχει μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και επιβιώνει ευκολότερα σε περιπτώσεις καρκίνου ή καρδιακής προσβολής. Και όχι μόνο. Αντέχει καλύτερα στις θεραπείες, η διατροφή του είναι πιο ισορροπημένη, αντιδρά με λιγότερο άγχος στις δυσκολίες κι αντιμετωπίζει πιο πρόθυμα την κούραση. Ακόμα κι όταν πρέπει να κόψει το αλκοόλ, το κάπνισμα ή να κάνει δίαιτα τα καταφέρνει πιο εύκολα, πόσο μάλλον αν προσπαθεί να επιτύχει αυτούς τους στόχους μαζί με κάποιο φίλο του.
Πηγή ελπίδας
Αν ο ρόλος της φιλίας είναι σημαντικός για τους ενηλίκους, για την ψυχολογία των παιδιών είναι παραπάνω από ζωτικός. Έρευνα στις ΗΠΑ κατέδειξε ότι τα παιδιά που φτάνουν στο Δημοτικό χωρίς να έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους είναι λιγότερα πρόθυμα να μάθουν, δεν καταφέρνουν να συντονιστούν με την υπόλοιπη τάξη και η βαθμολογία τους είναι πιο χαμηλή. Μάλιστα ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτά τα προβλήματα να συνεχιστούν στην εφηβεία και πέρα απ' αυτή, σημαδεύοντας ανεξίτηλα την ψυχή τους. Το φαινόμενο παρατηρείται ακόμα πιο έντονα στα άτομα με αναπηρίες. Χάρη σε μια φιλία οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να ενσωματωθούν ευκολότερα στο κοινωνικό σύνολο και να βρουν ένα νόημα στη ζωή τους. Στην αντίθετη περίπτωση, συνήθως περιθωριοποιούνται και εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.
Διαφορά κουλτούρας
Η φιλία προσλαμβάνει διαφορετικό χαρακτήρα ανάλογα με τον πολιτισμό και τις ιδιαίτερες συνθήκες που πηγάζουν μέσα απ' αυτόν στις διάφορες κοινωνίες. Σε κάποιες περιοχές βαθιές φιλίες δημιουργούνται μέσα στους κόλπους της ίδιας της οικογένειας κι αυτοί που εμείς αποκαλούμε φίλους συνήθως ανήκουν στο εξωοικογενειακό περιβάλλον. Οι διαφοροποιήσεις στην έννοια της φιλίας δε σταματούν εδώ. "Στις δυτικές κοινωνίες, με προεξέχουσα περίπτωση τις ΗΠΑ, φίλοι είναι αυτοί που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα. Αντίθετα, σε πιο παραδοσιακές κοινωνίες φίλος είναι αυτός που θα σου σταθεί όταν όλα πάνε στραβά" υπογραμμίζει ο κ. Πιντέρης. Και επισημαίνει: "Η Ελλάδα κλίνει ακόμα προς τις παραδοσιακές κοινωνίες. Ωστόσο τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουμε μετατραπεί σε μια κοινωνία παραγωγής και κατανάλωσης κατά τα δυτικά πρότυπα, γεγονός που επαναπροσδιόρισε σε κάποιο βαθμό την έννοια της φιλίας". Στις ΗΠΑ οι νεαροί Αφροαμερικανοί, εξαιτίας της ιστορίας τους, θεωρούν φίλους όσους ανήκουν στην εθνική τους ομάδα με το σχολείο και τα κοινά ενδιαφέροντα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Σε κάθε περίπτωση οι φίλοι είναι μια προσωπική και ελεύθερη επιλογή, σε αντίθεση με τους συγγενείς και τους συναδέλφους. Έτσι, όπως λέει και το τραγούδι, "τους φίλους τους διαλέγουμε, γι' αυτό δεν τους παιδεύουμε"...
Ένα εξαιρετικό και οικουμενικό συναίσθημα που μας συνοδεύει από τα πρώτα βήματα της ζωής μας. Οι επιστήμονες μόλις τώρα άρχισαν να τη μελετούν. Σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα των ερευνών τους.
Να γιατί είναι θησαυρός
Κοντά στους φίλους μας αισθανόμαστε ευχάριστα, η διάθεσή μας βελτιώνεται και οι στενοχώριες εξαφανίζονται μονομιάς. Οι κοινωνιολόγοι διακρίνουν τρεις κατηγορίες φίλων και πέντε στάδια εξέλιξης.
Ο Ζίγκμουντ Φρόιντ είχε πει ότι συναισθηματικά υγιής είναι εκείνος που μπορεί να δημιουργήσει μια σωστή ερωτική σχέση και να συνυπάρξει αρμονικά με άλλους ανθρώπους στο επαγγελματικό του περιβάλλον. Ο διαπρεπής Αυστριακός ψυχίατρος Άλφρεντ Άντλερ συμπλήρωσε ότι η κατάκτηση της ψυχικής υγείας προϋποθέτει ένα ακόμα στοιχείο: την ανάπτυξη της κοινωνικότητας, της ικανότητας να κάνουμε βαθιές και αληθινές φιλίες. Πιο απαραίτητοι κι από τα πλούτη ή την εξουσία, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, οι φίλοι είναι πηγή ζωής αλλά και διέξοδος ή καταφύγιο σε μια δύσκολη στιγμή. Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι η φιλία θεραπεύει το στρες και την κατάθλιψη, ευνοεί την ανάπτυξη των νοητικών λειτουργιών και μειώνει τα εμφράγματα. Για τα παιδιά αποτελεί βασικό στάδιο της ανάπτυξής τους και για τους ηλικιωμένους πηγή νεότητας. Ο Γκαίτε συμβούλευε να μην εξαπατούμε τους φίλους μας ακόμα κι αν εκείνοι μας εξαπάτησαν πρώτοι, ενώ ο Βίκτορ Ουγκό υποστήριζε ότι η φιλία μοιάζει με τα παλιά κιτρινισμένα βιβλία που η πάροδος του χρόνου τούς προσδίδει μεγαλύτερη αξία.
