Η πρακτική των σφαιρών


Θα χρειαζόταν εκτενέστερο άρθρο για να περιγράψει κανεις τις πρακτικές εφαρμογές των Σφαιρών, και υπαρχουν άλλοι θα ήταν ικανότεροι από εμένα να το συγγράψουν. Δεν έχω ούτε το σκοπό ούτε την δυνατότητα να "αποκαλύψω" τα μυστικά των Σφαιρών, θα εμπιστευτώ όμως την πιο βαθιά μου αίσθηση ως αληθινή και θα μιλήσω για μια τεχνική όπως την αντιλαμβάνομαι εγω και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή ζωή. Γιατί το σύστημα των Σφαιρών δεν είναι ένα νεκρό σύστημα, αλλά ούτε χρειάζεται να γνωρίζει κανείς απέξω τα Ονόματα της Δύναμης του Θεού και των Αρχαγγέλων για να επιτύχει σπουδαία πράγματα.
Αρκεί να κινείται από Αγάπη -αφού η αγάπη είναι μια από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) Δυναμη του Κόσμου- και η πρόθεσή του να είναι ισχυρή, σταθερή και σύμφωνη με τον Κοσμικό Νόμο. Όπως σε ένα σπίτι υπάρχουν πολλές μπρίζες και με την κατάλληλη υποδοχή μπορεί κανείς να συνδεθεί με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, έτσι και στον κόσμο μας υπάρχουν "υποδοχείς" που, όταν κανείς συνδεθεί μαζί τους, συνδέεται με τις Δυνάμεις του Σύμπαντος. Αυτά τα ενεργειακά κέντρα στον άνθρωπο θα τα έχετε ακούσει με το όνομα "τσάκρα". Δεν αμφιβάλλω για την αξία ή την χρησιμότητά τους, αλλά δεν θα μιλήσω γι’ αυτά. Θα έχετε ακούσει ίσως για διάφορες τεχνικές με τις οποίες τα κέντρα αυτά "καθαρίζονται" και ενεργοποιούνται, πετυχαίνοντας σημαντικά αποτελέσματα. Ουσιαστικά, πρόκειται για αυτό που περιεγραψα  παραπάνω. Κάποιοι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την εξέλιξη της ψυχής τους και φλέγονται από εκείνο που οι χριστιανοί ονομάζουν "θείο Έρωτα", δεν γνωρίζουν τις τεχνικές αυτές. Και, ούτε λίγο ούτε πολύ, αισθάνονται πως θα χάσουν τον ίδιο τον Παράδεισο. Ας μην ανησυχούν, δεν θα χάσουν εκείνο για το οποίο φλέγονται μόνο και μόνο επειδή δεν γνωρίζουν  τον τροπο να τα αποκτησουν .



Το Στέμμα (Κέτερ, σφαίρα 1) η Πρώτη Εκδήλωση, το Μαλκούτ της Αρνητικής Ύπαρξης βρίσκεται εκδηλωμένο παντού. Κυριολεκτικά, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, το Στέμμα (Κέτερ) βρίσκεται από κάτω. Βρίσκεται πίσω από το δέντρο στην σκιά του οποίου δροσίζεστε, στους τοίχους του σπιτιού που αναπαύεστε μετά από μια δύσκολη μέρα, στην θάλασσα που κολυμπάτε, στο χιόνι με το οποίο παίζετε. Το Κέτερ βρίσκεται στον ίδιο τον άνθρωπο που κρίνετε ως όμορφο ή άσχημο, ερωτεύσιμο ή όχι, καλό ή κακό. Γιατί ο άνθρωπος είναι απευθείας αντανάκλαση του Στέμματος (Κέτερ). Εδώ βρίσκεται το μυστικό του "κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν" αφού σκοπός του ανθρώπου, για τον οποίο με ολόκληρη την ζωή του κάθε φορά πασχίζει, είναι η επιστροφή του εκεί από όπου ξεκίνησε, δηλαδή στο Στέμμα (Κέτερ). Και αυτό είναι που ουσιαστικά πρεσβεύουν όλες οι θρησκείες αν και το περιγράφουν με διαφορετικούς τρόπους. Σηκώνοντας κανείς τα πέπλα της παρανόησης που έφερε ο Πύργος της Βαβέλ, βλέπει το Στέμμα να ακτινοβολεί, και προς το Φως αυτό να κινούνται οι ψυχές αφού αφήσουν πίσω ένα ένα τα σώματα που τους ορίστηκαν. Μπορείτε, λοιπόν, να είστε βέβαιοι ότι "ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει". Όποιος με αγνή πρόθεση ζητήσει τον Πατέρα θα τον βρει, και ας μη γνωρίζει τις γλώσσες των τυπικών με τις οποίες να τον επικαλεστεί. Ένας σοφός Γέροντας που γνώριζε είπε κάποτε πως το μόνο που χρειάζεται να λέει κανείς με ολόκληρη την θέρμη της ψυχής του είναι: "Θεέ μου, σ’ αγαπώ". Και είχε δίκιο γιατί η επιθυμία του ανθρώπου να προσεγγίσει το Θείο και η αγάπη του είναι τα ισχυρότερα τυπικά. Δεν υπάρχει δυνατότερη κραυγή από εκείνη της ψυχής που αποζητά τον Δημιουργό της. Να είστε λοιπόν βέβαιοι πως οι κραυγές σας θα ακουστούν και θα υπάρξει ανταπόκριση. Οι αρχές των Σφαιρών διέπουν ολόκληρη την ζωή μας σε κάθε της έκφανση. Δεν χρειάζεται κανείς που δεν ενδιαφέρεται για εις βάθος γνώση να γνωρίζει τους συμβολισμούς και τις διάφορες αντιστοιχίες, όπως δεν χρειάζεται να είναι μύστης ή θεολόγος για να διακρίνει το θαύμα. Όταν κανείς κάνει διανοητικό έργο είναι η σφαίρα του Ερμή (Χοντ, σφαίρα 8) που εκφράζεται, και πίσω από το έλεος κρύβεται η δύναμη του Δία και της Ήρας (Χέσεντ, σφαίρα 4), ενώ η καλλιτεχνική φύση είναι μέρος της φύσης της Αφροδίτης (Νετζά, σφαίρα 7) και με αυτήν "συνδέεται" όποιος δίνει μορφή στην φαντασία του. Αφήστε τον κάθε ανόητο να λέει τις ανοησίες του και να δίνει διαλέξεις περί αποκλειστικότητας της γνώσης. Ζήστε τις Σφαίρες, αφήστε τις να μιλήσουν μέσα σας, βιώστε τις χωρίς να ακούτε εμένα ή οποιονδήποτε άλλον. Όταν μιλάει η Φώτιση όλοι οι άλλοι υποβολείς σταματούν. Επίσης τα πραγματικά ονόματα των Σφαιρών είναι αυτά των Ελληνικών θεοτήτων... ( Σφαίρα 1: Στέμμα, Μέτατρον-Μέτρον, σφαίρα 2: Ουρανός, σφαίρα 3: Κρόνος-Ρέα, σφαίρα 4: Δίας-Ήρα, σφαίρα 5: Άρης-Αθηνά, σφαίρα 6: Απόλλων-Χριστός, σφαίρα 7: Αφροδίτη, σφαίρα 8: Ερμής, σφαίρα 9: Άρτεμις, σφαίρα 10: Εστία).

Εκκλησία τής Ελλάδος:

Ο Γιαχβέ έφτιαξε το Σύμπαν το 5.508 π.Χ.
Στην αρχή ήταν το χάος, όπως λέει κι ο Ησίοδος. Ξαφνικά και δίχως καμιά προειδοποίηση ξεπετάχτηκε ένας θεός μέσα από το τίποτα με όλα τα εφόδια προσόντα και προτερήματα, που χρειάζεται κάποιος για να γίνει θεός.
Σα θεός φυσικά, δεν είχε ελαττώματα, γιατί στους θεούς δεν επιτρέπονται, ήταν όμως πάνσοφος και ήξερε τα πάντα, σκέτη εγκυκλοπαίδεια, γι΄ αυτό τον λένε και παντογνώστη. Θα ήταν καμάρι τής μάνας του και τού πατέρα του, αν είχε...
Ήταν επίσης παντοδύναμος σε τέτοιο βαθμό, που αρκούσε να πεί κάτι και αυτό γινόταν αμέσως, κάτι, που οι άνθρωποι αργότερα δεν μπόρεσαν να αντιληφτούν με την περιορισμένη νοημοσύνη, που τόσο απλόχερα τούς χάρισε.
Ένα άλλο από τα πολλά προσόντα του ήταν να είναι όχι μόνο πανάγαθος, αλλά και φιλεύσπλαχνος. Φυσικά, με τόσα προσόντα που είχε ήταν αξιολάτρευτος, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχαν ακόμη οι άνθρωποι για να τον λατρεύουν.
Μπορεί βεβαία να μην είχε ελαττώματα, αλλά, είχε πολλά βίτσια, τα οποία επιτρέπονται να έχουν οι θεοί και μερικά από αυτά είναι ο απεριόριστος εγωισμός του, δεν μπορεί να ανεχτεί κανένα άλλον εκτός από το εαυτόν του, ο άκρος σαδισμός του, που τον σπρώχνει να βασανίζει αυτούς που αγαπά, η φιλευσπλαχνία του, που τον σπρώχνει να σφάζει να κομματιάζει να καίει και να πριονίζει τους αντιπάλους του ή όποιον δεν τον πιστεύει, προκειμένου να τους σώσει (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα).
Μιας λοιπόν και τον γνωρίσαμε, ας δούμε τι σκέφτηκε και πώς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα τόσα προσόντα που διέθετε· από πού τα πήρε δεν μας ενδιαφέρει. Βρισκόμενος στο χάος και στο σκοτάδι τον έπιανε φοβία γι΄ αυτό έδωσε εντολή να γίνει το φως και ω τού θαύματος γεννήθηκε το φως, που έδιωξε τις φοβίες του και τον έκανε να σκέπτεται για περισσότερα έργα. Άρχισε λοιπόν τη λογοδιάρροια και μέσα σε έξι μέρες με τις ασταμάτητες εντολές του δημιουργήθηκαν τα πάντα κι άσε το Δαρβίνο και τούς κουτούς να λένε, ότι η δημιουργία είναι αποτέλεσμα εξέλιξης εκατομμυρίων χρόνων.
Τώρα το πρόβλημα ήταν, ότι τα ζώα, τα φυτά και τα άψυχα δεν έχουν λογική και συναίσθημα, συνεπώς δεν μπορούσαν ούτε να τον ευχαριστήσουν, ούτε να τον λατρέψουν ούτε να τον προσκυνήσουν και σαν θεός δίχως αυτές τις εκδηλώσεις ήταν ένα μεγάλο τίποτα.
Τότε είχε την ασύλληπτα φαεινή ιδέα να φτιάξει ένα ακόμη ζώο, αλλά διαφορετικό από τα άλλα ζώα με σκέψη και συναισθήματα, που θα τον λάτρευε σαν θεό και θα τον ευχαριστούσε για ό,τι τού προσέφερε, σαν πάνσοφος όμως και παντογνώστης το έπιασε αμέσως: Ένας άνθρωπος με σκέψη είναι ένα ζώο επικίνδυνο, έξυσε λοιπόν το κεφάλι του με απορία και η λύση δεν άργησε, μια γερή δόση δογματισμού σε ό,τι αφορά τον θεό και το πρόβλημα λύθηκε· ο άνθρωπος το έχαψε το παραμύθι και από τότε τρώει συνεχώς κουτόχορτο στον παράδεισο, που τον έβαλε κι ας λένε, ότι τον έδιωξε από τον παράδεισο, μάλλον προβοκάτσια είναι, δεν είναι τόσο μνησίκακος.
Φυσικά, ο δογματισμός δεν βοήθησε τον άνθρωπο, που ήταν φτιαγμένος κατά τα άλλα κατ΄ εικόνα και ομοίωση τού δημιουργού του, τού θόλωσε το μυαλό κι αντί να είναι σοφός σαν τον δημιουργό του άρχισε να βλέπει τα πράγματα στραβά και ανάποδα. Έβλεπε τη γη σαν ένα απέραντο επίπεδο γήπεδο κι από τότε φτιάχνει συνεχώς ομοιώματα σε μικρογραφία για να ψυχαγωγείται. Ο Ήλιος έκανε σουλάτσο γύρω από τη Γη στην καθημερινή του ρουτίνα και άλλα πράγματα που ενώ τα άλλα ζώα τα έβλεπαν σωστά, ο άνθρωπος τα έβλεπε ανάποδα. Ακόμη πιστεύει σε κατακλυσμούς με νερά δέκα φορές περισσότερα απ΄ ό,τι έχει η Γη, πιστεύει πως μια γυναίκα μένει έγκυος αν μυρίσει ένα κρίνο και ακόμη, ότι παραμένει παρθένα μετά από μερικές γέννες, βέβαια όλα αυτά είναι δυνατά αν θέλει ο θεός.
Σχετικά με το χρόνο τής δημιουργίας εδώ έχουμε μια μικροδιαφορά, που δύσκολα θα μπορέσουμε να ξεδιαλύνουμε. Οι επιστήμονες μάς βεβαιώνουν, ότι η Γη έχει την ηλικία των 4,5 δις. χρόνων, πολλοί φωτισμένοι όμως χριστιανοί ερμηνεύοντας κατά καιρούς διάφορα κεφάλαια τής Βίβλου, ειδικά εκείνα, που αναφέρουν τη γενεαλογία τού Ιησού (σ.σ. βλ. Το γενεαλογικό δένδρο τού Ιησού), οριοθετούν τη δημιουργία ολόκληρου τού Σύμπαντος την 6η περίπου χιλιετία π.Χ.!
Όλους αυτούς, που πι- στεύουν σε αυτά, ο θεός τούς έβαλε δεξιά του, για να τους καμαρώνει μαζί με τα άλλα έργα του στην αιωνιότητα και να χαίρονται όλοι μαζί βλέποντας τούς υπολοίπους να καίγονται αιωνίως γιατί δεν τα πί- στεψαν.
Αμήν και αλληλούια...
Βασ. Μακρής
http://freeinquiry.gr/tm.php

Παρατηρείστε στην παραπάνω φωτογραφία την κατά φύση συμπεριφορά ενός ανθρώπου σε παιδική ηλικία, που παίζει, δίχως να δίνει σημασία στον παραλογισμό τριγύρω του. Δεν τού έχουν “κάψει” ακόμα τον εγκέφαλο στο σχολείο, στην οικογένεια, στην κοινωνία με θεούς, πατρίδες, παραδόσεις κ.λπ..

Όταν ολοκληρωθεί η “εκπαίδευσή” του, το “κάψιμο” δηλαδή τού εγκεφάλου του, θα αποκοπεί από τη φύση του και θα σέρνεται κι αυτός στους ναούς με το πρόσωπο στο πάτωμα και τουρλωμένα τα οπίσθια...

ΠΥΡΟΒΑΣΙΑ: ΤΙΠΟΤΕ ΤΟ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟ

Ένα πανάρχαιο, παγκόσμιο έθιμο με ρίζες στην Αρχαία Ελλάδα
Τα σε κατάσταση έκστασης σώματα των πυροβατών παράγουν υπερβολική ποσότητα ιδρώτα. Στην ουσία οι πυροβάτες περπατούν επάνω σε ένα στρώμα ατμού την ώρα που το κάθιδρο πέλμα τους εφάπτεται με τα πυρωμένα κάρβουνα. Τα κάρβουνα έχουν πολύ μικρή θερμική αγωγιμότητα, έτσι κατά την επαφή με το πόδι το κάρβουνο εκλύει θερμότητα μόνο από την επιφάνειά του, που άπτεται με το πέλμα, και όχι από όλο τον όγκο του. [Στην περίπτωση που υπάρχουν ανάμεσα στα κάρβουνα ξένα σώματα με μεγάλη θερμική αγωγιμότητα (π.χ. κομμάτια μετάλλου) και ο πυροβάτης τα αγγίξει θα καεί.]
Κατά την πυροβασία οι πυροβάτες εκτελούν γρήγορες κινήσεις η με άλλα λόγια «χορεύουν» πάνω στα κάρβουνα. Αυτό μειώνει το χρονικό διάστημα επαφής με τα πυρακτωμένα κάρβουνα. Αν σταθούν για αρκετό διάστημα ακίνητοι, θα καούν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει, όταν σαλιώνουμε το δάχτυλό μας και το βάζουμε στο αναμμένο ηλεκτρικό σίδερο, για να δοκιμάσουμε αν καίει. Αν το δάχτυλο είναι στεγνό, θα καούμε, το σαλιωμένο όμως δάχτυλο, που θα ακουμπήσει για λίγο στο καυτό σίδερο, δεν καίεται για το λόγο που προαναφέρθηκε.