Τσάρκα και παρηγοριά
Η Αμερικανίδα κοινωνιολόγος Γιαν Γιάγκερ κατατάσσει τους φίλους σε τρεις κατηγορίες: τους περιστασιακούς, τους στενούς και τους κολλητούς. Οι πρώτοι είναι οι πιο συχνοί, εντοπίζονται κυρίως στο επαγγελματικό περιβάλλον και η σχέση μαζί τους δεν είναι δεσμευτική. Μ' αυτούς κουτσομπολεύουμε, πάμε βόλτες, μοιραζόμαστε την αγάπη μας για το ποδόσφαιρο. Δεν πειράζει που δε βρισκόμαστε συχνά, γι' αυτό και τα μυστικά που αποκαλύπτουμε είναι λίγα και ελάσσονος σημασίας. Αντίθετα, με τους στενούς μας φίλους βρίσκουμε παρηγοριά, μοιραζόμαστε μαζί τους τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Οι δεσμοί μιας τέτοιας φιλίας στηρίζονται στην εντιμότητα και στην αγάπη και μας επιτρέπουν σε κάθε περίσταση να είμαστε ο εαυτός μας. Μας δίνουν έναν ώμο για να κλάψουμε αλλά και να μοιραστούμε τις χαρές μας. Όσο για τους κολλητούς, είναι οι πιο στενοί από τους στενούς μας φίλους. Μαζί τους το συναισθηματικό δέσιμο είναι απόλυτο, το ίδιο και η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αν χρειαστεί τρέχουμε κοντά τους μέσα στα άγρια μεσάνυχτα ή γυρίζουμε άρον άρον από τις διακοπές μας. "Για να θεωρήσουμε κάποιον φίλο μας ως κολλητό, πρέπει να έχει φανεί συνεπής και έντιμος απέναντί μας για πολλά χρόνια" τονίζει ο ψυχολόγος Γιώργος Πιντέρης. Και συνεχίζει: "Η συνέπεια και η εντιμότητα οδηγούν στην εμπιστοσύνη, η οποία αποτελεί κολόνα κάθε υγιούς διαπροσωπικής σχέσης, άρα και της φιλίας".
Βήμα προς βήμα
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι προσωπικές σχέσεις διέρχονται από πέντε φάσεις: τη γνωριμία, τον πειραματισμό, την ενδυνάμωση, την αφομοίωση και την ένωση. Γνωριμία είναι η στιγμή κατά την οποία δύο άτομα συναντιούνται και ενστικτωδώς, με την πρώτη ματιά και τις πρώτες κουβέντες, αποφασίζουν αν θα συνεχίσουν μαζί ή όχι. Η ένωση αυτή είναι η φάση της μεγαλύτερης οικειότητας που, υπό ειδικές συνθήκες, αντιστοιχεί με τον έρωτα. Μέχρι η απλή γνωριμία φτάσει στην κορυφαία αυτή φάση και να γίνει πιο βαθιά, σε όλο το διάστημα που μεσολαβεί είτε σταθεροποιείται είτε σπάει τους δεσμούς φιλίας, είτε τους ενισχύει είτε τους γυρίζει σε προηγούμενη φάση.
Αγχολυτικοί
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ταχύτητα και ο τρόπος με τον οποίο περνάμε από το ένα στάδιο στο άλλο εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες που αφορούν κυρίως στο χαρακτήρα, στην ηλικία και στο φύλο. Στις πρώτες συναντήσεις ανάμεσα σε νεαρούς και ηλικιωμένους, οι τελευταίοι συνηθίζουν να αποκαλύπτουν πονεμένες πλευρές της ζωής τους, προκαλώντας δυσκολίες στην επικοινωνία με τους νεότερους. Πολλές μελέτες αποκάλυψαν ότι όποιος διαθέτει ένα δίκτυο στενών φίλων έχει μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής και επιβιώνει ευκολότερα σε περιπτώσεις καρκίνου ή καρδιακής προσβολής. Και όχι μόνο. Αντέχει καλύτερα στις θεραπείες, η διατροφή του είναι πιο ισορροπημένη, αντιδρά με λιγότερο άγχος στις δυσκολίες κι αντιμετωπίζει πιο πρόθυμα την κούραση. Ακόμα κι όταν πρέπει να κόψει το αλκοόλ, το κάπνισμα ή να κάνει δίαιτα τα καταφέρνει πιο εύκολα, πόσο μάλλον αν προσπαθεί να επιτύχει αυτούς τους στόχους μαζί με κάποιο φίλο του.
Πηγή ελπίδας
Αν ο ρόλος της φιλίας είναι σημαντικός για τους ενηλίκους, για την ψυχολογία των παιδιών είναι παραπάνω από ζωτικός. Έρευνα στις ΗΠΑ κατέδειξε ότι τα παιδιά που φτάνουν στο Δημοτικό χωρίς να έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους είναι λιγότερα πρόθυμα να μάθουν, δεν καταφέρνουν να συντονιστούν με την υπόλοιπη τάξη και η βαθμολογία τους είναι πιο χαμηλή. Μάλιστα ελλοχεύει ο κίνδυνος αυτά τα προβλήματα να συνεχιστούν στην εφηβεία και πέρα απ' αυτή, σημαδεύοντας ανεξίτηλα την ψυχή τους. Το φαινόμενο παρατηρείται ακόμα πιο έντονα στα άτομα με αναπηρίες. Χάρη σε μια φιλία οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να ενσωματωθούν ευκολότερα στο κοινωνικό σύνολο και να βρουν ένα νόημα στη ζωή τους. Στην αντίθετη περίπτωση, συνήθως περιθωριοποιούνται και εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.
Διαφορά κουλτούρας
Η φιλία προσλαμβάνει διαφορετικό χαρακτήρα ανάλογα με τον πολιτισμό και τις ιδιαίτερες συνθήκες που πηγάζουν μέσα απ' αυτόν στις διάφορες κοινωνίες. Σε κάποιες περιοχές βαθιές φιλίες δημιουργούνται μέσα στους κόλπους της ίδιας της οικογένειας κι αυτοί που εμείς αποκαλούμε φίλους συνήθως ανήκουν στο εξωοικογενειακό περιβάλλον. Οι διαφοροποιήσεις στην έννοια της φιλίας δε σταματούν εδώ. "Στις δυτικές κοινωνίες, με προεξέχουσα περίπτωση τις ΗΠΑ, φίλοι είναι αυτοί που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα. Αντίθετα, σε πιο παραδοσιακές κοινωνίες φίλος είναι αυτός που θα σου σταθεί όταν όλα πάνε στραβά" υπογραμμίζει ο κ. Πιντέρης. Και επισημαίνει: "Η Ελλάδα κλίνει ακόμα προς τις παραδοσιακές κοινωνίες. Ωστόσο τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουμε μετατραπεί σε μια κοινωνία παραγωγής και κατανάλωσης κατά τα δυτικά πρότυπα, γεγονός που επαναπροσδιόρισε σε κάποιο βαθμό την έννοια της φιλίας". Στις ΗΠΑ οι νεαροί Αφροαμερικανοί, εξαιτίας της ιστορίας τους, θεωρούν φίλους όσους ανήκουν στην εθνική τους ομάδα με το σχολείο και τα κοινά ενδιαφέροντα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Σε κάθε περίπτωση οι φίλοι είναι μια προσωπική και ελεύθερη επιλογή, σε αντίθεση με τους συγγενείς και τους συναδέλφους. Έτσι, όπως λέει και το τραγούδι, "τους φίλους τους διαλέγουμε, γι' αυτό δεν τους παιδεύουμε"...
"Βιώστε την ευφορία της επαφής με τον Κοσμικό Ήλιο"
“Οι ακτίνες του Ήλιου δίνουν ζωή, φώτιση, χαρά, εκλέπτυνση, ομορφιά, καθαρότητα και νόημα στην ζωή. Βιώστε την ευφορία της επαφής με τον κοσμικό ήλιο. Κατόπιν μεταφέρετε την φώτιση στους αδερφούς σας και στην γη”.
****************************
Το Πνεύμα είναι Φως. Έτσι η πνευματικότητα είναι η προσπάθεια να φέρουμε Φως, να φωτιστούμε. Ο Θεός φυσικά δεν είναι κάποιο πρόσωπο αλλά Φως. Ο διαλογισμός και η προσευχή είναι τα εργαλεία να φέρουμε φως στην φυσιολογία μας και κατόπιν να το μοιράσουμε στους αδελφούς μας και στη γη. Γινόμαστε δηλαδή τα κανάλια, τα διάμεσα του Φωτός στην γη.
Τι είναι αυτό που εμποδίζει την απρόσκοπτη ροή του φωτός, της ενέργειας μέσα από εμάς; Ο εγωισμός, φυσικά. Ο εγωισμός είναι προσπάθεια ελέγχου της ενέργειας στο επίπεδο του σώματος. Δηλαδή συγκρατούμε την ενέργεια μέσα στο σώμα μας και δεν την αφήνουμε να περάσει μέσα από μας και να πάει στην γη. Ή, για την ακρίβεια, λόγω της νοητικής πολυλογίας και των φόβων μας, δεν περνάει σχεδόν καθόλου το φως μέσα από μας, το κρατάμε έξω. Ο διαλογισμός είναι η ενσυνείδητη παράδοση του εαυτού μας στην Ροή, μια πράξη θυσίας του εγωισμού μας και των τάσεων για έλεγχο. Όταν τελικά καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τον εγωισμό (νευρικότητα, υπερκινητικότητα, αδράνεια, τεμπελιά, θυμό κ.λπ.) που εμποδίζει την Ροή, τότε το Φως περνάει μέσα από εμάς ελεύθερο, μας δίνει ζωή, μας φωτίζει, δίνει νόημα στη ζωή μας, μας εξαγνίζει, και βιώνουμε την φυσική μας κατάσταση που είναι η ευδαιμονία.
Γιατί άραγε δεν το κάνουμε πιο συχνά αυτό; Μήπως μας ενοχλεί το Φως; Μήπως έχουμε έλλειψη αυτοεκτίμησης και δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να βιώσει την αληθινή Χαρά της φυσικής ευδαιμονίας; Ας μην κρατούμε τον εαυτό μας δυστυχή περιμένοντας από τους άλλους και από την ζωή να μας δώσουν αυτά που έχουμε ήδη μέσα μας: την Αγάπη και το Φως.
“Οι ακτίνες του Ήλιου δίνουν ζωή, φώτιση, χαρά, εκλέπτυνση, ομορφιά, καθαρότητα και νόημα στην ζωή. Βιώστε την ευφορία της επαφής με τον κοσμικό ήλιο. Κατόπιν μεταφέρετε την φώτιση στους αδερφούς σας και στην γη”.
****************************
Το Πνεύμα είναι Φως. Έτσι η πνευματικότητα είναι η προσπάθεια να φέρουμε Φως, να φωτιστούμε. Ο Θεός φυσικά δεν είναι κάποιο πρόσωπο αλλά Φως. Ο διαλογισμός και η προσευχή είναι τα εργαλεία να φέρουμε φως στην φυσιολογία μας και κατόπιν να το μοιράσουμε στους αδελφούς μας και στη γη. Γινόμαστε δηλαδή τα κανάλια, τα διάμεσα του Φωτός στην γη.
Τι είναι αυτό που εμποδίζει την απρόσκοπτη ροή του φωτός, της ενέργειας μέσα από εμάς; Ο εγωισμός, φυσικά. Ο εγωισμός είναι προσπάθεια ελέγχου της ενέργειας στο επίπεδο του σώματος. Δηλαδή συγκρατούμε την ενέργεια μέσα στο σώμα μας και δεν την αφήνουμε να περάσει μέσα από μας και να πάει στην γη. Ή, για την ακρίβεια, λόγω της νοητικής πολυλογίας και των φόβων μας, δεν περνάει σχεδόν καθόλου το φως μέσα από μας, το κρατάμε έξω. Ο διαλογισμός είναι η ενσυνείδητη παράδοση του εαυτού μας στην Ροή, μια πράξη θυσίας του εγωισμού μας και των τάσεων για έλεγχο. Όταν τελικά καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τον εγωισμό (νευρικότητα, υπερκινητικότητα, αδράνεια, τεμπελιά, θυμό κ.λπ.) που εμποδίζει την Ροή, τότε το Φως περνάει μέσα από εμάς ελεύθερο, μας δίνει ζωή, μας φωτίζει, δίνει νόημα στη ζωή μας, μας εξαγνίζει, και βιώνουμε την φυσική μας κατάσταση που είναι η ευδαιμονία.
Γιατί άραγε δεν το κάνουμε πιο συχνά αυτό; Μήπως μας ενοχλεί το Φως; Μήπως έχουμε έλλειψη αυτοεκτίμησης και δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να βιώσει την αληθινή Χαρά της φυσικής ευδαιμονίας; Ας μην κρατούμε τον εαυτό μας δυστυχή περιμένοντας από τους άλλους και από την ζωή να μας δώσουν αυτά που έχουμε ήδη μέσα μας: την Αγάπη και το Φως.
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
Μύθοι δεκαετιών που έκτισαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σήμερα καταρρέουν.
Δεν χρεοκοπήσα εγω την Ελλαδα Γιαννη που δεν κόβω απόδειξη.