Πυροβασίες γίνονται σε πολλά μέρη του κόσμου. Αριστερά στην επάνω σειρά εικονίζονται πυροβάτες από την βόρειο Ελλάδα με την εικόνα των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (για την «υπερφυσική τους προστασία») και δεξιά πυροβάτης σε ινδουιστική τελετή. Στην κάτω σειρά αριστερά εικονίζεται Ταϊλανδός πυροβάτης κατά τη διάρκεια θρησκευτικών εορτών, ενώ δεξιά πυροβάτης σε παγανιστικές τελετές στην Φλώριδα.
Ενδιαφέρουσα είναι η πληροφορία, που μας διασώζει ο Στράβων σύμφωνα με την οποία πυροβασίες γίνονταν και στην Αρχαία Ελλάδα από ιέρειες της Αρτέμιδος: «Ων εν τοις Κασταβάλοις εστί το της Περασίας Αρτέμιδος ιερόν, όπου φασί τας ιερείας γυμνοίς τοις ποσί διʼ ανθρακιάς βαδίζειν απαθείς.» («Γεωγραφικά», βιβλ. 12, κεφ. 2, τμ. 7, γρ. 12.)

To Χειρόγραφο Βόινιτς

To Χειρόγραφο Βόινιτς


Το χειρόγραφο Βόινιτς πήρε το όνομα του από αυτόν που το ανακάλυψε το 1912 σε ένα ιταλικό μοναστήρι και είναι ίσως το πιο μυστηριώδες βιβλίο στην ιστορία του κόσμου. Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο σε μια ακατανόητη γλώσσα, με ακαταλαβίστικο περιεχόμενο και...

μυστηριώδεις εικονογραφήσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι γράφτηκε πριν από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο συγγραφέα που χρησιμοποίησε έναν άγνωστο κώδικα γραφής.

Από τις σελίδες του, το μόνο που μπορεί να καταλάβει κανείς είναι ότι χρησίμευε ως φαρμακολόγιο, καθώς φαίνεται να περιγράφει θέματα μεσαιωνικής και πρώιμης ιατρικής, αλλά και ως αστρονομικός και κοσμολογικός χάρτης. Αυτά όμως που ξενίζουν ακόμα περισσότερο από την γλώσσα γραφής, είναι οι εικόνες άγνωστων φυτών, κοσμολογικά διαγράμματα και παράξενες απεικονίσεις γυμνών γυναικών μέσα σε ένα πράσινο υγρό (φωτό).
Δεκάδες κρυπταναλυτές, μελετητές και επιστήμονες επιχείρησαν να το μεταφράσουν αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Πολλοί έφτασαν στο συμπέρασμα ότι στην ουσία πρόκειται για μια καλοστημένη φάρσα, ότι τα κρυπτογραφημένα λόγια είναι μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων και ότι οι ανορθόδοξες εικόνες ανήκουν αποκλειστικά στην σφαίρα της φαντασίας.

Σήμερα βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη Σπανίων Χειρογράφων Beinecke του πανεπιστημίου Γέιλ, με το κωδικό όνομα MS408 και κανένας δεν κατάφερε μέχρι τώρα να αποκρυπτογραφήσει

Η Ελληνικη γλωσσα

Η Φιλοσοφική Άποψη



Ο Πλάτωνας ασχολείται στο «Κρατύλο» με το πρόβλημα της δημιουργίας της γλώσσας. Βασικά εξετάζει εάν αυτή είναι ένα φυσικό ή ένα υποκειμενικό κατασκεύασμα. Την πρώτη άποψη υποστηρίζει ο Κρατύλος και τη δεύτερη ο Ερμογένης, ενώ ο Σωκράτης, σαν το τρίτο πρόσωπο του διαλόγου, αποδεικνύει ότι η αλήθεια βρίσκεται ανάμεσα στις δυο προηγούμενες θέσεις, δηλαδή ότι υπάρχουν λέξεις και ονόματα που καθορίσθηκαν φυσικά και νομοτελειακά από ειδικούς ονοματουργούς και λέξεις που καθορίσθηκαν υποκειμενικά και έγιναν τελικά αποδεκτές μέσω κοινής συμφωνίας και συνήθειας.



Ο Σωκράτης επισημαίνει επίσης ότι ο ονοματοθέτης, ένα σπάνιο είδος τεχνήτη σε μια κοινωνία, χρησιμοποιώντας σαν εργαλεία του τα γράμματα και τις συλλαβές κατασκευάζει μία λέξη ή ένα όνομα που να αποδίδει με το καλύτερο δυνατό τρόπο της ιδιότητες του πράγματος που αυτά αντιπροσωπεύουν και το οποίο έχει αυτός σαν πρότυπο νοητά μπροστά του..



Αφού παραθέτει ένα πλήθος συνθέτων ή παράγωγων ονομάτων και λέξεων, των οποίων αναζητά την ετυμολογία, ο Σωκράτης διαπιστώνει στη συνέχεια ότι μπορούμε να φτάσουμε στα πρωταρχικά ονόματα, τα οποία δεν μπορούν να αναχθούν σε άλλα. Για να εξηγήσουμε το τρόπο δόμησης αυτών των ονομάτων πρέπει να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο. Το βασικό στοιχείο εδώ είναι η όσο το δυνατόν πληρέστερη απομίμηση ή αναπαράσταση ενός πράγματος με κατάλληλα γράμματα και συλλαβές που να αποδίδουν τις βασικές του ιδιότητες.



Για την επιλογή των κατάλληλων φωνηέντων ή συμφώνων ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες και ο Σωκράτης παραθέτει ορισμένα παραδείγματα:



Το γράμμα ρ χρησιμοποιείται συνήθως για να εκφράζει τη κίνηση, όπως για παράδειγμα στις λέξεις ρέω, ροή, ορμή, τρόμος, θραύω, κρούω, τραχύς κ.λ.π. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ονοματουργός παρατήρησε ότι κατά την εκφώνηση αυτού του γράμματος η γλώσσα «σταματάει ελάχιστα και κινείται υπερβολικά». Από την άλλη μεριά μεταχειρίστηκε το ι για κάθε τι που είναι ελαφρό και μπορεί να διαπερνά τα άλλα πράγματα όπως π.χ. στις λέξεις ιέναι και ίεσθαι (ρίπτομαι). Τα φυσητικά τώρα γράμματα φ, ψ, σ και ζ απομιμούνται το φύσημα, όπως στις λέξεις ψυχρό, ζεστό και σεισμός. Το δ τώρα και το τ, επειδή προφέρονται με συμπίεση της γλώσσας, ο ονοματοθέτης τα χρησιμοποίησε για να απομιμηθεί τη στάση και το δεσμό. Επειδή επίσης η γλώσσα γλυστράει υπερβολικά κατά τη προφορά του λ, το χρησιμοποίησε κατά παρομοίωση στις λέξεις λείος, ολισθαίνω (γλυστρώ), λιπαρός και κολλώδης και σε όλα τα ανάλογα πράγματα. Κι επειδή το γ συγκρατεί αυτό το γλύστρημα της γλώσσας, το χρησιμοποίησε για να μιμηθεί το γλίσχρον, το γλυκύ και το γλοιώδες. Παρατηρώντας ακόμα την εσωτερική ιδιότητα της προφοράς του ν, το χρησιμοποίησε στο ένδον και στο εντός, για να απομιμηθεί με γράμματα αυτή την εσωτερικότητα. Ανάλογα έθεσε το α στη λέξη μέγας και το η στο μήκος, γιατί αυτά τα γράμματα είναι μακρά. Τέλος χρησιμοποίησε το ο για να δηλώσει τη στρογγυλότητα, όπως στη λέξη γογγύλον (ολοστρόγγυλο).



Από την αρχαιότητα ο άνθρωπος πίστευε στη μαγική δύναμη ορισμένων λέξεων, στην ικανότητά τους, αν προφερθούν σωστά, με έναν ορισμένο τρόπο, να παράγουν ορισμένα απτά, αντικειμενικά αποτελέσματα, για καλό ή κακό. «Υπάρχουν λέξεις», λέει η Μπλαβάτσκυ, «που έχουν μια καταστροφική ιδιότητα στις συλλαβές τους, σαν αντικειμενικά πράγματα, διότι κάθε ήχος εγείρει έναν αντίστοιχο ήχο στον αόρατο κόσμο του πνεύματος και ο αντίκτυπος παράγει ένα καλό ή ένα κακό αποτέλεσμα.



Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι την εποχή του οι Βραχμάνοι μπορούσαν να κάνουν τις πιο εκπληκτικές θεραπείες με την απλή χρήση ορισμένων μαγικών λέξεων. Αναφέρονται επίσης αρχαίοι Πέρσες ιερείς που μπορούσαν να θεραπεύσουν στη στιγμή ένα θανατηφόρο δάγκωμα φιδιού με τη βοήθεια ενός κατάλληλου λεκτικού τύπου. Υπάρχουν λέξεις που μπορούν να βασκάνουν, να αρρωστήσουν ή να γητεύσουν και άλλες που μπορούν να «λύσουν τα μάγια» και να θεραπεύσουν. Υπάρχουν ειδικές λέξεις δύναμης στις οποίες υπακούουν ακόμα και τα στοιχεία της φύσης: λέξεις που μπορούν να ξεσηκώσουν μια θύελλα ή καταιγίδα και λέξεις που μπορούν να τα καταγαληνεύσουν. Υπάρχουν ακόμα λέξεις που καλούν τα αόρατα πνεύματα σε εκδήλωση και λέξεις που τα δεσμεύουν και τα ωθούν σε συγκεκριμένες αντικειμενικές πράξεις προς όφελος του επικλητή τους, ή λέξεις που τα εξορκίζουν και τα εκβάλλουν από τους δαιμονισμένους.



Η σκέψη από μόνη της δεν αρκεί, ούτε και η αφηρημένη θέληση, για την επίτευξη του επιθυμητού. Αυτή πρέπει να προφερθεί με λόγο για να «σαρκωθεί», να καρποφορήσει, να τελεσφορήσει. Τελικά η ίδια η δημιουργία του κόσμου στις αρχαίες θεογονίες ήταν το αποτέλεσμα της εκφοράς ορισμένων μαγικών λεκτικών τύπων από τους δημιουργικούς θεούς ή «Λόγους». Για παράδειγμα στην Αιγυπτιακή μυθολογία ένας αυτοϋπάρχων θεός πρόφερε κάποια άγνωστη εποχή και για κάποιο άγνωστο λόγο το όνομά του σα μια λέξη δύναμης και ήλθε αμέσως σε ύπαρξη με τη μορφή του δημιουργικού θεού Κεπερά, ο οποίος με τη σειρά του με τη προφορά άλλων λέξεων δύναμης παρήγαγε όλη τη τάξη της δημιουργίας. Ο θεός Θωθ, ο «αυτογέννητος» και «αυτοδημιούργητος» ήταν ο κατεξοχήν «Κύριος των θείων λέξεων», ο γνώστης του θείου λόγου, ο «ισχυρός στο λόγο» και «η γλώσσα και η καρδιά του θεού Ρα». Σε κάθε μύθο στον οποίο παίζει ένα σημαντικό ρόλο, αυτός λέει τις λέξεις με τις οποίες πραγματοποιούνται οι επιθυμίες του Ρα. Αυτός είπε τις λέξεις που δημιούργησαν τον ουρανό και τη γη και είπε στην Ίσιδα τις λέξεις που την βοήθησαν να αναζωογονήσει το σώμα του νεκρού Όσιρι και της έδωσε επίσης τους λεκτικούς τύπους που επανέφεραν στη ζωή το γιο της Ώρο, όταν τον είχε δαγκώσει θανατηφόρα ένας σκορπιός.



Το μεγαλύτερο μέρος της Αιγυπτιακής μαγείας βασίζεται στη μυστική γνώση κατάλληλων λεκτικών τύπων και ονομάτων δύναμης διά των οποίων ο κάτοχός τους μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι επιθυμεί και να είναι ένας βασιλιάς και κυρίαρχος τόσο σε αυτόν όσο και στον άλλο κόσμο. Ο Θωθ μπορούσε να διδάξει έναν άνθρωπο όχι μόνο τις λέξεις δύναμης, αλλά και το τρόπο με τον οποίο να τις προφέρει, κάτι που επιθυμούσαν ιδιαίτερα οι Αιγύπτιοι, γιατί μόνο μέσω αυτών των λέξεων δύναμης και της κατάλληλης προφοράς τους μπορούσαν να βρουν το δρόμο τους μέσα από το κάτω κόσμο. Με τους λεκτικούς τύπους του Θωθ, του οποίου «οι λέξεις ήταν νόμος» μπορούσε ο νεκρός να ανοίξει τους μυστικούς πυλώνες, να έχει την απαραίτητη τροφή, ποτό και ενδυμασία και να αποκρούσει τους κακούς δαίμονες και τα κακά πνεύματα. Με αυτές ακόμα τις λέξεις μπορούσε να γνωρίζει τα μυστικά και κρυφά ονόματα των τεράτων του κάτω κόσμου και να τα προφέρει με τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να γίνουν μετά φίλοι του και τον βοηθήσουν στο ταξίδι του μέχρι να εισέλθει τελικά στα πεδία της ειρήνης του Όσιρι ή στη βάρκα των Εκατομμυρίων ετών.



Η Ίσιδα επίσης από τη μεριά της ήταν μια μεγάλη μάγισσα των λέξεων δύναμης που αυτή ήξερε κατεξοχήν πώς να τις προφέρει. Αυτή, σύμφωνα με το μύθο, ήταν κάποτε μια απλή γυναίκα της γης, η οποία όμως «αποστράφηκε τα εκατομμύρια των ανθρώπων και διάλεξε τα εκατομμύρια των θεών, αλλά εξετίμησε περισσότερο τα εκατομμύρια των πνευμάτων». Ήθελε όμως να γίνει Κυρία της Γης και μετά ισχυρή θεά μέσω της γνώσης του Ονόματος του θεού Ρα. Γι΄αυτό ανάγκασε με τη μαγεία της τον παντοδύναμο θεό να της αποκαλύψει το πιο μυστικό, άφατο και απόκρυφο όνομά του, αυτό που κανένας θεός, ούτε ακόμα και αυτά τα ίδια τα παιδιά του δεν γνώριζε. Από εδώ προέρχεται η παράδοση για το Άφατο, Άρρητο Όνομα της Θεότητας μέσω του οποίου μπορούσε κάποτε ο Μύστης να παράγει εκπληκτικά αποτελέσματα. Για τη γνώση αυτού του Άρρητου ονόματος έχει κατηγορηθεί από μερικούς ο Ιησούς, ότι δηλαδή μέσω αυτού επιτέλεσε τα θαύματά του, αλλά το οποίο υποτίθεται δεν του εδόθη μέσα από μια υψηλή μύηση, αλλά εκλάπη απ' αυτόν από το άδυτο των μυστηρίων.



Αυτό είναι επίσης το «απωλεσθέν Όνομα της Θεότητας» για το οποίο μιλούν οι Τέκτονες και το οποίο έχουν θέσει σα βασικό τους σκοπό να επανεύρουν. Αυτό είναι το ιερό και φοβερό Τετραγράμματον που επικαλείτο με τρεμάμενα χείλη και καταβασμένα τα μάτια μέσα στο Άγιο των Αγίων ο αρχαίος Ραβίνος, αυτή είναι η ιερή Τετρακτύνα των Πυθαγορείων ή ακόμη τα επτά ιερά φωνήεντα με το μυστικό τρόπο συνεκφώνισής τους, παραφράσεις και βαρβαρισμοί των οποίων έχουν φθάσει μέχρι τις ημέρες μας. Αλλοίμονο όμως στους καταχραστές και βέβηλους του ιερού, Άρρητου Ονόματος της Θεότητας.



Η δύναμη του λόγου είναι δεδομένη, το ίδιο των γραμμάτων και του ρυθμού. Ο σωστός συνδυασμός και των τριών δημιουργεί ένα Όνομα Δύναμης, η κατάλληλη εκφορά του οποίου μπορεί να επιφέρει συγκεκριμένα υλικά αποτελέσματα. Αυτή είναι η Μαντρίκα Σάκτι των Ινδουιστών, η δύναμη των μάντρα, στη κορυφή της οποίας βρίσκεται η δύναμη του Άφατου Ονόματος. Οι Λέξεις Δύναμης δεν ήσαν παρά οι λεκτικές, δυναμικές αντιπροσωπεύσει των ιδεών, του Μυστικού Λόγου ή Vach των Ινδουιστών, με βάση τον αριθμό και το ρυθμό, τους αριθμούς και τις συλλαβές του ιερού μέτρου. Ο μετρικός λόγος παράγεται από τον αριθμό των συλλαβών από τις οποίες αποτελείται η λέξη, ενώ στο Πυθαγόρειο Σύστημα όλα τα πράγματα αντιστοιχούν (και εμπεριέχουν) μια ορισμένη αριθμητική αναλογία. Οι ιερές, μαγικές λέξεις δεν είναι παρά εκφραστικά σύμβολα των πραγμάτων του αόρατου κόσμου, αρκετά ανάλογες με τις Πλατωνικές ιδέες.