Η Eurobank φορολογείται με 14,3% για τα κέρδη του Α’ εξαμήνου του 2009 – ενώ ο μισθωτός των 880 ευρώ το μήνα φορολογείται με 25%.
Δεν χρεοκοπήσαμε από τον εκπαιδευτικό των 1.200 ευρώ που κάνει ιδιαίτερα και τάχα είναι «ο μοχλός της παραοικονομίας».
χρεοκοπήσαμε από τις πολιτικές που έχουν αφήσει ασύδοτο το κεφάλαιο (εφοπλιστές, βιομήχανοι, πετρελαιάδες κ.λπ.) που για το 2009 δήλωσαν 870 ευρώ μηνιαίο εισόδημα!
Χρεοκοπήσαμε από τις πολιτικές που έχουν υποταχθεί στις Βρυξέλες και στους καταναγκασμούς τους, στους μονόδρομους, στις θηλιές που σφίγγουν καθημερινά την κοινωνία και τον εργαζόμενο λαό στην Ελλάδα.
Δεν κάναμε ντόλτσε βίτα με δανεικά, όπως ξελαρυγγιάζονται τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που παίρνουν μηνιαίους μισθούς από 20.000-80.000 ευρώ.
Το μήνα προσπαθούσαμε να τον βγάλουμε με 700 ή 1.000 ή 1.400 ευρώ.
Δεν πήραμε δανεικά και αγύριστα από τις τράπεζες για να μεταφέρουμε τα εργοστάσιά μας στα Βαλκάνια, όπως έκαναν οι βιομήχανοί «μας».
Δεν μας εγγυήθηκε το Δημόσιο μηδενικά επιτόκια για τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά μας δάνεια, όπως έκανε για τους τραπεζίτες. Αντίθετα, άφηνε τις τράπεζες να κατακλέβουν το λαό.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ, ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΩΝ
Δεν χρεοκοπήσα εγω την Ελλαδα Γιαννη που δεν κόβω απόδειξη.
Η Eurobank φορολογείται με 14,3% για τα κέρδη του Α’ εξαμήνου του 2009 – ενώ ο μισθωτός των 880 ευρώ το μήνα φορολογείται με 25%.
Δεν χρεοκοπήσαμε από τον εκπαιδευτικό των 1.200 ευρώ που κάνει ιδιαίτερα και τάχα είναι «ο μοχλός της παραοικονομίας».
χρεοκοπήσαμε από τις πολιτικές που έχουν αφήσει ασύδοτο το κεφάλαιο (εφοπλιστές, βιομήχανοι, πετρελαιάδες κ.λπ.) που για το 2009 δήλωσαν 870 ευρώ μηνιαίο εισόδημα!
Χρεοκοπήσαμε από τις πολιτικές που έχουν υποταχθεί στις Βρυξέλες και στους καταναγκασμούς τους, στους μονόδρομους, στις θηλιές που σφίγγουν καθημερινά την κοινωνία και τον εργαζόμενο λαό στην Ελλάδα.
Δεν κάναμε ντόλτσε βίτα με δανεικά, όπως ξελαρυγγιάζονται τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που παίρνουν μηνιαίους μισθούς από 20.000-80.000 ευρώ.
Το μήνα προσπαθούσαμε να τον βγάλουμε με 700 ή 1.000 ή 1.400 ευρώ.
Δεν πήραμε δανεικά και αγύριστα από τις τράπεζες για να μεταφέρουμε τα εργοστάσιά μας στα Βαλκάνια, όπως έκαναν οι βιομήχανοί «μας».
Δεν μας εγγυήθηκε το Δημόσιο μηδενικά επιτόκια για τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά μας δάνεια, όπως έκανε για τους τραπεζίτες. Αντίθετα, άφηνε τις τράπεζες να κατακλέβουν το λαό.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ, ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΩΝ
Τι είναι αυτό το επίδομα ταχείας άφιξης στη δουλειά ρε Γιαννη
Αν έρθω με οτομοτρίς τι παίρνω;
Η παπαρηγα τι λεει ;
Σε αρκετές δημόσιες υπηρεσίες, κυρίως του υπουργείου Οικονομικών, ο βασικός μισθός μπροστά στα επιδόματα είναι απλα χαρτζιλίκι. Άρα θα κόψεις τέτοια επιδόματα και όχι αθώους ανήλικους μισθούς.
-Μαμά, θα σας φέρω στο σπίτι να γνωρίσετε τον Μπάμπη.... Είναι δημόσιος υπάλληλος με καλό μισθό.-Άσε τον μισθό, παιδί μου. Πόσα επιδόματα παίρνει;!!!!!!!!
Είδαμε στην τηλεόραση πώς κατάφερε, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, ένας κλητήρας του υπουργείου Οικονομικών να εισπράττει μηνιαίως 2.531 ευρά . Αν προσθέσεις τα επιδόματα χρήσης υπολογιστή, χρήσης φωτοτυπικού μηχανήματος, μεταφοράς εγγράφου, βεβαίωσης και είσπραξης εσόδων υπέρ τρίτων και τα οικογενειακά επιδόματα… και λίγα παίρνει.
Καλά, αναγνωρίζω ότι αν οι υπάλληλοι της Βουλής ήταν υποχρεωμένοι να ακούν όλες τις μαλακιες των πολιτικών στη Βουλή, ίσως να εδικαιολογείτε ο χαρακτηρισμός του επαγγέλματός τους ως… βαρύ και ανθυγιεινό.
Οι υπάλληλοι της Βουλής, εκτός των 16 μισθών, συνταξιοδοτούνται με 29 χρόνια υπηρεσίας, λες και δουλεύουν σε ανθρακωρυχείο
Ετσι οπως παμε Θοδορη το ποταμι θα ειναι ηρεμο για παντα
εκτος και το λαδωσουμε λιγουλακι
Αν έρθω με οτομοτρίς τι παίρνω;
Η παπαρηγα τι λεει ;
Σε αρκετές δημόσιες υπηρεσίες, κυρίως του υπουργείου Οικονομικών, ο βασικός μισθός μπροστά στα επιδόματα είναι απλα χαρτζιλίκι. Άρα θα κόψεις τέτοια επιδόματα και όχι αθώους ανήλικους μισθούς.
-Μαμά, θα σας φέρω στο σπίτι να γνωρίσετε τον Μπάμπη.... Είναι δημόσιος υπάλληλος με καλό μισθό.-Άσε τον μισθό, παιδί μου. Πόσα επιδόματα παίρνει;!!!!!!!!