Ας το τονίσουμε μια και για πάντα ότι οι αρχαίοι θεοί δεν ήσαν «είδωλα», όπως έχουν κατηγορηθεί επανειλημμένα από τους Χριστιανούς, αλλά απλοί ανθρωπομορφισμοί, αντιπροσωπεύσεις πραγματικών αόρατων δυνάμεων της φύσεως (ή νοουμένων). Ο «θεός» στη πραγματικότητα δεν ήταν για το μυημένο παρά μία μορφή, ένα μέσο, ένας φορέας που αυτός δομεί συνειδητά μέσω του οποίου μπορεί να εκδηλωθεί τελικά μια συγκεκριμένη απόκρυφη δύναμη στα υλικά πεδία και να επιφέρει συγκεκριμένα επίσης αντικειμενικά αποτελέσματα. Η επίκληση του ονόματός του δεν ήταν παρά η επίκληση της απόκρυφης αυτής δύναμης που αυτός αντιπροσωπεύει.



Συνοψίζοντας δηλώνουμε ότι η Δύναμη ενός Ονόματος βρίσκεται στην απόκρυφη ιδέα που αυτό αντιπροσωπεύει, η οποία εκφράζεται μορφικά με έναν ορισμένο τύπο γραμμάτων και συλλαβών που εμπεριέχουν μια ορισμένη αριθμητική αξία και μέτρο. Ο σωστός στη συνέχεια (ρυθμικός) τρόπος επίκλησης αυτού του ονόματος εκδηλώνει υλικά την απόκρυφη δύναμη που αυτό αντιπροσωπεύει.



Για τη δόμηση λοιπόν ενός ονόματος δύναμης θα πρέπει να είμαστε γνώστες ενός ιερού αλφαβήτου (εδώ του Ελληνικού) με τις αντίστοιχες αριθιμητικές αξίες των γραμμάτων του, αλλά και των ιδεών που καθένα από αυτά αντιπροσωπεύει, καθώς επίσης γνώστες των ιερών μέτρων για τη δόμηση των αντίστοιχων συλλαβών αυτού του Ονόματος. Η τελική αριθμητική αξία αυτού του Ονόματος προκύπτει από τη λεγόμενη αριθμοσοφική πρόσθεση, την πρόσθεση δηλαδή της αριθμητικής αξίας όλων των γραμμάτων που το αποτελούν και της αναγωγής έτσι του Ονόματος σε ένα τελικό αριθμό. Ονόματα ή λέξεις με ίδιες συνολικές αριθμητικές αξίες θεωρούνται ισοδύναμες. Ακόμα μπορούν να προστεθούν «θεοσοφικά» όλα τα ψηφία του τελικού αριθμού για να αναχθούν σε έναν από τους πρωταρχικούς αριθμούς 1-10. Κάθε αριθμός έχει ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό περιεχόμενο και ταυτίζεται έτσι με μια ιδέα ή δύναμη, όπως και τα γράμματα από μόνα τους.



Στη μερική εκ των πραγμάτων παρουσίαση του θέματός μας εδώ δε θα μιλήσουμε για την ιερή μετρική και το ρυθμό ή τρόπο δόνησης των ιερών ονομάτων ή λέξεων δύναμης, παρά μόνο για το αριθμητικό τους περιεχόμενο και αντιστοιχία, δίνοντας τις αριθμητικές αξίες των γραμμάτων και τις ιδέες που αντιπροσωπεύουν οι αριθμοί 1-12. Στο τέλος θα αναλύσουμε ετυμολογικά και αριθμολογικά τα ονόματα των 12 Ολυμπίων Θεών. Δε θα πρέπει πάντως να ξεχνάμε και τη διαχρονική δύναμη που έχουν αυτά τα ονόματα από τα πολλά χρόνια χρησιμοποίησής τους από ένα πλήθος πιστών και μυημένων μέσω της δημιουργούμενης μαγνητικής αλυσίδας κατά την οποιαδήποτε νέα εκφώνισή τους.



Παρακάτω δίνεται η αριθμητική αξία των γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου:



Α=1 Β=2 Γ=3 Δ=4 Ε=5 Ζ=7 Η=8 Θ=9 Ι=10 Κ=20 Λ=30 Μ=40 Ν=50 Ξ=60 Ο=70 Π=80 Ρ=100 Σ=200 Τ=300 Υ=400 Φ=500 Χ=600 Ψ=700 Ω=800



Στα παραπάνω δεν αναγράφουμε το «επίσημον» που αντιστοιχεί στο 6, το κόππα που αντιστοιχεί στο 90 και το σαμπί που αντιστοιχεί στο 900



Με βάση τη προηγούμενη αντιστοιχία γραμμάτων και αριθμών μπρούμε να προσδιορίσουμε την αριθμητική αξία μιας οποιασδήποτε Ελληνικής λέξης, όπως π.χ. στη λέξη αγνός = 1+3+50+70+200 = 324, αριθμός που αναγόμενος αριθμοσοφικά δίνει τον αριθμό 3+2+4 = 9. Μια άλλη λέξη που θα αναγόταν τελικά αριθμοσοφικά πάλι στον αριθμό 9 υποτίθεται ότι έχει κάποια σχέση ή αναλογία με τη λέξη «αγνός». Αυτό είναι το αριθμοσοφικό σύστημα.



ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ



Αριθμώ τα πάντα επεοικέναι. (Πλούταρχος)



Καθ'αρμονίαν συνεστάναι τα πάντα (Διογένης Λαέρτιος)



Παρακάτω συνοπτικότατα δίνουμε τις βασικές ιδέες με τις οποίες συνδέονται οι 12 πρώτοι αριθμοί.



Η ΜΟΝΑΔΑ



Σύμφωνα με τον Πλωτίνο και όλους τους Νεοπλατωνικούς φιλοσόφους υπάρχει μια σαφής διάκριση ανάμεσα στο Ένα και στη Μονάδα, με την οποία αρχίζει η αρίθμηση κι επομένως η ετερότητα και ο διαφορισμός. Όπως αναφέρει ο Δαμάσκιος: "εκείνο το Έν, ο προ της μονάδος Πυθαγόρας ετίθετο..., της αρρήτου αρχής εστί σύμβολον". Ο Πρόκλος με τη σειρά του αναφέρει στα σχόλιά του πάνω στην "Πολιτεία" του Πλάτωνα ότι "πριν από τους αριθμούς (3, 4, 5 κ.λ.π.) προηγούνται οι αρχές των πάντων, η Μονάδα και η Δυάδα. Από αυτές η Μονάδα ταυτίζεται με την ιδέα του Πέρατος (του τέλους, τέλειου) και η Δυάδα με την ιδέα του απεριόριστου, του άπειρου, του ατελούς. Πριν όμως από τη Μονάδα και τη Δυάδα υπάρχει το Ένα, που είναι η αιτία και του πέρατος και του απείρου".



Η Μονάδα χαρακτηριζόταν από τους Πυθαγόρειους σαν Νους, Αρσενοθήλυς, Θεός, Χάος, σύγχυση, σύμμειξη, σκότος, Τρόμος, Αμιγής, Λήθη, Άτλας, Απόλλωνας, Πρωτέας, Δίας και Μνημοσύνη.



Η ΔΥΑΔΑ συνδέεται με την απειρία, την ύλη, το διαχωρισμό και διαφορισμό. Οι Πυθαγόρειοι της απέδιδαν τα εξής ονόματα:



Διάστημα ανάμεσα στο πλήθος και τη Μονάδα, Τόλμη, Δόξα (γνώμη), Κίνηση, Γένεση, Μεταβολή, Διαίρεση, Μήκος, Αύξηση, Σύνθεση, Κοινωνία (συμμετοχή), Ύλη, Αιτία της Ανομοιότητας, Άνιση, Ελλιπή, Αφθονία, Άμορφη, Απεριόριστη, Αόριστη, Αρμονία, Έρωτα, Υπομονή, Δύναμη, Φάνητα, Ίσιδα, Φύση, Ρέα, Δήμητρα, Άρτεμη, Αφροδίτη, Μυχία, Άγνοια, Αγένεια, Υεύδος, Διαφορά, Αδιακρισία, Διαμάχη, Έριδα, Μοίρα και Θάνατο.



Η ΤΡΙΑΔΑ



"Δύω δε μόνω καλώς συνίστασθαι τρίτου χωρίς ου δυνατόν", δηλαδή είναι αδύνατον να συνδεθούν καλά δυο πράγματα χωρίς την ύπαρξη ενός τρίτου όρου - Πλάτωνας



Η Τριάδα συμβολίζει την ισορροπία των αντιθέτων, τον έρωτα και τη δημιουργική ενέργεια. και χαρακτηρίζεται από τους αρχαίους σαν Ατειρής (Αδάμαστη), Φρόνηση, Φιλία, Ειρήνη, Αρμονία, Ομόνοια, Γάμος, και Ευσέβεια



Η Μονάδα περιέχει μέσα της την αναλογία κάθε αριθμού σε μια αδιαμόρφωτη και αδιάκριτη ακόμα κατάσταση, σε μια δυνητική ή σπερματική μορφή. Η Δυάδα αποτελεί μια κάποια πρόοδο προς τον αριθμό, αλλά η τριάδα είναι αυτή που προκαλεί την ενεργητική εκδήλωση κι επέκταση των δυνάμεων της Μονάδας. Με αυτήν λοιπόν αρχίζουν πρακτικά οι αριθμοί. Στη Μονάδα αντιστοιχεί το ταυτό, στη Δυάδα το καθένα από τα δύο και στην Τριάδα το καθένα και το όλον.



Η ΤΕΤΡΑΔΑ συμβολίζει τη δημιουργική αρχή και αιτία των πάντων ή εκείνη τη φάση της δημιουργίας κατά την οποία εκδηλώθηκε η Ύλη και σχηματίσθηκαν από αυτή τα στερεά σώματα



Είναι γνωστή η πολύ μεγάλη σημασία που έδιναν οι Πυθαγόρειοι στην τετράδα των πρώτων αριθμών, την οποία ονόμαζαν και "Τετρακτύν". Επειδή το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών δίνει τη δεκάδα (1+2+3+4=10) και επειδή αυτή η δεκάδα, αν αναχθεί θεοσοφικά (1+0=1), δίνει την αρχική μονάδα, συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο την επιστροφή όλης της εκδήλωσης στην αρχική πηγή των πάντων, εθεωρείτο ότι η Τετράδα αντιπροσώπευε όλη την εξέλιξη μέχρι το φυσικό πεδίο και την επιστροφή μετά όλης της ύπαρξης στην πρωταρχική Μονάδα. Διότι όπως λέει ο Ιεροκλής «πριν καταλήξουμε στην τέλεια και πλήρη δεκάδα, ανακαλύπτουμε όλη την αρετή και όλη την τελειότητα του δέκα μέσα στην τετράδα".



Η Τετράδα ονομαζόταν από τους Πυθαγόρειους: Κόσμος (Σύμπαν), Μέγιστο Θαύμα, Θεός κατ' άλλο τρόπο, Πηγή της Φύσης και Κλειδοκράτοράς της, Ηρακλή, Αίολος, Ερμής, Ήφαιστος, Βάκχος, Τετλάδα (γιατί τολμά να υπομένει) και Δικαιοσύνη. Ας σημειωθεί τέλος ότι σε όλους σχεδόν τους λαούς της αρχαιότητας το όνομα της θεότητας αποτελείτο από 4 γράμματα.



Η ΠΕΝΤΑΔΑ αντιπροσωπεύει το γάμο, τη μεσότητα, τη συμφιλίωση, τη δικαιοσύνη, τη ζωή και την πεμπτουσία. Οι Πυθαγόρειοι την ονόμαζαν Αφιλονικία (έλλειψη διαμάχης), Δικαιοσύνη, Υγεία, Κρίση, Τροποποίηση, Φως, Πρόνοια, Δίκη, Αφροδίτη, Γαμηλία, Ανδρογυνία, Ημίθεο, Δίδυμη (γιατί διχάζει τη διαφορετικά αδίχαστη Δεκάδα), Άμβροτη (Αθάνατη) και Παλλάδα.



Σύμφωνα με τον Ανατόλιο το γράμμα Ε, που παριστάνει όπως ξέρουμε τον αριθμό 5 προήλθε από τη διχοτόμηση του γράμματος Θ, που παριστάνει τον αριθμό 9, γιατί το 5 είναι ο ενδιάμεσος ακριβώς αριθμός ανάμεσα στο 1 και το 9 και το σημείο επομένως ισορροπίας τους (Δικαιοσύνη). Επειδή σύμφωνα με τους αρχαίους φυσικούς τρία πράγματα μπορούν να δώσουν ζωή μετά την ενσωμάτωση, το φυτικό, το ψυχικό και το λογικό και εφόσον το λογικό αντιστοιχεί στην Επτάδα και το ψυχικό στην Εξάδα, μένει για το φυτικό η Πεντάδα, η οποία αποτελεί και το ελάχιστο όριο της ζωικής φύσης. Διότι "η ρίζα των πάντων είναι η Μονάδα, η κίνηση προς κάτι η Δυάδα, προς ένα δεύτερο η Τριάδα, προς ένα τρίτο και τελειότερο η Τετράδα και προς την πρόσθεση και αύξηση με κάθε τρόπο η Πεντάδα σύμφωνα με τη φυτική έξη της ψυχής".



Η ΕΞΑΔΑ αντιπροσωπεύει τη ψυχή, την Άρτεμη, το κάλλος, την ισορροπία, τον έρωτα και τη φιλία. Αν ο αριθμός 5 αντιστοιχεί στο ολοκληρωμένο σώμα, ο αριθμός 6 αντιστοιχεί στη φάση της δημιουργίας κατά την οποία εμφανίζονται τα έμψυχα όντα. Η εξάδα ονομάζεται από τους Πυθαγορείους: Αρρενοθήλυς, Γάμος, Φιλίωση (συμφιλίωση), Ειρήνη, Κόσμος (άλλωστε και ο αριθμός που αντιστοιχεί στη λέξη ΚΟΣΜΟΣ είναι ο 600, δηλαδή ο 6), Αμφιτρίτη επειδή περιέχει από κάθε μεριά της μια τριάδα, Θάλεια και Πανάκεια.



Οι πρώτοι 5 αριθμοί παριστάνουν την προοδευτική μεταμόρφωση ή κάθοδο του Απόλυτου μέχρι τον κόσμο της ύλης και της μορφής. Η πρώτη άγνωστη Αιτία (Μηδέν ή Μονάδα) γίνεται διαδοχικά η αιτία της δυαδικής διαφόρισης (Δυάδα), της οργάνωσης (Τριάδα), της μορφής (Τετράδα) και της Ζωής (Πεντάδα). Με την Εξάδα τώρα αρχίζει ένα νέο, ανοδικό τόξο επιστροφής στη Μονάδα με τη συμπλήρωση των υπόλοιπων αριθμών μέχρι τη Δεκάδα, που δεν είναι παρά μια ειδική σύλληψη της Μονάδας.



Η ΕΠΤΑΔΑ αντιπροσωπεύει τη νόηση, τη τελεσφορία και χαρακτηρίζεται από τους Πυθαγορείους σαν: Αμήτωρ (χωρίς μητέρα) και Παρθένος (διότι προέρχεται μόνον από τη Μονάδα), Τελεσφόρος, Τύχη και Σεπτάδα (γιατί είναι σεβαστή). Αντιπροσωπεύεται από την Αθηνά. Ο Πρόκλος λέει ότι εικόνες της Αθηνάς είναι το 3 και το 7, το 3 γιατί αυτή είναι νοερά και στραμμένη προς τον εαυτό της και τη Μονάδα και το 7 γιατί η Αθηνά προήλθε από τον μοναδικό Πατέρα, ή όπως σημειώνει ο Ιάμβλιχος από την κεφαλή των αριθμών, δηλαδή το 1



Σύμφωνα με τον Ιάμβλιχος, ο Δημιουργός έλαβε σαν όργανο, θεμελιώδη αρχή και σαν ισχύ της δημιουργίας την Επτάδα.



Αριθμοσοφικά: 1+2+3+4+5+6+7 = 28 και 8+2=10 ή 1+0=1.