Είδαμε στην τηλεόραση πώς κατάφερε, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, ένας κλητήρας του υπουργείου Οικονομικών να εισπράττει μηνιαίως 2.531 ευρά . Αν προσθέσεις τα επιδόματα χρήσης υπολογιστή, χρήσης φωτοτυπικού μηχανήματος, μεταφοράς εγγράφου, βεβαίωσης και είσπραξης εσόδων υπέρ τρίτων και τα οικογενειακά επιδόματα… και λίγα παίρνει.
Καλά, αναγνωρίζω ότι αν οι υπάλληλοι της Βουλής ήταν υποχρεωμένοι να ακούν όλες τις μαλακιες των πολιτικών στη Βουλή, ίσως να εδικαιολογείτε ο χαρακτηρισμός του επαγγέλματός τους ως… βαρύ και ανθυγιεινό.
Οι υπάλληλοι της Βουλής, εκτός των 16 μισθών, συνταξιοδοτούνται με 29 χρόνια υπηρεσίας, λες και δουλεύουν σε ανθρακωρυχείο
Ετσι οπως παμε Θοδορη το ποταμι θα ειναι ηρεμο για παντα
εκτος και το λαδωσουμε λιγουλακι
Μες στην υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισιές,
(απάνου εστρίγγλιζε η λατέρνα)
όλη η παραία πίναμε εψές,
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής,
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Οσο κι ο νους αν τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται!
(Ηλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος του άσωτου ουρανού,
ω! της αυγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα του δειλινού,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)
Του ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος - ίδιο στοιχιό
του άλλου κοντόμερη η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό,
στο Παλαμίδι ο γυιός του Μάζη
κ' η κόρη του γιαβή στο Γκάζι.
-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
-Φταίει ο θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
"ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.
Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα
μες σε καπνούς και σε βρισιές,
(απάνου εστρίγγλιζε η λατέρνα)
όλη η παραία πίναμε εψές,
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής,
ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Οσο κι ο νους αν τυραννιέται
άσπρην ημέρα δε θυμιέται!
(Ηλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος του άσωτου ουρανού,
ω! της αυγής κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα του δειλινού,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)
Του ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος - ίδιο στοιχιό
του άλλου κοντόμερη η γυναίκα
στο σπίτι λιώνει από χτικιό,
στο Παλαμίδι ο γυιός του Μάζη
κ' η κόρη του γιαβή στο Γκάζι.
-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
-Φταίει ο θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
"ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.
Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει, μας πατεί:
δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Γνώση σημαίνει υπερβατική σοφία που επιτρέπει στον άνθρωπο να γνωρίσει τα μυστήρια του Σύμπαντος και να θέσει απαντήσεις στα ερωτήματα: Ποιοί είμαστε; Πού πάμε; Από πού προερχόμαστε; Γιατί ζούμε;
Ο άνθρωπος στην πορεία της ζωής του, εξ’ αιτίας της μονόπλευρης εξωτερικής εκπαίδευσης που λαμβάνει, αγνοεί τελείως τις φοβερές δυνατότητες ανάπτυξής του, οι οποίες κοιμούνται στα βάθη του είναι του, καταδικασμένος να ζει σε ένα πολύ μικρό μέρος του εαυτού του, αγνοώντας ουσιαστικά το σύνολο της ύπαρξής του.Αυτό έχει σαν συνέπεια να αναπτύσσει κάθε τι που έχει σχέση με αυτό το γνωστό μικρό μέρος, ενώ αδιαφορεί και καταστρέφει οτιδήποτε άλλο, χωρίς ποτέ να ερευνά τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί.
Αυτό συμβαίνει γιατί η μονόπλευρη εξωτερική εκπαίδευση, κατορθώνει να αναπτύσσει μόνο την ικανότητα λειτουργίας της προσωπικότητας, μετατρέποντας το άτομο σε ένα κομπιούτερ που αντιδρά αυτόματα και σπασμωδικά στα εξωτερικά ερεθίσματα, τα οποία τελικά κατευθύνουν τις πράξεις του.
Η ιδέα της Αυτογνωσίας είναι διαρκής και παγκόσμια. Στο Μαντείο των Δελφών ήταν γραμμένο το περίφημο «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», «Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το σύμπαν και τους Θεούς».
Το φυσικό σώμα κατέχει πέντε αισθήσεις αντίληψης: Όσφρηση, Γεύση, Αφή, Ακοή και Όραση. Μέσω αυτών των αισθήσεων αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο που μας περιβάλλει. Είναι το δωμάτιο με τα πέντε παράθυρα που έλεγε ο Καζαντάκης. Εμβαθύνοντας λίγο περισσότερο, βρίσκουμε τα πέντε κέντρα λειτουργίας: Διανοητικό κέντρο, Συγκινησιακό κέντρο, Κινητικό κέντρο, Ένστικτο κέντρο και Σεξουαλικό κέντρο.
Μέσω αυτών των κέντρων πραγματοποιείται η δράση και η αντίδραση του ανθρώπου, ο μηχανισμός που αποτελεί την συμπεριφορά μας.
Διανοητικό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στον εγκέφαλο και είναι το μέρος όπου δημιουργείται η σκέψη. Οι πέντε αισθήσεις αντίληψης βρίσκονται συνδεδεμένες με αυτό το κέντρο.
Συγκινησιακό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στην καρδιά και στο ηλιακό πλέγμα. Αυτό το κέντρο είναι υπεύθυνο για όλα τα συναισθήματά μας.
Κινητικό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στο ανώτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης. Αυτό το κέντρο είναι υπεύθυνο για όλες τις κινήσεις μας.
Ένστικτο κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στο κατώτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης, περίπου επτά εκατοστά πάνω από τον κόκκυγα. Αυτό το κέντρο είναι υπεύθυνο για όλα μας τα ένστικτα και εκείνους τους αυτόνομους μηχανισμούς που διέπουν την λειτουργία του οργανισμού μας.
Σεξουαλικό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στα σεξουαλικά όργανα. Αυτό το κέντρο είναι γεννήτρια, επιλογέας και προμηθευτής ενέργειας στο σώμα μας. Οι πιο λεπτές ουσίες που προκύπτουν από όσα τρώμε και πίνουμε συγκεντρώνονται σε αυτό το κέντρο. Μετά αυτό τις επεξεργάζεται και τις διαιρεί σε τρεις κατηγορίες: Ενέργειες για την αναπαραγωγή του είδους. Ενέργειες για την τροφοδοσία των κέντρων λειτουργίας. Ενέργειες για την ανάπτυξη της ουσίας. Εισχωρώντας βαθύτερα στον ίδιο μας τον εαυτό, συναντάμε το ψυχολογικό Εγώ, την Ουσία και την προσωπικότητα.