Η ΟΓΔΟΑΔΑ είναι ο πρώτος και ο μoναδικός κύβος μέσα στη δεκάδα. Λόγω της σημασίας της στη μουσική αρμονία (ογδόη, οκτάβα) ονομάζετο Παναρμόνια. Ονομαζόταν επίσης Μητέρα, Ρέα και Κυβέλη, γιατί είναι ο κύβος του 2, το οποίο αντιπροσωπεύει κατ' εξοχήν τη θηλυκότητα και τη γονιμότητα. Σύμφωνα με το Φιλόλαο ο έρωτας και η φιλία, ή η σκέψη και η φαντασία συναντώνται στα όντα που έχουν σχέση με τον αριθμό 8. Με άλλα λόγια, αφού τα όντα ανέπτυξαν νόηση στην έβδομη φάση της δημιουργίας, στην όγδοη φάση εκδηλώνουν συμπαθητικά συναισθήματα και αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις όπως η αγάπη και η φιλία. Ο αριθμός 8 ήταν αφιερωμένος στον Διόνυσο που είχε γεννηθεί τον 8ο μήνα.



Η ΕΝΝΕΑΔΑ αντιπροσωπεύει ένα νέο κύκλο εκδηλώσεων. Ετυμολογικά συνδέεται με τη μονάδα (ενάδα) που κατέχει το άλλο άκρο της δεκάδας. Ο εννέα είναι ο μεγαλύτερος αριθμός μέσα στην δεκάδα και το τέλος της πρώτης σειράς των αριθμών που από κεί και πέρα επαναλαμβάνεται, («Ανυπέρβλητον Πέρας»). Την ονόμαζαν Ωκεανό (γιατί περιβάλει τους άλλους αριθμούς της δεκάδας) και Ορίζοντα (γιατί τους περιορίζει). Θεωρείται σαν τρεις φορές τέλεια, γιατί περιέχει δυο κύβους, το 1 και το 8 και είναι η ίδια ένα τέλειο τετράγωνο. Την ονόμαζαν επίσης Προμηθέα, Ομόνοια, Τερματισμό, Άθροισμα, Ανεικία (αδιαφιλονίκητη), Ειλικρίνεια, Ομοίωση, Ήφαιστο, Ήρα, Εκάεργο (επειδή εμποδίζει, αποκλείει την περαιτέρω πρόοδο των αριθμών), Κόρη, Υπερίωνα, Τερψιχόρη και Τελεσφόρο. Θεωρείται το έμβλημα της ύλης που, αν και διαφοροποιείται, δεν καταστρέφεται ποτέ. Έτσι ο αριθμός 9 όταν πολλαπλασιάζεται με οποιονδήποτε αριθμό αναπαραγάγει τον εαυτό του μέσα στο άθροισμα των ψηφίων του παραγόμενου αριθμού.



Η ΔΕΚΑΔΑ, που αποτελεί το άθροισμα της Τετρακτύος, συμβολίζει ένα νέο κύκλο δημιουργίας. Ο Ιάμβλιχος λέει ότι η βασική ιδιότητά της είναι η ικανότητα να ανακυκλώνει η ίδια τον εαυτό της. Γι αυτό και χρησιμοποιήθηκε σα μέτρο και σα γνώμονας. Οι Πυθαγόρειοι την ονόμαζαν Κόσμο, Ουρανό (Δεκάδα = Δεχάδα από το ρήμα δέχομαι), Πάνα, Ειμαρμένη, Θεό, Φάνη, Ήλιο, Αιώνα, Κράτος, Παντέλεια, Πίστη, Ανάγκη και Κλειδούχο.



Ο Πρόκλος σημειώνει τα εξής στην "Πολιτεία" του Πλάτωνα: "Ας πούμε λοιπόν ότι η Μονάδα ταιριάζει στους θεούς, γιατί περιέχει ενιαία τις αιτίες όλων των πραγμάτων και η Δεκάδα, επειδή είναι μια μονάδα δεύτερης τάξης, στους Δαίμονες (Δαήμονες=Γνώστες και όχι με τη Χριστιανική έννοια), ενώ η Εκατοντάδα, μια και είναι τρίτης τάξης, στις ανθρώπινες ψυχές. Διότι αν η δεκάδα υψωθεί στο τετράγωνο καταλήγει στην εκατοντάδα, όπως και το γένος των Δαιμόνων, συνελισσόμενο στον εαυτό του και παραμένοντας στον εαυτό του, γεννά με τη βοήθεια της Αιτίας των πάντων τις ανθρώπινες ψυχές".



Στον "Τίμαιο" ο Πρόκλος πάλι λέει: "Η Τετράδα περιελάμβανε μέσα της τα πάντα, όπως και η Δεκάδα, αλλά η μία τα περιελάμβανε ενωμένα (συνθετικά), ενώ η άλλη διαιρεμένα. Αν και η Δεκάδα περιέχει όλα όσα και η τετράδα, εντούτοις επειδή τα περιέχει διαιρεμένα, είναι ατελέστερη της τετράδας. Γιατί κάθε τι που είναι πλησιέστερα στη μονάδα είναι και τελειότερο και όσο μικραίνει το μέγεθος τόσο μεγαλώνει η δύναμη (ή ποιότητα)".



Η ΕΝΔΕΚΑΔΑ είναι το σύμβολο της εσωτερικής διαμάχης και της δυσαρμονίας. Παριστάνει τον πειρασμό, τον Εωσφόρο. Προστιθέμενη θεοσοφικά (1+1=2) μας δίνει την ιδέα της αντίθεσης, ή ανταγωνισμού που εκδηλώνεται ανάμεσα στην πρωταρχική Μονάδα του Ενοποιημένου Κόσμου και μιας άλλης ατομικοποιημένης μονάδας, που ενεργεί σα μια ανεξάρτητη μονάδα.



Η ΔΩΔΕΚΑΔΑ είναι σύμβολο του ζωδιακού κύκλου και του δωδεκάθεου. Παριστάνει τα Τέσσερα Στοιχεία της φύσης σε μια τριπλή σημασία τους. Όπως αναφέρει ο Πρόκλος στα σχόλιά του πάνω στην "Πολιτεία" του Πλάτωνα, "από αυτούς τους δυο αριθμούς (τον 3 και το 4, που το γινόμενό τους δίνει 12), ο 3 οδηγεί προς τη τελείωση (τελεσιουργός) κι επαναφέρει στις αρχές, ενώ ο 4 είναι γόνιμος, προσφέρει μια βάση εκδήλωσης και είναι συγχρόνως εναρμόνιος. Επειδή λοιπόν η Δωδεκάδα προήλθε από τους δυο αυτούς αριθμούς, αφ' ενός αντιπροσωπεύει την επιστροφή της ψυχής προς τα πάντα, τόσο προς τη νοερή, όσο και προς την ατομικοποιημένη ζωή και αφ' ετέρου δρα για τη σταθερή και αμετάβλητη διατήρηση του σώματος και για την αρμονική σύσταση τόσο της ψυχής που αυτή χρησιμοποιεί, όσο και του σώματος που είναι το όργανό της".



Αναφέρει πάλι στον "Τίμαιο" τα εξής για τους δώδεκα Ολύμπιους θεούς: "Επειδή το σχήμα της ψυχής είναι όπως ένα Χ και η μορφή της είναι δυαδική (γιατί η τομή των δυο ημικυκλίων του Χ γίνεται σε δυο μέρη, αλλά και γιατί το ίδιο το Χ αποτελείται από την τομή δυο αντίρροπων ημικυκλίων) κι επειδή η Δυάδα πολλαπλασιαζόμενη με την Εξάδα, που είναι ο πρώτος θεμελιώδης αριθμός του Χ (600) δίνει τη Δωδεκάδα, μπορούμε να συμπεράνουμε την ύπαρξη των 12 αυτών αρχικών πρώτων ψυχών (τους 12 Ολύμπιους θεούς)".



Η Ετυμολογική και Αριθμητική Αξία των Ονομάτων των Ολυμπίων Θεών.



Σύμφωνα με το Γερμανό φιλόλογο και γλωσσολόγο Georg Curtius (1820-1885), η λέξη Όλυμπος προέρχεται από τη ρίζα - λαμπ - και ερμηνεύεται σαν ο ολολαμπής, ολόλαμπρος ή ολόλευκος (θεωρεί το υ αιολικό). Οι Ολύμπιοι θεοί είναι έτσι οι Λαμπεροί, Λάμποντες Θεοί.



Ζευς ή Δίας



Την ετοιμολογική ρίζα της ύπατης αυτής αρχής και διάνοιας του κόσμου, με παραλλαγές ίσως του πρώτου γράμματος, μπορούμε να τη βρούμε σε όλους βασικά τους ύψιστους θεούς της αρχαιότητας. Μερικοί ετυμολογούν το όνομά του σε σχέση με τη ζωή και το ερμηνεύουν έτσι σαν ο «Ζωοδότης». Άλλοι το συνδέουν με το ρήμα «Ζεύγνυμι» και την αποκατάσταση από αυτόν, μετά την επανάστασή του εναντίον του πατέρα του, της ουράνιας Τάξης και Αρμονίας.



Το Όνομά του θεωρείται ένα από τα κατεξοχήν Ονόματα Δύναμης και η σωστή προφορά του με κραδασμό, έμνευση και συναίσθημα, μπορεί να επιφέρει συγκεκριμένα θαυμαστά αποτελέσματα.



Η αριθμητική αξία του Ονόματός του είναι 612 ή με αριθμοσοφική αναγωγή ο αριθμός 9. Ο Θ. Μανάς έχει παρατηρήσει ότι 612=2Χ306 όπου 306 είναι η αριθμητική αξία της λέξης Γαλαξίας και υποστηρίζει με αυτό ότι ο Δίας είναι διπλάσιος του Γαλαξία κ.ο.κ. Στις άλλες πτώσεις το Όνομά του δίνει τις εξής αριθμητικές αξίες: Διός =284, Διί =24, Δία =15 και Ζευ=412. Το 284 είναι επίσης η αριθμητική αξία των λέξεων Θεός, Άγιος, Αγαθός κ.λ.π.



Η άνασσα Ήρα θεωρείται ετυμολογικά ότι παράγεται με αναγραμματισμό της λέξεως αήρ (κατ' άλλους από τη λέξη ερατή ή Έρα = γη). Είναι η Θεά του στοιχείου της γης, χωρίς να είναι όμως η ίδια η γη σα σώμα (που είναι η Ρέα-Γαία), ή σα δύναμη (που είναι η Δήμητρα). Είναι επίσης η θεά του αέρα, της ατμόσφαιρας και γενικά ένα διάμεσο ανάμεσα στον ουράνιο κόσμο και στα γήινα πράγματα. Μυστικιστικά αντιπροσωπεύει τη ψυχή και την εκδήλωση της ζωής πάνω στη γη.



Η αριθμητική της αξία είναι 109 ή αριθμοσοφικά 10 ή ακόμα 1.



Μαζί με το Δία δίνουν το συνολικό αριθμό 721 ή αριθμοσοφικά 10 ή 1



Ο Σεισίχθων Ποσειδώνας παράγεται από το πότος ή πόντος ή ποταμός και είναι συνεπώς ο θεός του υγρού στοιχείου, της θάλασσας, των λιμνών, των ποταμών και των πηγών ή κατά άλλους από το πόσις και δούναι ή ακόμα από το είδη ποιών. Αντιπροσωπεύει τη δύναμη του υγρού στοιχείου, τη ρευστότητα, την αέναη κίνηση του εκδηλωμένου κόσμου καθώς επίσης το κόσμο των ανθρωπίνων συναισθημάτων.



Η αριθμητική αξία του ονόματός του είναι 1219 και αριθμοσοφικά 13 ή 4



Η Γλαυκώπις Αθήνη, είναι η θεά της Σοφίας, της υγείας, αλλά και της κεραμικής και των άλλων οικιακών τεχνών. Ακόμα είναι μία πολεμική θεά, με γνώμονα όμως το δίκιο και τη φρόνηση (πολεμική και φιλόσοφος λέει ο Πλάτων) και συγγχρόνως φιλειρηνική (ειρηνοφόρος). Ετυμολογείται από τη ρίζα αίθ-, από την οποία παράγεται και η λέξη αιθήρ ή από το ρήμα αθρείν (βλέπειν) ή ακόμα από το στερητικό α και θήνη (δηλαδή η αθήλαστη). Νεώτεροι όμως γλωσσολόγοι θεωρούν ότι το όνομά της έχει Πελασγική προέλευση και ότι σήμαινε τη θεά της Κεραμικής.



Όπως παρατηρεί ο Βλάσσης Ρασσιάς η επίκλησή της «εξασφαίζει αδιαπέραστη άμυνα κατά των ψυχικών επιθέσεων και την επιστροφή τους εις το πολλαπλάσιο πίσω στη πηγή τους».



Η αριθμητική της αξία είναι σαν Αθήνη 76 και σαν Αθηνά 69. Η «Γλαυκώπις Αθήνη» έχει αριθμητική αξία 1620 ενώ οι λέξεις Θεά Αθηνά = 84 =7Χ12



Η Κύπρια Αφροδίτη, που γεννήθηκε από τον αφρό των κυμάτων, όπως μαρτυρεί και το όνομά της (η αναδυομένη από τον αφρό) είναι η θεά του έρωτα, της γονιμότητας, της βλάστησης και της άνθησης καθώς και της ομορφιάς. Διακρίνονται φιλοσοφικά δυο όψεις της: Η αρχαιότερη Ουράνια Αφροδίτη, η θεά του νόμιμου έρωτα και του συζυγικού δεσμού και η Πάνδημη Αφροδίτη, η θεά των ελευθέρων και των αγοραίων ερώτων και η προστάτιδα των πορνών. Παρουσιάζει επίσης και μια χθόνια πλευρά σαν προστάτιδα των ψυχών των νεκρών.



Η αριθμητική της αξία είναι 993 και αριθμοσοφικά 22 ή 4



Ο Απόλλων είναι ο μεγάλος διαφωτιστής θεός της θεραπευτής, της Μαντικής, της δημιουργικής έμπνευσης και της μουσικής. Είναι επίσης προστάτης της νεότητας, της υγείας και θεός αλεξίκακος ή ακόμα πολεμικός. Το όνομά του ετυμολογείται από το στερητικό Α και το πολλών δηλαδή ο όχι για τους πολλούς. Μια άλλη ενδιαφέρουσα ετυμολογία δίνει ο Πλάτων στον «Κρατύλο».



Η αριθμητική του αξία είναι 1061. Ο Θ. Μανιάς παρατηρεί ότι αν προσθέσουμε όλες της πτώσεις της λέξεως ανήρ βρίσκουμε πάλι 1061. Αλλά και Ιάσων =1061, μήπως γιατί ήταν πολύ ωραίος σαν τον Απόλλωνα;



Η θεά Άρτεμις ετυμολογείται από το επίθετο αρτεμής (= άρτιος, σώος και αβλαβής), ίσως από το αήρ + τέμνω. Είναι η θεά της άγριας φύσης, της παρθενίας και του κυνηγιού. Όπως αναφέρει ο Βλάσης Ρασσιάς «σε αυτήν ανήκουν σα «Χθονία και Παμβασίλεια» θεά όλα τα ψυχικά κέντρα του πλανήτη Γη και αντιπροσωπεύει το πνεύμα του θεραπευτικού «σαμανισμού» της μητριστικής εποχής με έμφαση στις ψυχικές θεραπείες». Είναι η κατεξοχήν προστάτιδα των γυναικών.



Η αριθμητική της αξία είναι 656 ή θεοσοφικά 17 ή 8. Ο Θ. Μανιάς παρατηρεί ότι ο λόγος Απόλλων προς Άρτεμις =1061:656 δίνει το Χρυσό Αριθμό Φ, με τον Απόλλωνα ν' αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο τμήμα της Χρυσής τομής.



Ο αγγελιαφόρος των θεών θεός Ερμής ετυμολογείται από το ρήμα είρω (αναγγέλλω), απ' όπου ερέας και κατά πλεονασμό του γράμματος μ Ερμέας και με συναίρεση Ερμής ή κατά άλλους από το έρυμα (λόγο). Είναι ο θεός της νόησης και της επικοινωνίας, αλλά και αλεξίκακος και αποτροπιαίος θεός. Του αποδίδονταν τα «ερμαία» (παντός λογής τυχαία ευρήματα), από την οποία ιδέα εξελίχθηκε και σαν «αγοραίος» και «κερδώος» θεός και προστάτης του εμπορίου. Αντιπροσωπεύει μυστικιστικά το Θείο Δημιουργικό Λόγο.



Η αριθμητική του αξία είναι 353 ή θεοσοφικά 11 ή 2, που δεν ταιριάζει όμως σε αυτόν



Το ασυναίρετο Ερμέας έχει αριθμητική αξία 351 και με θεοσοφική αναγωγή 9



Ο θεός του πολέμου Άρης παράγει το όνομά του από το ρήμα αιρώ (κυριεύω, κατακτώ), ή από τη λέξη αρά (βλάβη, πλήγμα). Είναι ο θεός της άγριας σύγκρουσης και βιαιότητας (ανδροφόνος, αιμοχαρής). Εκπροσωπεί το αχαλίνωτο πάθος και την άμετρη επιθετικότητα και αγριότητα, μαζί και τολμηρότητα. Η ασυγκράτητη φύση του μπορεί να μετριασθεί μόνο με την ερωτική ενέργεια ή αγάπη της Αφροδίτης και τότε από τη σύζευξη των δυο αυτών αντιθέτων παράγεται η Αρμονία. Η μόνη που μπορεί να τον κατανικήσει στο πεδίο της σύγκρουσης είναι η Αθηνά, η θεά της Σύνεσης και της Σοφίας.



Η αριθμητική του αξία είναι 309 ή θεοσοφικά 12 ή 3



Ο Θεός Ήφαιστος ετυμολογείται κατά μερικούς από το αφή και εστία ή από το άπτω ή αϊστάω (αφιστάω, α-Fι-στάω, αφανίζω) ή το «φάω» και «ίστωρ» (ο μεγάλος δάσκαλος στη γνώση του φωτός) ή από το Φαίστος=λάμπων με την πρόσληψη του η.



Είναι ο θεός του στοιχείου του πυρός, η φλόγα της Δημιουργίας και ο τεχνουργός των θεών.



Η αριθμητική του αξία 1289 ή θεοσοφικά 20 ή 2



Η παρθένος θεά Εστία ετυμολογείται από το ρήμα εστάναι (του ίστημι) ή από το «εύω» (ανάβω) ή ακόμα από το εσσία (ουσία). Είναι προστάτιδα των ανθρώπινων σπιτικών, αλλά και της πόλης, της οικογένειας και της Ασυλίας. Το ιερό πυρ της έπρεπε να διατηρείται άσβεστο στον οίκο ή στο Πρυτανείο για να τα προστατεύει συνεχώς από κάθε κακό.



Η αριθμητική αξία της είναι 516 ή 12 ή 3



Η θεά Δήμητρα ετυμολογείται από το Δα-Μάτερ ή η Μητέρα Γη. Δεν είναι όμως το σώμα της Γης, που συμβολίζεται με τη θεά Ρέα, αλλά η η ψυχή ή δύναμη της γης. Είναι επίσης η θεά της βλάστησης, της γονιμότητας και αναπαραγωγής και με τη κόρη της Περσεφόνη συμβολίζει τη κυκλική εκδήλωση της ύπαρξης μέσα από τη ζωή, θάνατο και επαναγέννηση.



Η αριθμητική αξία της είναι 468 (Δημήτηρ) ή 461 (Δήμητρα).



Ο θεός Διόνυσος ετυμολογείται σαν ο γιός ή ο νους του Δία. Εξωτερικά αντιπροσωπεύει το ενστικτώδες τμήμα του ανθρώπους που ξεπερνά τους συνηθισμένους κοινωνικούς περιορισμούς και εσωτερικά το θείο εκείνο σπινθήρα μέσα του που καθαγιάζει την υπόλοιπη τιτανική, ζωώδη φύση και το οποίο μπορεί να τον άγει μέσω της μυστηριακής οδού προς τη θέωση. Έχει πολλούς συμβολισμούς και αντιστοιχίες με το Χριστό. Είναι ένας θνήσκων αλλά και ανασταινόμενος θεός που αντιπροσωπεύει τη πνευματική πορεία από το ανθρώπινο προς το θείο, αλλά και από τη Μονάδα προς το Πολλαπλό. Είναι ο Απελευθερωτής θεός, ο Έλληνας Θεάνθρωπος. Είναι τελικά ο Θεός που ενθρονίζεται από το Δία σαν ο μέγιστος βασιλιά όλων των κοσμικών θεών σηματοδοτώντας μια νέα περίοδο για το κόσμο.



Η αριθμητική του αξία είναι 1734 και θεοσοφικά 15 ή 6



Παρεπέμουμε σε άλλες ενδιαφέρουσες ετυμολογικές ερμηνείες των θεϊκών αυτών ονομάτων στον «Κρατύλο» του Πλάτωνα. Ας σημειώσουμε ακόμα ότι υπάρχουν και άλλα εσωτερικά, απόκρυφα ονόματα των Ολυμπίων Θεών, γνωστά μόνο στους μυημένους. Αυτά είναι κατεξοχήν Ονόματα Δύναμης. Τα προηγούμενα αν και τα θεωρήσαμε a-priori «ορθά» και «αντικειμενικά», είναι στη πραγματικότητα «εξωτερικά» και οι αριθμητικές αξίες τους και οι θεοσοφικές τους αναγωγές δε δίνουν πάντα ότι θα αναμέναμε από αυτά.



Βιβλιογραφία Πηγών και Πληρέστερης Μελέτης



«Εις Πολιτείαν" και "Εις Τίμαιον", του Πρόκλου

Εννεάδες, του Πλωτίνου, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Περί Αριθμητικής, Νικόμαχου Γερασηνού

Τα Θεολογούμενα της Αριθμητικής, του Ιάμβλιχου, Εκδόσεις Σφιγγός

Περί Πρώτων Αρχών, Δαμάσκιου, Εκδόσεις Σφιγγός

Μυστική Θεολογία V (Περί Θείων Ονομάτων), του Διονύσιου Αρεοπαγίτη

Θεογνωσία, του Π.Γκράβιγγερ, Εκδόσεις Σφιγγός

Ο Πυθαγόρας και η Μυστική Διδασκαλία του Πυθαγορισμού, του Π.Γκράβιγγερ. Εκδόσεις Σφιγγός

Αριθμοσοφία, του Γουίλιαμ Γουέστκοτ, Πύρινος Κόσμος

Ο Αριθμός και η Αρίθμησις ανά τους Αιώνας, Κωνστ. Λουκάς, 1935

Περί των Πατρών Θεών, Βλάση Ρασσιάς, Ανοιχτή Πύλη

Ζευς, Βλάση Ρασσιά, Ανοιχτή Πύλη

Τα Άγνωστα Μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων, Θ. Μανιά, Πύρινος Κόσμος

Κρατύλος, του Πλάτωνα, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Φίληβος, του Πλάτωνα, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Παρμενίδης, του Πλάτωνα, Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Η Δονητική των Γραμμάτων, Ε.Ο.Α.Μ, Δίον

Η Γένεση κατά τους Αρχαίους Έλληνες, Α. Γονιδέλλης, Πύρινος Κόσμος

Αποκεκαλυμμένη Ίσιδα, Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, Εκδόσεις ΙάμβλιχοςΗ Μυστική Διδασκαλία, Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, Εκδόσεις Ιάμβλιχος

Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου.

The Gods of the Egyptians, by E.A. Wallis Budge, Dover Publications, 1969

Δημήτριος Ευαγγελόπουλος

***

To εννεάγραμμα

Ολόκληρη η γνώση μπορεί να συμπεριληφθεί σε ένα εννεάγραμμα και να ερμηνευτεί με τη βοήθεια αυτού. Και ο άνθρωπος γνωρίζει, δηλαδή καταλαβαίνει, μόνο τα όσα μπορεί να τοποθετήσει στο εννεάγραμμα. Για οτιδήποτε δεν μπορεί να τοποθετήσει στο εννεάγραμμα, όλα τα βιβλία και οι βιβλιοθήκες είναι άχρηστες. Τα πάντα μπορούν να συμπεριληφθούν και να διαβαστούν σε ένα εννεάγραμμα. --P.D. Ouspensky, InSearchofthemiraculous* (Σε αναζήτηση του θαύματος)




Το διδάσκω σε συνδυασμό με έναν ψυχίατρο που ενδιαφέρεται πολύ για το Εννεάγραμμα. Οι ψυχοθεραπευτές το θέλουν ως ένα πολύ χρήσιμο, περιζήτητο εργαλείο για τη δουλειά τους με τα φυσιολογικά, δραστήρια άτομα. Βλέπετε, δεν υπάρχει ψυχολογία για τον φυσιολογικό και δραστήριο άνθρωπο…



Μου έχουν τύχει άτομα τύπου ΕΝΑ που έχουν απωθήσει το θυμό τους σε τόσο μεγάλο βαθμό που δεν πιστεύουν ότι είναι θυμωμένοι....



... η διαδικασία της πνευματικής μετατροπής είναι κυρίαρχη. Είτε το ξέρουμε είτε όχι, όλοι μεταμορφωνόμαστε, επειδή είμαστε «πεινασμένοι» για το αντίθετο των ελαττωμάτων μας. Ακόμα κι αν δεν γνωρίζουμε τα ελαττώματά μας, υποφέρουμε από την έλλειψη της αντίθετης τάσης. ----HelenPalmer, oftheOralTradition (Προφορική Παράδοση)



Η δουλειά των συγγραφέων του εννεαγράμματος είναι απλώς μη-επιστημονική και χωρίς λογικά θεμέλια, διότι βασίζεται σε δογματικές διατυπώσεις σε αντίθεση με το σύστημα Arica, το οποίο με οποιοδήποτε κριτήριο είναι λογικό κι επιστημονικό και βασίζεται σε λογικές μεταφυσικές προτάσεις και στην απόλυτη θεολογική αλήθεια. --Oscar Ichazo



Το εννεάγραμμα βασίζεται στο συλλογισμό ότι καθένας από μας έχει μια κυρίαρχη (όχι αποκλειστική) ενέργεια που τον ωθεί σε οτιδήποτε κάνει. Αυτή η κυρίαρχη ενέργεια είναι το μεγαλύτερό μας δώρο, οπότε τη χρησιμοποιούμε υπερβολικά και γίνεται το πρώτιστο ελάττωμά μας – το αμάρτημά μας. Αυτή η ενέργεια, σαν ένας κυρίαρχος άνεμος που λυγίζει ένα δέντρο για πάντα, σμιλεύει τη γεωγραφία του εσωτερικού μας κόσμου και διαμορφώνει ολόκληρη τη ζωή μας. --Enneagram Central





Tο εννεάγραμμα είναι κυριολεκτικά ένα σχήμα με εννέα γραμμές. Μεταφορικά όμως, το εννεάγραμμα είναι ένα βουδιστικό σύμβολο της Νέας Εποχής, μια μυστική είσοδος για την κατηγοριοποίηση της προσωπικότητας. Το σχήμα βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι αριθμοί 7 και 3 έχουν μυστικιστικές ιδιότητες.* Αποτελείται από έναν κύκλο με εννέα ισαπέχοντα σημεία στην περιφέρεια. Τα σημεία ενώνονται με δύο σχήματα: το ένα ενώνει τους αριθμούς 1 - 4 - 2 - 8 - 5 - 7 - 1. Το άλλο ενώνει τα 3, 6 και 9. Η αλληλουχία 142857 βασίζεται στο γεγονός ότι η διαίρεση του 1 με το 7 δίνει μια απεριόριστη επανάληψη του αριθμού 142857. Μάλιστα, η διαίρεση με το 7 οποιουδήποτε ακέραιου αριθμού μη-πολλαπλάσιου του 7 δίνει τον αριθμό 142857 επαναλαμβανόμενο. Επίσης 142857 x 7 = 999999. Και φυσικά η διαίρεση του 1 με το 3 δίνει επαναλαμβανόμενα τριάρια. Το τρίγωνο που σχηματίζεται από τους αριθμούς 3, 6 και 9 ενώνει όλους τους αριθμούς του κύκλου που διαιρούνται με το 3. Η απόδοση μεταφυσικής ή μυστικιστικής σημασίας στις αριθμητικές πράξεις είναι σκέτη προκατάληψη και πισωγύρισμα σε παλαιότερη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας όπου η άγνοια εθεωρείτο άποψη (συγνώμη στον "Dilbert" και στον Scott Adams).



Το εννεάγραμμα αντιπροσωπεύει εννέα τύπους προσωπικοτήτων. Ο τρόπος με τον οποίο καθορίζονται οι διάφοροι τύποι εξαρτάται από το ποιόν ρωτάς. Ορισμένοι τους καθορίζουν με βάση κάποια θεμελιώδη αδυναμία ή αμάρτημα. Άλλοι τους καθορίζουν με βάση κάποια θεμελιώδη ενέργεια που καθορίζει ολόκληρη την ύπαρξη του ατόμου. Κάποιοι ακολουθούν την κλασική θεωρία των βιορυθμών και ταξινομούν τους εννέα τύπους ανάλογα με τους τρεις τύπους: διανοητικός, συναισθηματικός και σωματικός . Άλλοι ταξινομούν τους εννέα τύπους με βάση τους τρεις τύπους ενστικτώδους κινήτρου: το ένστικτο της Αυτοσυντήρησης, τα Κοινωνικά ένστικτα και τα Σεξουαλικά ένστικτα.* Κάποιοι ακολουθούν τον Gurdjieff, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έχει ακολουθήσει τον Σουφισμό, και ταξινομούν τους τύπους σε διανοητικούς, συναισθηματικούς και ενστικτώδεις.



Εκείνος που φαίνεται πως είναι ο «πατέρας» του εννεαγράμματος , ο Oscar Ichazo (1931), μίλησε για εννιάγωνα (σχήματα με εννέα γωνίες, εγγεγραμμένα σε κύκλο, με ευθείες γραμμές να ενώνουν κάθε σημείο με άλλα δύο) και εγω-στερεότυπα να αντιστοιχούν σε καθένα από τα εννιά σημεία. (διάφορες πηγές ισχυρίζονται ότι ο Ichazo έμαθε για το εννεάγραμμα μέσω των γραπτών του Ouspensky γύρω από τον Gurdjieff, αλλά ο Ichazo το αρνείται.) Ονόμασε το σύστημά του Arica, το όνομα μιας παραθαλάσσιας πόλης στη βόρεια Χιλή, κοντά στα Περουβιανά σύνορα, όπου ίδρυσε την πρώτη του σχολή το 1971. Στις αρχές του '90, υπήρχαν «40 περίπου σχολές εκμάθησης του Arica στις ΗΠΑ, τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία.»*



Το σύστημα Arica απαρτίζεται από ένα σύνολο πρακτικών και θεωρητικών γνώσεων με τη μορφή μιας ιεραρχίας εκπαιδευτικών προγραμμάτων εννέα επιπέδων που αποβλέπουν στη συνολική ανάπτυξη του ανθρώπου…Το σύστημα Arica σημειώνει ότι το ανθρώπινο σώμα και ψυχή αποτελούνται από εννέα ανεξάρτητα, ωστόσο αλληλοσυνδεόμενα, συστήματα. Συγκεκριμένες ανισορροπίες αυτών των συστημάτων ονομάζονται «στερεότυπα».... Αυτές οι εννέα ξεχωριστές συνιστώσες απεικονίζονται με εννεάγωνα- σχήματα που χαρτογραφούν τον ανθρώπινο ψυχισμό... Υπάρχουν επτά θεμελιώδη εννεάγωνα που σχετίζονται με τα εννέα εγω-στερεότυπα. Επομένως, τα εννεάγωνα αποτελούν τους δομικούς χάρτες του ανθρώπινου ψυχισμού ... και παρέχουν έναν οδηγό μέσω του οποίου κάποιος μπορεί να καταλάβει καλύτερα τον εαυτό του και την αλληλεπίδρασή του με τους άλλους… Το εγω-στερεότυπο προκύπτει από τη συσσώρευση βιωμάτων κατά την παιδική ηλικία και διαμορφώνει την προσωπικότητα του ατόμου. Η εκμάθηση του συστήματος Arica αποσκοπεί στο να ξεπεραστεί ο έλεγχος και η επιρροή των στερεοτύπων αυτών ώστε το άτομο να μπορέσει να επιστρέψει στην εσωτερική ισορροπία με την οποία αυτός/αυτή γεννήθηκε.



Ο Ichazo θα ισχυριζόταν ότι «το κυρίαρχο πάθος του Νωθρού τύπου είναι η Νωθρότητα; το κυρίαρχο πάθος του Μνησίκακου τύπου είναι ο Θυμός; και το κυρίαρχο πάθος του Κόλακα είναι η ‘Επαρση». Εν ολίγοις, ανέπτυξε μια κατηγοριοποίηση «εγω-στερεότυπων» βασισμένος στην κλασική Χριστιανική θεωρία των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων προσθέτοντας τον φόβο και τον δόλο.