Το Ψυχολογικό Εγώ: Αποτελείται από όλα τα ελαττώματά μας: Θυμός, Περηφάνια, Τεμπελιά, Μίσος, Λαιμαργία, Λαγνεία, Ζήλια κλπ.
Η Ουσία: είναι αυτό που οι θρησκείες ονομάζουν Ψυχή.
Η Προσωπικότητα: είναι ένα πεδίο ενέργειας, μια πλασματική αποτύπωση στον εαυτό μας. Είναι μια δομή συμπεριφοράς, η οποία αρχίζει να σκιαγραφείται στα επτά πρώτα χρόνια της ζωής και αποκρυσταλλώνεται τελικά στα είκοσι ένα.
Σκοπός είναι να φέρουμε με τον εσώτερο εαυτό μας σ' επαφή με την βαθύτερη όψη της εσώτερης πραγματικότητάς μας και μας επιτρέπει να έχουμε επίγνωση του νοήματος της ζωής μας και της αιτίας της ύπαρξής μας. Να γνωρίσουμε τα Κέντρα, και την προσωπικότητα ώστε να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε την Ουσία, την Ψυχή μας το Θείο Κομμάτι του Εαυτού μας.
«Ω άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το σύμπαν και τους Θεούς.»
Η Γνώση αυτή, η Εσωτερική Αλήθεια δεν απομνημονεύεται, αλλά εκδηλώνεται μέσω βαθύτερων εμπειριών που μας αποκαλύπτουν μια απόκρυφη αλήθεια για το Σύμπαν και τον εαυτό μας.
Αυτή η Γνώση ήταν παρούσα σε κάθε χρονική περίοδο και παράδοση καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας του ανθρώπινου γένους στη Γη.
Πολλοί άνθρωποι αφού έψαξαν και βρήκαν την εσώτερη αλήθεια μέσα τους, ίδρυσαν τις διάφορες θρησκείες και εσωτερικές και φιλοσοφικές σχολές για να μοιραστούν την εμπειρία τους με τους άλλους..
Η Γνώση υπήρξε στην αρχαία Ινδία, Ελλάδα, Αίγυπτο, Κίνα, Περσία, Ρώμη, Μεξικό, κλπ.. Η Γνώση υπάρχει στο Βουδισμό, Ταοϊσμό, Μωαμεθανισμό, Χριστιανισμό.
Οι μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι της ανθρωπότητας όπως ο Χριστός, ο Βούδας, ο Κρίσνα, ο Ερμής Τρισμέγιστος, ο Ζοροάστρης, ο Μωυσής, ο Μωάμεθ, ο Ντάντε, ο Κετζαλκοάτλ, κ.ά. είχαν μια ανώτερη θεϊκή γνώση των μυστικών του Ανθρώπου και του Σύμπαντος.
Αυτοί οι σοφοί δάσκαλοι έφεραν στον πλανήτη μας την υπερβατική γνώση πουβοηθά τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει το πεπρωμένο του και του επιτρέπει να αναπτύξει όλες τις λανθάνουσες δυνατότητές του.
Υπάρχουν όμως 4 πυλώνες, 4 στήλες που βοηθούν στην εύρεση της Γνώσης αυτής:
(α) Επιστήμη
Οι δύο βασικές επιστήμες είναι: (α) η Επιστήμη των Αριθμών που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τη ζωή, κι ως εκ τούτου να γνωρίσουμε την προέλευση του ανθρώπου και να πραγματοποιήσουμε μια συγκριτική μελέτη όλων των θεογονιών και θρησκειών που υπάρχουν στη Γη και (β) η επιστήμη της μετατροπής των ενεργειών αυτή που μας διδάσκει δηλαδή πως να μετουσιώνουμε το μόλυβδο της προσωπικότητας μ' όλα τα ελαττώματά της, στο χρυσό του Πνεύματος.
(β) Τέχνη
Υπάρχουν δύο ειδών τέχνης. Η υποκειμενική τέχνη που είναι η έκφραση κάποιου που μεταδίδει προσωπικές αξίες και η αντικειμενική τέχνη που μεταδίδει συμπαντικές αλήθειες.
Παραδείγματα αντικειμενικής τέχνης είναι: οι πυραμίδες των Αιγυπτίων , των Μaya και των Αζτέκας, το ημερολόγιο των Αζτέκων, τα σκίτσα (σε Πέτρες) των Μaya, τα ιερά κείμενα κάθε παράδοσης και Θρησκείας, οι Ελληνικοί ναοί, τα σπουδαία έργα μεγάλων ζωγράφων και γλυπτών, η κλασσική μουσική μεγάλων μουσουργών των περασμένων αιώνων κ.α. Όλα αυτά μεταδίδουν συμπαντικές αλήθειες οι οποίες ασκούν θετική επιρροή στη συνείδησή μας.
(γ) Φιλοσοφία
Η Φιλοσοφία μας εφοδιάζει με τεχνικές, πρακτικές και πνευματικά εργαλεία όλων των ειδών, για να μας βοηθήσει να βρούμε τις απαντήσεις στα σημαντικότερα ερωτήματα που αφορούν όλη τη δημιουργία: Από πού ερχόμαστε; Πού πηγαίνουμε; Ποιοί είμαστε; Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής μας;
Εφαρμόζουμε τη φιλοσοφία του τώρα, αυτής της μοναδικής στιγμής που μας ανήκει, από την οποία αποκτούμε τα κλειδιά για να γνωρίσουμε τον εσώτερο κόσμο μας και να φτάσουμε σε ανώτερα επίπεδα.
Ο αληθινός σκοπός της ύπαρξής μας είναι να απελευθερωθούμε από τις αλυσίδες που σκλαβώνουν την ψυχή μας.
(δ) Μυστικισμός (θρησκεία).
Θρησκεία (Religiοn) στα λατινικά (Re-ligare) σημαίνει «επανένωση» , δηλαδή ένωση της ατομικής μας συνείδησης με τη συμπαντική συνείδηση, του Ανθρώπου με τον Θεό, μ' αυτή την ευφυή Αρχή που κινεί τα νήματα του σύμπαντος και που αναδύεται από το χάος. Έχουμε φύγει από κάπου και ακριβώς εκεί είναι όπου πρέπει να επιστρέψουμε.