Ο Ichazo ονομάστηκε «ο συνεχιστής του Gurdjieff» από τον σκηνοθέτη Alexandro Jodorowsky ("El Topo," "The Holy Mountain"), ο οποίος ισχυρίζεται ότι πέρασε ένα σαββατοκύριακο επεκτείνοντας τη συνείδησή του μαζί με τον Ichazo και LSD, σύμφωνα με τον Jay Babcock. Κάποιοι δάσκαλοι του εννεαγράμματος πιστεύουν ότι ο Gurdjieff έμαθε το εννεάγραμμα από δασκάλους του Σουφισμού, και ότι εκπαιδεύτηκε στις μυστικιστικές τέχνες όχι μόνο του Σουφισμού αλλά και της καμπάλα και του Ζεν. Λέγεται ότι μελέτησε πολεμικές τέχνες, γιόγκα, Βουδισμό, Κομφουκιανισμό, I Ching και αλχημεία. Ο Sam Keen (1973) ισχυρίζεται ότι ο Ichazo του είπε πως άρχισε να διδάσκει το εννεάγραμμα μετά από μια εβδομάδα σε «θεϊκό κώμα.» Ο Ιchazo το αρνείται. Ο Ichazo ισχυρίζεται ότι διαθέτει μια επιστημονική βάση για τη θεωρία των τύπων προσωπικότητας, των στερεοτύπων κλπ. Αρνείται ότι οι απόψεις του βασίστηκαν σε ενοράσεις παρμένες από πολυάριθμες εκλεκτικές πηγές, αναμεμειγμένες σε ένα αμάλγαμα μυστικιστικής βλακολογίας. Ωστόσο, η National Catholic Reporterσχυρίζεται ότι:



Ο Ichazo ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε τις ιδιότητες του εννεαγράμματος ενώ βρισκόταν σε κάποιο είδος έκστασης ή ύπνωσης υπό την επήρεια κάποιου πνεύματος ή αγγελικού όντος: του Αρχάγγελου Γαβριήλ, του Green Qu’Tub” [πνευματικός ηγέτης του Σουφισμού] ή του Metatron, του πρίγκιπα των αρχαγγέλων.*



Ο Ichazo το αρνείται και λέει:



Δεν έλαβα αυτό το υλικό από κανέναν αρχάγγελο ή οποιαδήποτε οντότητα, ... ήταν ο καρπός μιας μακρόχρονης, προσεκτικής και αφοσιωμένης μελέτης των ανθρώπινων ψυχισμών και των βασικών φιλοσοφικών και θεολογικών προβλημάτων.... μετά από δουλειά ετών με τα εννεαγράμματα, μπορούσα να τα δω νοερά όπως συμβαίνει και με τις ταντρικές απεικονίσεις που γίνονται πιο ζωντανές και διαυγείς από οτιδήποτε μπορούμε να αντιληφθούμε με τις κοινές αισθήσεις. Αλλά όταν λέω ότι είδα ολόκληρο το σύστημα των εννεαγραμμάτων όπως σε όραμα, αναφέρομαι στην διαύγεια της σκέψης με την οποία μπόρεσα να οραματιστώ το όλο σύστημα μετά από τόσα πολλά χρόνια αφοσιωμένης, εντατικής δουλειάς. Αυτό ήθελα να μεταφέρω με το άρθρο μου, το οποίο αναφέρει:



«Μου εμφανίστηκαν, 108 στο σύνολο, σαν σε όραμα, δείχνοντας τους εσωτερικούς τους συσχετισμούς με απόλυτη διαύγεια, το 1954 στο Σαντιάγκο της Χιλής .... δεν είμαι απλά ο κάτοχος της έναρξης αυτής της παράδοσης, αλλά επίσης, όπως μπορεί να αποδειχθεί χειροπιαστά και απόλυτα, τα 108 εννεαγράμματα και ολόκληρο το σύστημα έχουν αναπτυχθεί από μένα και μόνο εμένα, και είμαι περισσότερο από έτοιμος να το διεκδικήσω δημοσίως.*



Όπως ο Gurdjieff—ή ίσως όχι όπως ο Gurdjieff—υποστήριξε ότι γεννιόμαστε με μια ποιότητα (φύση) που έρχεται σε σύγκρουση με την προσωπικότητά μας (ανατροφή), και ότι πρέπει να παλέψουμε για να τις φέρουμε σε συμφωνία και να επιστρέψουμε στην αληθινή μας ποιότητα. Ίδρυσε το Ινστιτούτο Αrica το 1971.* Το Ινστιτούτο εξακολουθεί να υπάρχει, παρόλο που έχει περιοριστεί κάπως η ακμή του σε σχέση με τις αρχές του '90, και τώρα παρέχει εκπαίδευση πάνω στα «Εννέα Υπεργνωστικά Συστήματα» και στο T'ai chichuan σε κέντρα στη Νέα Υόρκη και την Ευρώπη.



Διάφοροι πρώην μαθητές τροποποίησαν τη διδασκαλία του Ichazo τα τελευταία είκοσι χρόνια. (Η άποψη του Ichazo είναι ότι οι άλλοι δεν του απέδωσαν την πρέπουσα αναγνώριση και ξεκίνησαν εκστρατεία δυσφήμισης για να τον κάνουν να φανεί σαν «τρελός μυστικιστής».*) Ο Claudio Naranjo παρακολούθησε τις διαλέξεις του Ichazo γύρω από τους τύπους προσωπικοτήτων στο Σαντιάγκο της Χιλής τη δεκαετία του '70 και δημοσίευσε το βιβλίο Enneatypes in Psychotherapy (Εννεαγράμματα στην Ψυχοθεραπεία) το 1995. Ένας Ιησουίτης ιερέας ονόματι Bob Ochs πήρε τα εννεαγράμματα από τον Naranjo και τα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Loyola του Σικάγο το 1971. Ο Naranjo επίσης δίδαξε την Helen Palmer, η οποία ισχυρίζεται ότι παρουσιάζει την απόκρυφη προφορική παράδοση στα γραπτά της. Μέχρι τη στιγμή που το εννεάγραμμα έφτασε στον Palmer, είχε εμπλουτιστεί με δυτικές ψυχολογικές αντιλήψεις. Ωστόσο, παρέμεινε ως μια ομάδα διδαγμάτων χωρίς καμία επιστημονική βάση.



Η Helen Palmer είναι η συγγραφέας του βιβλίου The Enneagram: Understanding Your self and the Others in Your Life (Το Εννεάγραμμα: Κατανοώντας τον Εαυτό σας και τους Άλλους στη Ζωή σας) (1988). Η Arica μύνησε την Palmer για παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας αλλά έχασε. Ωστόσο, η Palmer φαίνεται να έχει βασίσει τη δουλειά της στον Ichazo έχοντας αλλάξει την ορολογία. Το Εννεάγραμμα αντικατέστησε το Εννεάγωνο και ο τύπος προσωπικότητας αντικατέστησε το εγω-στερεότυπο, για παράδειγμα.



Η Palmer λέει ότι το «Εννεάγραμμα είναι ένα ψυχολογικό και πνευματικό σύστημα με ρίζες στις αρχαίες παραδόσεις.» Ταξινομεί τους ανθρώπους με βάση τις θεμελιώδεις αδυναμίες ή αμαρτήματα: θυμό, έπαρση, ζήλια, πλεονεξία, λαιμαργία, πόθο, νωθρότητα, φόβο και δόλο. Αποκαλεί αυτές τις αδυναμίες «κυρίαρχες τάσεις».Καθένας από μας έχει μια προσωπικότητα που κυριαρχείται από μία από τις εννέα κυρίαρχες τάσεις. Η γνώση του τύπου του δικού σου και των άλλων θα σε βάλει στη διαδικασία της «αυτογνωσίας και της συναίσθησης, βελτιώνοντας τις σχέσεις», λέει η Palmer.



Κάθε τύπος προσωπικότητας έχει έναν αριθμό και έναν τίτλο.





Οι εννέα τύποι προσωπικότητας και οι εννέα κυρίαρχες τάσεις

Ο Τελειομανής        Ένα          Θυμός
Ο Δοτικός                Δύο          Έπαρση
Ο Ερμηνευτής         Τρία          Δόλος
Ο Ρομαντικός         Τέσσερα    Ζήλια
Ο Παρατηρητής      Πέντε        Πλεονεξία
Ο Στρατιώτης         Έξι           Φόβος
Ο Επίκουρος         Επτά          Λαιμαργία
Το Αφεντικό         Οκτώ         Πόθος
Ο Μεσάζοντας      Εννέα      Νωθρότητα
Η ταξινόμηση των προσωπικοτήτων είναι κάπως αυθαίρετη. Τα συστήματα ταξινόμησης που χρησιμοποιήθηκαν από τον Ichazo, και τροποποιήθηκαν από την Palmer και τους άλλους σύμφωνα με τις δικές τους ιδιοσυγκρασιακές απόψεις, έχουν κάποια αξία. Για παράδειγμα, κάποιος θα μπορούσε σίγουρα να μάθει πολλά σημαντικά πράγματα για τον εαυτό του εστιάζοντας στο κεντρικό του ελάττωμα ή ελαττώματα, αλλά οι υποστηρικτές του εννεαγράμματος φαίνεται πως ενδιαφέρονται για πολλά περισσότερα από λίγη αυτογνωσία. Λένε πως με μια απλή ματιά στο εννεάγραμμα, βρίσκονται ολόκληρα μεταφυσικά συστήματα, ψυχολογίες θρησκείες, κοσμολογίες και σημεία εκτόξευσης προς ανώτερα επίπεδα συνείδησης και πληρέστερης ύπαρξης. Φαίνεται πως δεν υπάρχει τέλος σε όσα μπορεί κανείς να βρει σε αυτές τις εννέα γραμμές.
Κάποιοι, για παράδειγμα, έχουν αναπτύξει προφίλ προσωπικότητας για τους διάφορους «τύπους» προσωπικοτήτων.
Τύπος 5
Η ζωή του τύπου 5 επικεντρώνεται στη σκέψη. Τα υγιή Πεντάρια είναι εξόχως διανοούμενα και δραστήρια. Μπορούν να είναι, αν όχι ιδιοφυΐες, τότε ασυνήθιστα επιτυχημένοι. Όντας οι πιο διανοούμενοι από τους 9 τύπους, αποτελούν συχνά καταπληκτικούς δασκάλους και /ή ερευνητές. Πολλά υγιή Πεντάρια είναι καλοί συγγραφείς εξαιτίας της οξείας παρατηρητικότητάς τους και του ανεπτυγμένου ιδεαλισμού τους. Είναι πολύ αντικειμενικοί και ικανοί να βλέπουν και να κατανοούν όλες τις πλευρές μιας ερώτησης.

Όταν ένα Πεντάρι γίνει λιγότερο υγιές, τείνει να αποσύρεται. Αντί να αντιμετωπίσουν την ευαισθησία τους με συναισθηματική αποστασιοποίηση από τα γεγονότα, απομακρύνονται από την πραγματικότητα ζώντας στο δικό τους κόσμο και μη ανταποκρινόμενοι στις απαιτήσεις της δραστήριας ζωής. Η ανεξαρτησία στη σκέψη που διαθέτουν εκ φύσεως εκφυλίζεται σε αλαζονεία. Μπορούν να γίνουν αρκετά αλαζόνες ή εκκεντρικοί. Στις ταινίες, τα Πεντάρια είναι οι «τρελοί καθηγητές».
Πεντάρια που ίσως ξέρετε: Bill Gates, Scrooge, Buddha, T. S. Eliot, John Paul Sartre, Rene Descartes, Timothy McVeigh, Joe DiMaggio, Albert Einstein, H. R. Haldeman, Ted Kaczynski, Jacqueline Onassis και Vladimir Lenin.*
Scrooge (Σκρουτζ) και Descartes (Καρτέσιος); Να ένα περίεργο ζευγάρι. Όλοι μπορούν να μαντέψουν τα κριτήρια στα οποία βασίζεται αυτή η ταξινόμηση. Θυμίζει τις αστρολογικές προβλέψεις. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας τρόπος να ελεγχθεί η αξιοπιστία της. Στην καρδιά αυτής της πνευματιστικής ψυχολογίας βρίσκονται αρχές που θυμίζουν αμυδρά τους βιορυθμούs, τη αριθμολογία, την αστρολογία, τις κάρτες ταρώ, και τις κατηγοριοποιήσεις Myers-Briggs. Τίποτα στην τυπολογία δεν θυμίζει κάτι που να προσεγγίζει το επιστημονικό ενδιαφέρον για τα είδη προσωπικότητας.
Ο παραπάνω τύπος προσωπικότητας ήταν ο δικός μου όταν έκανα ένα σχετικό τεστ. Ωστόσο, το τεστ συνοδευόταν από την ακόλουθη συμβουλή:
Σας ταιριάζει αυτός ο τύπος προσωπικότητας; Αν όχι, γυρίστε πίσω στο τεστ, ξανασκεφτείτε κάποιες από τις απαντήσεις σας και δείτε εάν θα βρείτε τον τύπο σας. Δεν είναι εύκολο. Ο τύπος που προκύπτει από το εννεάγραμμα είναι μια ενέργεια που χρησιμοποιούσατε όλη σας τη ζωή χωρίς να το γνωρίζετε. Σας συμφέρει να μη γνωρίζετε αυτή την ενέργεια διότι μπορεί να αλλάξει ελαφρά αυτά που θεωρούσατε κίνητρά για πολλά πράγματα. Εξάλλου, αυτή η ενέργεια έχει μια άσχημη πλευρά που ίσως να μη θέλετε να αναγνωρίσετε.
Εάν ο τύπος προσωπικότητας που προκύπτει δεν σας ταιριάζει, γυρίστε πίσω και αλλάξτε κάποιες από τις απαντήσεις έως ότου ταιριάζει, αλλά να είστε προσεκτικοί διότι μπορεί να αυταπατάστε με τις απαντήσεις που δώσατε την πρώτη φορά ή με τις δεύτερες απαντήσεις σας! Παρατηρήστε επίσης ότι το παραπάνω προφίλ περιέχει διάφορες αμφιλεγόμενες εκφράσεις: «μπορούν να είναι», «είναι συχνά», «τείνουν να», «μπορούν να γίνουν». Το βασικό χαρακτηριστικό του τύπου Πέντε είναι η σκέψη. Κανείς δεν χρειάζεται τεστ προσωπικότητας για να καθορίσει εάν η κυρίαρχή του/της ενέργεια, κίνητρο, εμμονή, πάθος κλπ. είναι η διανοητική. Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι παρατηρητικοί και οι διανοούμενοι είναι συχνά αλαζόνες. Αυτό το συμπέρασμα δεν αποτελεί καμιά επιτυχία. Ούτε είναι πολύ χρήσιμο, όπως είναι προφανές από τη λίστα των ανθρώπων που υποτίθεται ότι είναι Πεντάρια.
Οι περιορισμοί του εννεαγράμματος είναι οι περιορισμοί της φαντασίας εκείνων που δουλεύουν με αυτό. Κάποιος ισχυρίζεται ότι «το κυρίαρχο πάθος του Πενταριού είναι η πλεονεξία ως προς το χρόνο και τα υλικά αγαθά, και ότι το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η απόσυρση από τα βιώματα.» Κάποιος άλλος περιγράφει το Πεντάρι ως Διανοούμενο και χαρακτηρίζει αυτόν τον τύπο με βάση τον κυρίαρχο φόβο του: φόβο συντριβής από τον κόσμο. Μας λένε ότι αν θέλουμε να τα πάμε καλά με ένα Πεντάρι, θα πρέπει
Να είμαστε ανεξάρτητοι και όχι κολλημένοι. Να είμαστε ευθείς και σύντομοι στις κουβέντες μας. Εμείς τα Πεντάρια χρειαζόμαστε χρόνο μόνοι μας για να επεξεργαζόμαστε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Θυμηθείτε ότι εάν φαίνομαι ακατάδεκτος, απόμακρος ή αλαζόνας, μπορεί να είναι γιατί νιώθω άβολα. Κάντε με να νιώσω ευπρόσδεκτος, αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό γιατί μπορεί να αμφισβητήσω την ειλικρίνειά σας. Εάν ενοχλούμαι όταν πρέπει να επαναλαμβάνω πράγματα, ίσως φταίει το γεγονός ότι μου είναι δύσκολο να εκφράσω τις σκέψεις μου εξ’αρχής. Μην έρχεστε πάνω μου σαν μπουλντόζα. Βοηθήστε με να αποφύγω τα πράγματα που με ενοχλούν: πάρτυ με πολύ κόσμο, τη δυνατή μουσική των άλλων, το υπερβολικό συναίσθημα, και την εισβολή στον ιδιωτικό μου χώρο.
Αυτή είναι μια καλή συμβουλή για να τα πηγαίνεις καλά σχεδόν με όλους, εκτός από εκείνους που θα προτιμούσαν να είναι σε ένα μεγάλο πάρτυ έχοντας περάσει το απόγευμα μόνοι με ένα βιβλίο.
Μας λένε επίσης ότι για να μπορέσει ένα Πεντάρι να φτάσει τις δυνατότητές του, πρέπει να πάει αντίθετα στο ρεύμα και να προσπαθήσει να είναι σαν Οχτάρι, του οποίου βασικό χαρακτηριστικό είναι ο πόθος. Ωστόσο, οι επιστημονικές μελέτες που υποστηρίζουν αυτό τον ισχυρισμό φαίνεται να έχουν χαθεί.*
Κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχουν δεκαέξι βασικοί τύποι προσωπικότητας και χρησιμοποιούν τον Δείκτη Προσωπικότητας Myers-Briggs. Όπως είπε ο Jung, θα μπορούσαν να υπάρχουν όσοι τύποι προσωπικότητας θέλουμε, ακόμα και 360 (McGuire: σελ. 342). Ποιος έχει δίκιο; Ίσως έχουν κι οι δυο άδικο. Ίσως πρέπει απλά να σκεφτόμαστε δύο τύπους, αυτόν από τον Άρη και εκείνον από την Αφροδίτη, όπως ισχυρίζεται ο John Gray, Ph.D.

Το Ψυχρό Διάβασμα

Το Ψυχρό Διάβασμα αναφέρεται σε ένα σύνολο τεχνικών, που χρησιμοποιούνται από επαγγελματίες χειραγωγούς, για να κάνουν ένα υποκείμενο να συμπεριφερθεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο ή να νομίσει ότι ο χειραγωγός έχει κάποια ειδική ικανότητα που του επιτρέπει να μαθαίνει "μυστηριωδώς" διάφορα πράγματα για το υποκείμενο. Το ψυχρό διάβασμα ξεπερνά τα συνηθισμένα εργαλεία τις χειραγώγησης : την υποβολή και την κολακεία. Στο ψυχρό διάβασμα, πωλητές, υπνωτιστές, διαφημιστές, θεραπευτές πίστης, απατεώνες και κάποιοι απλοί θεραπευτές στηρίζονται στην κλίση του υποκειμένου να βρίσκει περισσότερο νόημα σε μια κατάσταση, απ' ότι πραγματικά υπάρχει. Η επιθυμίας μας να βγάζουμε νόημα από τις εμπειρίες μας, μας έχει οδηγήσει σε πολλές θαυμαστές ανακαλύψεις, αλλά έχει οδηγήσει και μερικούς από μας σε αρκετές απερισκεψίες. Ο χειραγωγός ξέρει ότι ο στόχος του έχει την τάση να προσπαθεί να βγάζει νόημα απ' οτιδήποτε του λένε, ασχέτως πόσο απίθανο και τραβηγμένο είναι αυτό. Ξέρει επίσης ότι οι άνθρωποι είναι γενικά εγωκεντρικοί, ότι τείνουμε να έχουμε μη-ρεαλιστικές απόψεις για τους εαυτούς μας και ότι γενικά αποδεχόμαστε ισχυρισμούς για το άτομο μας, όχι με βάση το πως πραγματικά είμαστε ή πως πραγματικά πιστεύουμε ότι είμαστε, αλλά με βάση το πως θα θέλαμε να είμαστε ή το πως θα έπρεπε να είμαστε. Επίσης ξέρει ότι μέσα από τους πολλούς ισχυρισμούς που κάνει για το άτομο σας και τους απορρίπτετε σαν λανθασμένους, θα κάνει έναν ο οποίος θα σας βρίσκει σύμφωνο· και ξέρει ότι θα θυμόσαστε αυτόν τον επιτυχή ισχυρισμό και θα ξεχάσετε τους άλλους μη-επιτυχείς.



Συνεπώς, ένας καλός χειραγωγός μπορεί να παράσχει ένα "διάβασμα" κάποιου εντελώς αγνώστου, που θα κάνει τον άγνωστο να νομίσει ότι ο χειραγωγός κατέχει κάποια ειδική δύναμη. Για παράδειγμα, ο Bertram Forer δεν σας έχει γνωρίσει ποτέ, όμως σας προσφέρει το παρακάτω ψυχρό διάβασμα σας :



Κάποιες από τις προσδοκίες σας τείνουν να είναι πολύ ουτοπικές. Κάποιες

στιγμές είστε εξωστρεφής, καταδεκτικός, κοινωνικός, ενώ κάποιες άλλες

είστε εσωστρεφής, επιφυλακτικός και μαζεμένος. Έχετε καταλάβει ότι

δεν είναι συνετό να είστε πολύ ειλικρινής όταν αποκαλύπτετε τον εαυτό

σας σε άλλους. Καμαρώνετε γιατί είστε σκεπτόμενο άτομο και δεν δέχεστε

τα λεγόμενα των άλλων χωρίς ικανοποιητικές αποδείξεις. Προτιμάτε να

έχετε μια κάποια αλλαγή και ποικιλία και δυσανασχετείτε όταν περιορίζεστε

από φραγμούς και αμφιβολίες. Κατά καιρούς έχετε σοβαρές αμφιβολίες για

το αν έχετε πάρει τις σωστές αποφάσεις ή αν έχετε κάνει το σωστό πράγμα.

Πειθαρχημένος και ελεγχόμενος εξωτερικά, εσωτερικά όμως έχετε την τάση

ν' ανησυχείτε και να είστε ανασφαλής.



Η σεξουαλική σας συμπεριφορά σας έχει παρουσιάσει κάποια προβλήματα.

Αν και έχετε κάποιες αδυναμίες χαρακτήρα, γενικά μπορείτε να τις αναπληρώνετε.

Έχετε ένα μεγάλο ποσοστό αχρησιμοποίητου δυναμικού που δεν το έχετε

χρησιμοποιήσει υπέρ σας. Έχετε μια τάση να είστε κριτικοί με τον εαυτό

σας. Έχετε μια ισχυρή ανάγκη να αρέσετε στους άλλους ανθρώπους και να

σας θαυμάζουν.



Εδώ είναι και ένα άλλο διάβασμα.



Άνθρωποι που είναι κοντά σας, σας έχουν χρησιμοποιήσει. Η βασική σας

εντιμότητα σας παρουσιάζει προβλήματα. Πολλές ευκαιρίες που σας είχαν

προταθεί στο παρελθόν, τις είχατε απορρίψει επειδή δεν θέλατε να εκμεταλλευτείτε

άλλους. Σας αρέσει να διαβάζετε βιβλία και άρθρα για να καλλιεργήσετε το

μυαλό σας. Βασικά, αν δεν είστε ήδη σε κάποια δουλειά που παρέχει υπηρεσίες

σε ανθρώπους, θα έπρεπε να είστε. Έχετε μια ατελείωτη ικανότητα να

καταλαβαίνετε τα προβλήματα των άλλων και να συμπάσχετε. Αλλά είστε

σκληροί όταν σας παρουσιάζεται ξεροκεφαλιά ή και βλακεία. Οι υπηρεσίες

επιβολής του νόμου είναι ένα άλλο πεδίο που καταλαβαίνετε αρκετά. Η αίσθηση

δικαίου που έχετε είναι αρκετά ισχυρή.



Το τελευταίο ήταν από τον αστρολόγο Sidney Omar. Ούτε αυτός σας έχει συναντήσει και όμως ξέρει τόσα πολλά για σας ( Flim-Flam! , 61). Το πρώτο απόσπασμα το είχε πάρει ο Forer από ένα περιοδικό αστρολογίας που πουλιόταν στα περίπτερα.



Η επιλεκτικότητα του ανθρώπινου μυαλού δεν σταματάει ποτέ. Διαλέγουμε ποιά δεδομένα θα θυμόμαστε και σε ποια θα δώσουμε σημασία. Ως ένα βαθμό, το κάνουμε αυτό γι'αυτό που πιστεύουμε ή θέλουμε να πιστέψουμε. Ως ένα άλλο βαθμό, το κάνουμε για να βγάλουμε κάποιο νόημα από τις εμπειρίες μας. Δεν χειραγωγούμαστε απλά επειδή είμαστε ευκολόπιστοι ή υποβόλιμοι, ή γιατί τα σημάδια και τα σύμβολα του χειραγωγού είναι αόριστα ή ασαφή. Ακόμα και όταν τα σημάδια είναι καθαρά και εμείς είμαστε σκεπτικοί, ακόμα και τότε μπορεί να χειραγωγηθούμε. Και πραγματικά, μπορεί να είναι τα εξαιρετικά ευφυή άτομα που έχουν περισσότερες πιθανότητες να χειραγωγηθούν όταν η γλώσσα είναι καθαρή και σκέφτονται λογικά. Για να κάνετε το συσχετισμό που θέλει ο χειραγωγός να κάνετε, πρέπει να σκέφτεστε λογικά.



Δεν γίνονται όλα τα ψυχρά διαβάσματα από κακόβουλους χειραγωγούς. Κάποια γίνονται από αστρολόγους, γραφολόγους, αυτούς που διαβάζουν τα ταρώ, και από ψυχικούς που πραγματικά πιστεύουν ότι έχουν παραφυσικές δυνάμεις. Εντυπωσιάζονται από τις σωστές προβλέψεις ή "ενοράσεις" τους, όσο και οι πελάτες τους. Πρέπει να θυμόμαστε όμως ότι όπως και οι επιστήμονες μπορεί να κάνουν λάθος στις προβλέψεις τους, έτσι και οι ψευδοεπιστήμονες και οι απατεώνες μπορεί μερικές φορές να κάνουν σωστές.



Φαίνεται να υπάρχουν τρεις κοινοί παράγοντες σε τέτοιου είδους διαβάσματα. Ο πρώτος περιλαμβάνει το ψάρεμα για λεπτομέρειες. Το μέντιουμ λέει κάτι που είναι ασαφές και υπαινικτικό όπως "Λαμβάνω ένα έντονο συναίσθημα για τον Ιανουάριο". Αν το υποκείμενο αντιδράσει θετικά ή αρνητικά τότε η επόμενη κίνηση του μέντιουμ είναι να "παίξει" με την αντίδραση. Για παράδειγμα, αν το υποκείμενο πει "Γεννήθηκα τον Ιανουάριο" ή "Η μητέρα μου πέθανε τον Ιανουάριο", τότε η απάντηση του μέντιουμ θα είναι κάπως έτσι, "Ναι, το βλέπω καθαρά τώρα". Οτιδήποτε δηλαδή για να ενισχύσει την άποψη ότι ήταν πιο "μέσα στο στόχο" απ' ότι πραγματικά ήταν. Αν το υποκείμενο απαντήσει αρνητικά, π.χ. "Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα ιδιαίτερο για τον Ιανουάριο", το μέντιουμ μπορεί να ανταπαντήσει "Ναι, το βλέπω. Έχεις απωθήσει μια μνήμη για τον Ιανουάριο. Δεν θέλεις να σου τη θυμίζουν. Κάτι επίπονο είναι με τον Ιανουάριο. Ναι, το νιώθω. Είναι κάτω στη μέση [ψάρεμα]...α, τώρα είναι στην καρδιά [ψάρεμα]...μμμ, φαίνεται να υπάρχει ένας αιχμηρός πόνος στο κεφάλι [ψάρεμα]...ή στο λαιμό [ψάρεμα]." Αν το υποκείμενο δεν αντιδράσει καθόλου, τότε το μέντιουμ μπορεί να αποχωρήσει, έχοντας εμφυτεύσει στο μυαλό όλων την ιδέα ότι "είδε" πραγματικά κάτι αλλά το υποκείμενο το έχει απωθήσει και γι'αυτό δεν αντιδρούσε αλλά και μπλόκαρε το μέντιουμ απ' το να δει βαθύτερα. Αν το υποκείμενο αντιδράσει θετικά, το μέντιουμ συνεχίζει με ένα "Ναι, ναι, το βλέπω καθαρά τώρα. Ναι, το αίσθημα στην καρδία γίνεται πιο δυνατό".



Το ψάρεμα είναι μια πραγματική τέχνη και ένα σοβαρός πνευματιστής κουβαλάει μια ποικιλία δολωμάτων στο μυαλό του. Για παράδειγμα, ο επαγγελματίας πνευματιστής και συγγραφέας ενός από τα καλύτερα βιβλία πάνω στο ψυχρό διάβασμα, Ian Rowland (2002), λέει ότι θυμάται από μνήμης πράγματα όπως τα πιο κοινά αντρικά και γυναικεία ονόματα και μια λίστα αντικειμένων που είναι πιο πιθανό να βρίσκονται μέσα σ'ένα σπίτι, όπως ένα παλιό ημερολόγιο, ένα άλμπουμ φωτογραφιών, άρθρα εφημερίδων κλπ. Ο Rowland δουλεύει επίσης πάνω σε κάποια θέματα που είναι πιο πιθανό να ανταποκρίνονται στα άτομα που ψάχνουν συμβουλές από μέντιουμ : αγάπη, λεφτά, καριέρα, υγεία και ταξίδια. Μιας και το ψυχρό διάβασμα μπορεί να συμβεί σε πολλές περιστάσεις, υπάρχουν αρκετές τακτικές που καλύπτει ο Rowland. Αλλά ασχέτως αν κάποιος δουλεύει πάνω σε αστρολογία, γραφολογία, χειρομαντεία, ψυχομετρία, ή σε κάρτες Ταρώ, ή απλά διαυλίζει μηνύματα από τους νεκρούς όπως ο James Van Praagh, υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να εντυπωσιάσει τους πελάτες τους με την ικανότητα του να γνωρίζει πράγματα που φαίνεται να χρειάζονται παραφυσικές ικανότητες για να τα γνωρίζει.



Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των διαβασμάτων είναι ότι πολλοί ισχυρισμοί τίθενται ή σε ασαφή μορφή ("Πιάνω μια ζεστή αίσθηση στην περιοχή του αφαλού") ή σε μορφή ερώτησης ("Αισθάνομαι ότι έχεις δυνατά αισθήματα για κάποιον που βρίσκεται μέσα σ'αυτή την αίθουσα, σωστά;"). Οι περισσότεροι ακριβείς ισχυρισμοί παρέχονται από το ίδιο το υποκείμενο.



Κάποιοι ειδικοί πάνω στο ψυχρό διάβασμα τονίζουν τη σπουδαιότητα του να δίνουμε προσοχή στη γλώσσα του σώματος του πελάτη όπως και σε πράγματα όπως το χρώμα του φορέματος της.



Αυτός που κάνει το διάβασμα, αρχίζει με γενικολογίες που ισχύουν για

ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Δίνει αρκετή προσοχή στις αντιδράσεις:

λέξεις, γλώσσα του σώματος, χρώμα δέρματος, πρότυπα αναπνοής, συστολή

ή διαστολή της κόρης των ματιών, και διάφορα άλλα. Το υποκείμενο του

διαβάσματος συνήθως διαβιβάζει σημαντικές πληροφορίες: μερικές φορές

με λέξεις, άλλες φορές με τις αντιδράσεις του σώματος κατά τη διάρκεια

του διαβάσματος.



Μέσω της παρατήρησης, αυτός που κάνει την ανάγνωση θα ανατροφοδοτήσει

το υποκείμενο με αυτό που θέλει εκείνο να ακούσει. Αυτή είναι η ακατανίκητη

αρχή που πρέπει να ακολουθούν οι μυστικιστές: Πείτε τους αυτό που θέλουν

να ακούσουν. Αυτό θα τους κάνει να ξαναέρχονται θέλοντας κι' άλλο (Steiner 1989: 21) .



Τέλος, οι περιπτώσεις όπου το μέντιουμ έχει μαντέψει λάθος για το υποκείμενο, θα ξεχαστούν από το υποκείμενο και το κοινό. Αυτό που θα θυμούνται είναι οι φαινομενικές επιτυχίες, δίνοντας την τελική εντύπωση του "ω, πως αλλιώς μπορεί να ξέρει αυτά τα πράγματα εκτός αν έχει ψυχικές ικανότητες ;". Αυτό το ίδιο φαινόμενο της αποσιώπησης των αντίθετων δεδομένων και της επιλεκτικής κρίσης, είναι τόσο κυρίαρχο σε κάθε μορφή ψυχικής επίδειξης που φαίνεται να συνδέεται με την παλιά ψυχολογική αρχή : ο άνθρωπος βλέπει αυτά που θέλει να δει και αγνοεί όλα τ' άλλα.

Επιστήμη της Δημιουργίας" και ψευδοεπιστήμη

Ο Δημιουργισμός είναι μια θρησκευτική μεταφυσική θεωρία που υποστηρίζει ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από υπερφυσικά όντα. Η Επιστήμη της Δημιουργίας είναι μια ψευδοεπιστήμη που υποστηρίζει ότι (α) οι ιστορίες στη Γένεση είναι ακριβείς περιγραφές της προέλευσης του σύμπαντος και της ζωής στη Γη, και (β) η Γένεση είναι ασύμβατη με τη θεωρία του Big Bang και τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών. Το "Επιστήμη της Δημιουργίας" είναι οξύμωρο μιας και η επιστήμη ασχολείται μόνο με νατουραλιστικές εξηγήσεις εμπειρικών φαινομένων και όχι με υπερφυσικές εξηγήσεις μεταφυσικών φαινομένων.