Οι πηγές των θεμάτων που ερευνούμε είναι τα Ιερά Βιβλία όλων των θρησκειών και παραδόσεων επειδή η θρησκευτική αρχή είναι πάντα η ίδια: «η επανένωση». Αυτός είναι ο λόγος που τα ιερά κείμενα, χειρόγραφα, στήλες των Maya, αρχαίοι θρύλοι, μύθοι, κλπ. είναι η βάση για τη γνώση της Θρησκείας. Αυτή η συμπαντική Συνείδηση ή ευφυής Αρχή, είναι ο ίδιος ο Θεός των Χριστιανών, ο Ζευς των Ελλήνων, ο Δίας των Ρωμαίων, ο αρχιτέκτων Δημιουργός του Πυθαγόρα, το Ταό των Ταοϊστών, το πνεύμα του Βούδα των Βουδιστών, ο Αλλάχ των Μουσουλμάνων, ο Βράχμα των Ινδουιστών, το Ταυτό, το ανεκδήλωτο Αίν των Καβαλιστών, το Ρα των Αιγυπτίων, Τhor των Βορείων (Σκανδιναβικών φυλών), Thonanthiu των Αζτέκων, κλπ.
Σκοπός τελικά είναι η ενδοσκόπηση, ο εντοπισμός των ψυχικών και πνευματικών μας αρχών με σκοπό την επανένωση της συνείδησής μας με το Θεό.
Ο άνθρωπος στην πορεία της ζωής του, εξ’ αιτίας της μονόπλευρης εξωτερικής εκπαίδευσης που λαμβάνει, αγνοεί τελείως τις φοβερές δυνατότητες ανάπτυξής του, οι οποίες κοιμούνται στα βάθη του είναι του, καταδικασμένος να ζει σε ένα πολύ μικρό μέρος του εαυτού του, αγνοώντας ουσιαστικά το σύνολο της ύπαρξής του.Αυτό έχει σαν συνέπεια να αναπτύσσει κάθε τι που έχει σχέση με αυτό το γνωστό μικρό μέρος, ενώ αδιαφορεί και καταστρέφει οτιδήποτε άλλο, χωρίς ποτέ να ερευνά τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί.
Αυτό συμβαίνει γιατί η μονόπλευρη εξωτερική εκπαίδευση, κατορθώνει να αναπτύσσει μόνο την ικανότητα λειτουργίας της προσωπικότητας, μετατρέποντας το άτομο σε ένα κομπιούτερ που αντιδρά αυτόματα και σπασμωδικά στα εξωτερικά ερεθίσματα, τα οποία τελικά κατευθύνουν τις πράξεις του.
Η ιδέα της Αυτογνωσίας είναι διαρκής και παγκόσμια. Στο Μαντείο των Δελφών ήταν γραμμένο το περίφημο «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», «Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το σύμπαν και τους Θεούς».
Το φυσικό σώμα κατέχει πέντε αισθήσεις αντίληψης: Όσφρηση, Γεύση, Αφή, Ακοή και Όραση. Μέσω αυτών των αισθήσεων αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο που μας περιβάλλει. Είναι το δωμάτιο με τα πέντε παράθυρα που έλεγε ο Καζαντάκης. Εμβαθύνοντας λίγο περισσότερο, βρίσκουμε τα πέντε κέντρα λειτουργίας: Διανοητικό κέντρο, Συγκινησιακό κέντρο, Κινητικό κέντρο, Ένστικτο κέντρο και Σεξουαλικό κέντρο.
Μέσω αυτών των κέντρων πραγματοποιείται η δράση και η αντίδραση του ανθρώπου, ο μηχανισμός που αποτελεί την συμπεριφορά μας.
Διανοητικό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στον εγκέφαλο και είναι το μέρος όπου δημιουργείται η σκέψη. Οι πέντε αισθήσεις αντίληψης βρίσκονται συνδεδεμένες με αυτό το κέντρο.
Συγκινησιακό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στην καρδιά και στο ηλιακό πλέγμα. Αυτό το κέντρο είναι υπεύθυνο για όλα τα συναισθήματά μας.
Κινητικό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στο ανώτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης. Αυτό το κέντρο είναι υπεύθυνο για όλες τις κινήσεις μας.
Ένστικτο κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στο κατώτερο μέρος της σπονδυλικής στήλης, περίπου επτά εκατοστά πάνω από τον κόκκυγα. Αυτό το κέντρο είναι υπεύθυνο για όλα μας τα ένστικτα και εκείνους τους αυτόνομους μηχανισμούς που διέπουν την λειτουργία του οργανισμού μας.
Σεξουαλικό κέντρο: Βρίσκεται τοποθετημένο στα σεξουαλικά όργανα. Αυτό το κέντρο είναι γεννήτρια, επιλογέας και προμηθευτής ενέργειας στο σώμα μας. Οι πιο λεπτές ουσίες που προκύπτουν από όσα τρώμε και πίνουμε συγκεντρώνονται σε αυτό το κέντρο. Μετά αυτό τις επεξεργάζεται και τις διαιρεί σε τρεις κατηγορίες: Ενέργειες για την αναπαραγωγή του είδους. Ενέργειες για την τροφοδοσία των κέντρων λειτουργίας. Ενέργειες για την ανάπτυξη της ουσίας. Εισχωρώντας βαθύτερα στον ίδιο μας τον εαυτό, συναντάμε το ψυχολογικό Εγώ, την Ουσία και την προσωπικότητα.
Το Ψυχολογικό Εγώ: Αποτελείται από όλα τα ελαττώματά μας: Θυμός, Περηφάνια, Τεμπελιά, Μίσος, Λαιμαργία, Λαγνεία, Ζήλια κλπ.
Η Ουσία: είναι αυτό που οι θρησκείες ονομάζουν Ψυχή.
Η Προσωπικότητα: είναι ένα πεδίο ενέργειας, μια πλασματική αποτύπωση στον εαυτό μας. Είναι μια δομή συμπεριφοράς, η οποία αρχίζει να σκιαγραφείται στα επτά πρώτα χρόνια της ζωής και αποκρυσταλλώνεται τελικά στα είκοσι ένα.
Σκοπός είναι να φέρουμε με τον εσώτερο εαυτό μας σ' επαφή με την βαθύτερη όψη της εσώτερης πραγματικότητάς μας και μας επιτρέπει να έχουμε επίγνωση του νοήματος της ζωής μας και της αιτίας της ύπαρξής μας. Να γνωρίσουμε τα Κέντρα, και την προσωπικότητα ώστε να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε την Ουσία, την Ψυχή μας το Θείο Κομμάτι του Εαυτού μας.
«Ω άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το σύμπαν και τους Θεούς.»
Η Γνώση αυτή, η Εσωτερική Αλήθεια δεν απομνημονεύεται, αλλά εκδηλώνεται μέσω βαθύτερων εμπειριών που μας αποκαλύπτουν μια απόκρυφη αλήθεια για το Σύμπαν και τον εαυτό μας.
Αυτή η Γνώση ήταν παρούσα σε κάθε χρονική περίοδο και παράδοση καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας του ανθρώπινου γένους στη Γη.
Πολλοί άνθρωποι αφού έψαξαν και βρήκαν την εσώτερη αλήθεια μέσα τους, ίδρυσαν τις διάφορες θρησκείες και εσωτερικές και φιλοσοφικές σχολές για να μοιραστούν την εμπειρία τους με τους άλλους..
Η Γνώση υπήρξε στην αρχαία Ινδία, Ελλάδα, Αίγυπτο, Κίνα, Περσία, Ρώμη, Μεξικό, κλπ.. Η Γνώση υπάρχει στο Βουδισμό, Ταοϊσμό, Μωαμεθανισμό, Χριστιανισμό.
Οι μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι της ανθρωπότητας όπως ο Χριστός, ο Βούδας, ο Κρίσνα, ο Ερμής Τρισμέγιστος, ο Ζοροάστρης, ο Μωυσής, ο Μωάμεθ, ο Ντάντε, ο Κετζαλκοάτλ, κ.ά. είχαν μια ανώτερη θεϊκή γνώση των μυστικών του Ανθρώπου και του Σύμπαντος.
Αυτοί οι σοφοί δάσκαλοι έφεραν στον πλανήτη μας την υπερβατική γνώση πουβοηθά τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει το πεπρωμένο του και του επιτρέπει να αναπτύξει όλες τις λανθάνουσες δυνατότητές του.
Υπάρχουν όμως 4 πυλώνες, 4 στήλες που βοηθούν στην εύρεση της Γνώσης αυτής:
(α) Επιστήμη
Οι δύο βασικές επιστήμες είναι: (α) η Επιστήμη των Αριθμών που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τη ζωή, κι ως εκ τούτου να γνωρίσουμε την προέλευση του ανθρώπου και να πραγματοποιήσουμε μια συγκριτική μελέτη όλων των θεογονιών και θρησκειών που υπάρχουν στη Γη και (β) η επιστήμη της μετατροπής των ενεργειών αυτή που μας διδάσκει δηλαδή πως να μετουσιώνουμε το μόλυβδο της προσωπικότητας μ' όλα τα ελαττώματά της, στο χρυσό του Πνεύματος.
(β) Τέχνη
Υπάρχουν δύο ειδών τέχνης. Η υποκειμενική τέχνη που είναι η έκφραση κάποιου που μεταδίδει προσωπικές αξίες και η αντικειμενική τέχνη που μεταδίδει συμπαντικές αλήθειες.
Παραδείγματα αντικειμενικής τέχνης είναι: οι πυραμίδες των Αιγυπτίων , των Μaya και των Αζτέκας, το ημερολόγιο των Αζτέκων, τα σκίτσα (σε Πέτρες) των Μaya, τα ιερά κείμενα κάθε παράδοσης και Θρησκείας, οι Ελληνικοί ναοί, τα σπουδαία έργα μεγάλων ζωγράφων και γλυπτών, η κλασσική μουσική μεγάλων μουσουργών των περασμένων αιώνων κ.α. Όλα αυτά μεταδίδουν συμπαντικές αλήθειες οι οποίες ασκούν θετική επιρροή στη συνείδησή μας.
(γ) Φιλοσοφία
Η Φιλοσοφία μας εφοδιάζει με τεχνικές, πρακτικές και πνευματικά εργαλεία όλων των ειδών, για να μας βοηθήσει να βρούμε τις απαντήσεις στα σημαντικότερα ερωτήματα που αφορούν όλη τη δημιουργία: Από πού ερχόμαστε; Πού πηγαίνουμε; Ποιοί είμαστε; Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής μας;
Εφαρμόζουμε τη φιλοσοφία του τώρα, αυτής της μοναδικής στιγμής που μας ανήκει, από την οποία αποκτούμε τα κλειδιά για να γνωρίσουμε τον εσώτερο κόσμο μας και να φτάσουμε σε ανώτερα επίπεδα.
Ο αληθινός σκοπός της ύπαρξής μας είναι να απελευθερωθούμε από τις αλυσίδες που σκλαβώνουν την ψυχή μας.
(δ) Μυστικισμός (θρησκεία).
Θρησκεία (Religiοn) στα λατινικά (Re-ligare) σημαίνει «επανένωση» , δηλαδή ένωση της ατομικής μας συνείδησης με τη συμπαντική συνείδηση, του Ανθρώπου με τον Θεό, μ' αυτή την ευφυή Αρχή που κινεί τα νήματα του σύμπαντος και που αναδύεται από το χάος. Έχουμε φύγει από κάπου και ακριβώς εκεί είναι όπου πρέπει να επιστρέψουμε.
Οι πηγές των θεμάτων που ερευνούμε είναι τα Ιερά Βιβλία όλων των θρησκειών και παραδόσεων επειδή η θρησκευτική αρχή είναι πάντα η ίδια: «η επανένωση». Αυτός είναι ο λόγος που τα ιερά κείμενα, χειρόγραφα, στήλες των Maya, αρχαίοι θρύλοι, μύθοι, κλπ. είναι η βάση για τη γνώση της Θρησκείας. Αυτή η συμπαντική Συνείδηση ή ευφυής Αρχή, είναι ο ίδιος ο Θεός των Χριστιανών, ο Ζευς των Ελλήνων, ο Δίας των Ρωμαίων, ο αρχιτέκτων Δημιουργός του Πυθαγόρα, το Ταό των Ταοϊστών, το πνεύμα του Βούδα των Βουδιστών, ο Αλλάχ των Μουσουλμάνων, ο Βράχμα των Ινδουιστών, το Ταυτό, το ανεκδήλωτο Αίν των Καβαλιστών, το Ρα των Αιγυπτίων, Τhor των Βορείων (Σκανδιναβικών φυλών), Thonanthiu των Αζτέκων, κλπ.
Σκοπός τελικά είναι η ενδοσκόπηση, ο εντοπισμός των ψυχικών και πνευματικών μας αρχών με σκοπό την επανένωση της συνείδησής μας με το Θεό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)