Ο Δημιουργισμός δεν συνδέεται κατ'ανάγκην με κάποια συγκεκριμένη θρησκεία. Εκατομμύρια Χριστιανοί και μη-Χριστιανοί πιστεύουν ότι υπάρχει ένας Δημιουργός του Σύμπαντος και πως επιστημονικές θεωρίες όπως η θεωρία της εξέλιξης, δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με μια τέτοια πίστη. Όμως, αυτοί οι Χριστιανοί που ονομάζουν τους εαυτούς τους "επιστήμονες της δημιουργίας", έχουν οικειοποιηθεί τον όρο "δημιουργισμό" κάνοντας έτσι δύσκολη τη διάκριση μεταξύ "Δημιουργισμού" και "Επιστημονικού Δημιουργισμού". Έτσι, θεωρείται συχνά ότι οι δημιουργιστές είναι Χριστιανοί που πιστεύουν ότι οι αφηγήσεις στη Γένεση είναι αληθείς στους βασικούς ισχυρισμούς τους περί Αδάμ και Εύας, τις έξι ημέρες της δημιουργίας, τη δημιουργία της ημέρας και της νύχτας κατά την πρώτη μέρα, αν και ο ήλιος και η σελήνη έγιναν την τέταρτη, τη δημιουργία των φαλαινών και άλλων ζώων που ζουν στο νερό ή έχουν φτερά και πετούν, κατά την πέμπτη μέρα κλπ.






Οι επιστήμονες της δημιουργίας (σ.τ.μτφ.: από δω και στο εξής απλά δημιουργιστές, εκτός αν γίνεται


σαφής διάκριση μεταξύ των δυο όρων) ισχυρίζονται ότι η Γένεση είναι ο λόγος του Θεού και συνεπώς αλάνθαστα αληθής. Ισχυρίζονται επίσης ότι η Γένεση έρχεται σε αντιπαράθεση με τη θεωρία του Big Bang και τη θεωρία της εξέλιξης. Άρα, αυτές οι θεωρίες είναι λανθασμένες και οι επιστήμονες που τις υποστηρίζουν δεν γνωρίζουν την αλήθεια για την προέλευση του Σύμπαντος και της ζωής στη Γη. Επίσης ισχυρίζονται ότι ο δημιουργισμός είναι μια επιστημονική θεωρία και πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία σαν αντίποδας της θεωρίας της εξέλιξης.






Ένας από τους κύριους ηγέτες της επιστήμης της δημιουργίας είναι ο Duane T. Gish του Ινστιτούτου Ερευνών για τη Δημιουργία ( Institute for Creation Research ), ο οποίος προωθεί τις απόψεις του κυρίως με τη μορφή φιλιππικών κατά της εξέλιξης. Ο Gish είναι συγγραφέας των Evolution, the Challenge of the Fossil Record (San Diego, Calif.: Creation-Life Publishers, 1985)(Εξέλιξη, Η Πρόκληση του Αρχείου των Απολιθωμάτων), Evolution, the Fossils Say No! (San Diego, Calif.: Creation-Life Publishers, 1978), (Εξέλιξη, τα Απολιθώματα Λένε Όχι!) και Evolution, the Fossils Still Say No! (Spring Arbor Distributors, 1985) (Εξέλιξη, τα Απολιθώματα Λένε Ακόμα Όχι!). Ένας άλλος πρωτοπόρος αυτού του κινήματος είναι ο Walt Brown του Κέντρου για την Επιστημονική Δημιουργία (Center for Scientific Creation). Παρά το γεγονός ότι το 99.99% της επιστημονικής κοινότητας θεωρεί την εξέλιξη των ειδών από άλλα είδη σαν γεγονός, οι δημιουργιστές διακηρύσσουν ότι η εξέλιξη δεν είναι γεγονός αλλά θεωρία, αν και ψευδής. Η μεγάλη πλειοψηφία των επιστημόνων που διαφωνούν για την εξέλιξη, διαφωνούν για το πως εξελίχθηκαν τα είδη, όχι για το αν εξελίχθηκαν.






Στους δημιουργιστές δεν τους κάνει εντύπωση ότι είναι μειοψηφία. Στο κάτω κάτω, σημειώνουν, ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα ήταν λανθασμένη και άλλες φορές. Αυτό είναι αλήθεια. Για παράδειγμα, κάποτε οι γεωλόγοι ήταν όλοι λάθος για την προέλευση των ηπείρων. Πίστευαν πως η Γη είναι ένα συμπαγές αντικείμενο. Τώρα πιστεύουν πως η Γη αποτελείται από πλάκες. Η θεωρία των τεκτονικών πλακών έχει αντικαταστήσει την παλιά θεωρία, η οποία είναι γνωστό πλέον ότι ήταν λανθασμένη. Όμως, όπου η ολόκληρη επιστημονική κοινότητα αποδείχθηκε να σφάλλει στο παρελθόν, αποδείχθηκε από άλλους επιστήμονες, όχι ψευδοεπιστήμονες. Διαψεύσθηκαν από άλλους που έκαναν εμπειρικές έρευνες, όχι από άλλους που αρχίζουν με μια πίστη σε ένα θρησκευτικό δόγμα και δεν βρίσκουν λόγο να κάνουν εμπειρικές μελέτες για ν'αποδείξουν τις θεωρίες τους. Εσφαλμένες επιστημονικές θεωρίες αντικαταστάθηκαν από καλύτερες θεωρίες, δηλαδή από θεωρίες που εξηγούν περισσότερα εμπειρικά φαινόμενα και που αυξάνουν την κατανόηση μας για το φυσικό κόσμο. Οι τεκτονικές πλάκες όχι μόνο εξήγησαν το πως κινούνται οι ήπειροι, αλλά άνοιξαν ένα παράθυρο για την καλύτερη κατανόηση του πως δημιουργούνται τα βουνά, οι σεισμοί, τα ηφαίστεια κλπ. Ο Δημιουργισμός είναι μια εναλλακτική επιστημονική θεωρία για τη θεωρία της εξέλιξης όσο είναι η θεωρία των πελαργών(που φέρνουν τα παιδιά) για την σεξουαλική αναπαραγωγή (Hayes 1996). Η θεωρία δεν έχει οδηγήσει, και είναι απίθανο να οδηγήσει στο μέλλον, σε καλύτερη κατανόηση των βιολογικών φαινομένων στο φυσικό κόσμο.

Το νερό είναι η περισσότερο διαδεδομένη χημική ένωση, που είναι απαραίτητη σε όλες τις γνωστές μορφές ζωής στον πλανήτη μας. Ωστόσο πρόκειται για μια πολύ ιδιότροπη χημική ένωση, την οποία οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα κατανοήσει πλήρως.






Το νερό της λίμνης, που δίνει ζωή στην υδρόβια ζωή, το νερό της θάλασσας, το απέραντο πέλαγος, το γάργαρο νερό της βρύσης που μας δροσίζει, το νερό που κολυμπάμε και χαιρόμαστε τα καλοκαίρια είναι πηγή ζωής. Όμως και η ίδια η ζωή έχει τις παραξενιές της.

1. Το ζεστό νερό παγώνει πιο γρήγορα από το κρύο

Πάρτε δυο κάδους, γεμίστε τον έναν με ζεστό και τον άλλο με κρύο νερό και τοποθετήστε τους στον καταψύκτη. Θα παρατηρήσετε ότι το ζεστό νερό θα παγώσει πριν από το κρύο. Όμως αυτό δεν είναι κάπως αλλόκοτο; Το ζεστό νερό πριν ψυχθεί θα πρέπει να φτάσει την θερμοκρασία του κρύου νερού, ενώ το κρύο νερό δεν χρειάζεται να περάσει από αυτό το στάδιο και μπορεί να ψυχθεί αμέσως.

Το 1963, ένας μαθητής από την Τανζανία, ονόματι Erasto B. Mpemba, πραγματοποιώντας ένα πείραμα σε τάξη μαγειρικής, παρατήρησε ότι ένα ζεστό μίγμα πάγωνε πιο γρήγορα από ένα κρύο. Όταν ρώτησε τον καθηγητή του για το φαινόμενο αυτό απλά τον ειρωνεύτηκε. Ευτυχώς, ο μαθητής δεν παραιτήθηκε, έπεισε έναν καθηγητή Φυσικής να πραγματοποιήσει ένα πείραμα, με το οποίο τελικά επιβεβαιώθηκαν οι παρατηρήσεις τους. Υπό ορισμένες συνθήκες, όντως το ζεστό νερό παγώνει πιο γρήγορα από το κρύο.

Όμως, ποια εξήγηση δίνουν οι επιστήμονες στο φαινόμενο; Τελικά αποδείχτηκε ότι κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά την αιτία του φαινομένου, ενώ υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις, που συμπεριλαμβάνουν διαφορές στην ψύξη, την εξάτμιση, τη δημιουργία πάγου, την αγωγή θερμότητας και τη διάλυση αερίων μεταξύ κρύου και ζεστού νερού.

2. Το φαινόμενο της Υπέρψυξης

Όλοι γνωρίζουμε ότι όταν το νερό παγώνει στους 0 °C (32 °F) δημιουργείται πάγος, εκτός από μερικές περιπτώσεις που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα, μπορούμε να καταψύξουμε καθαρό νερό κάτω από το σημείο ψύξης, χωρίς αυτό ποτέ να γίνει πάγος.

Το νερό, εάν ψυχθεί με τον σωστό ρυθμό, μπορεί να παραμείνει υγρό μέχρι και σχεδόν σε -38°C! Ακόμα και τότε, είναι δυνατό να αποφευχθεί η μετατροπή του νερού σε πάγο, την κρυστάλλινη δηλαδή μορφή του νερού.

Το ίδιο μπορεί να συμβεί αντίστοιχα με νερό που υπερ – θερμαίνεται και μπορεί να παραμένει υγρό ακόμα σε θερμοκρασίες πολύ μεγαλύτερες από αυτές του σημείου βρασμού.

3. Οι φάσεις του νερού

Πόσες φάσεις του νερού υπάρχουν; Εάν απαντήσατε τρείς (υγρή, αέρια και στερεή) τότε μάλλον κάνετε λάθος. Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικές φάσεις υγρού νερού και 14 διαφορετικές φάσεις πάγου.


Όπως και με την υπέρψυξη, αποδεικνύεται πως οτιδήποτε και να κάνουμε, στους -38°C ακόμα και το πιο καθαρό νερό σταδιακά μετατρέπεται σε πάγο. Όμως, τι συμβαίνει όταν συνεχίζουμε να μειώνουμε τη θερμοκρασία; Στους -120°C κάτι παράξενο αρχίζει να συμβαίνει: το νερό παρουσιάζει αυξημένο ιξώδες και γίνεται πηχτό όπως το μέλι.

4. Κβαντικές ιδιότητες

Σε μοριακό επίπεδο, το νερό παρουσιάζει ακόμα περισσότερες παραξενιές. Το 1995, ένα πείραμα διασποράς νετρονίων είχε ένα περίεργο αποτέλεσμα. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όταν τα νετρόνια στόχευαν προς τα μόρια του νερού, παρατηρήθηκαν έως και 25% λιγότερα πρωτόνια από αυτά που αναμένονταν. Με λίγα λόγια, σε χιλιοστά του δευτερολέπτου λαμβάνει χώρα ένα παράξενο κβαντικό φαινόμενο και η χημική φόρμουλα για το νερό δεν είναι H2O αλλά H1.5O!

5. Νερό: έχει μνήμη;

Πριν είκοσι έτη, το καλοκαίρι του 1988, ο κόσμος της επιστήμης συγκλονίστηκε από μια από τις πιο αμφισβητούμενες ερευνητικές εργασίες που δημοσιεύθηκαν σε περιοδικό. Σύμφωνα με τον Jacques Benveniste, έναν χαρισματικό Γάλλο επιστήμονα , το καθαρό νερό θα μπορούσε να θυμηθεί τι περιείχε προηγουμένως.

Ο Benveniste διέλυσε σε μια ουσία που προκαλεί μια αλλεργική αντίδραση, την αραίωσε επανειλημμένως έως ότου πρακτικά δεν υπήρχε τίποτα μέσα στο νερό. Έπειτα παρατήρησε ότι το καθαρό νερό κατόρθωσε να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση όταν προστέθηκε σε ζωντανά κύτταρα.

Αν και το πείραμα δεν έχει επαληθευτεί πλήρως και οι έρευνες συνεχίζονται, φαίνεται ότι πράγματι το νερό διαθέτει μνήμη, κάτι που μπορεί να είναι ένας «άσσος στο μανίκι» της ομοιοπαθητικής, που ακόμη δεν έγινε πλήρως αποδεκτή από την επιστήμη.

Πιο πρόσφατα, μια ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά και το Ινστιτούτο Max Born στην Γερμανία, που μελετούσε την υδάτινη δυναμική χρησιμοποιώντας πολυδιάστατη, μη γραμμική, υπέρυθρη φασματοσκοπία ανακάλυψε ότι το νερό διαθέτει μνήμη, με τη μορφή δεσμών υδρογόνου ανάμεσα στα μόρια του νερού

"Αν ο Uri Geller λυγίζει κουτάλια με θεϊκές δυνάμεις, τότε τα λυγίζει με το


δύσκολο τρόπο." --James Randi



"Επειδή κάποιος καλός ταχυδακτυλουργός μπορεί να κάνει κάτι, δεν θα

έπρεπε να σας κάνει κατ' ευθείαν να βγάλετε το συμπέρασμα ότι είναι και

πραγματικό φαινόμενο." -- Richard Feynman



Ο Uri Geller είναι ένας Αυστριακός/Ούγγρος που γεννήθηκε στο Ισραήλ και ζει στην Αγγλία. Είναι διάσημος για τους ισχυρισμούς του ότι μπορεί να λυγίζει κουτάλια και κλειδιά με το μυαλό του. Ο Geller ισχυρίζεται ότι είχε οράματα και ότι μπορεί να λαμβάνει τις δυνάμεις του από εξωγήινους. Αναφέρεται στον εαυτό του ως ψυχικό και έχει μηνύσει αρκετούς ανθρώπος που λένε το αντίθετο, για εκατομμύρια δολλάρια(σ.τ.μτφ.: και το αγγλικό skepdic δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο κύριος Geller απείλησε με μήνυση επειδή είχε καταχωρηθεί στην κατηγορία Frauds and Hoaxes[Απάτες και Φάρσες]). Έχει χάσει τις προσφυγές και αρκετά λεφτά με τις επιθετικές τακτικές του ενάντια στους επικριτές του. Ο εξέχων επικριτής του είναι ο ταχυδακτυλουργός James ("The Amazing") Randi που έχει γράψει ένα βιβλίο και αρκετά άρθρα στοχεύοντας στο να δείξει πως ο Geller είναι απατεώνας, ότι δεν έχει ψυχικές δυνάμεις και ότι αυτά που κάνει ο Geller δεν είναι τίποτε άλλο παρά φτηνά ταχυδακτυλουργικά τρυκ.



ο Geller δρα για πολλά χρόνια. Η πρώτη φορά που τον είδα ήταν τέλη του 60 αρχές 70 όταν εμφανίστηκε το σόου του Johnny Carson. Υποτίθεται ότι θα επεδείκνυε την ικανότητα του να λυγίζει κουτάλια και να σταματάει ρολόγια με τις σκέψεις του, αλλά δεν πέτυχε ούτε καν να προσπαθήσει κάτι τέτοιο. Γύριζε γύρω γύρω και είπε κάτι πως οι δυνάμεις του δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν να έχουν διακόπτη και πως δεν αισθανόταν "σωστά". Άλλοι υποθέτουν πως ο Carson συνεννοήθηκε με τον Randi για ν'αλλάξει τα κουτάλια που θα χρησιμοποιούσε ο Geller, καθώς υπήρχε η υποψία πως άρεσε στον Geller να δουλεύει (δηλαδή να μαλακώνει) τα κουτάλια του πριν από τις επιδείξεις.



Πάντα με ενθουσίαζε και με προβλημάτιζε η έλξη του Geller. Και αυτό μάλλον γιατί σχεδόν όλα τα κουτάλια στο σπίτι μας ήταν στραβά και αυτό που θα ήθελα να δω είναι κάποιον που να τα ισιώνει με το μυαλό του, ή με οτιδήποτε άλλο. Αντίστοιχα και για τα χαλασμένα ρολόγια. Είχα αρκετά τέτοια και αυτό που θα με ενθουσίαζε ήταν να έρθει κάποιος και να τα κάνει να λειτουργήσουν ξανά μια και καλή, είτε με ψυχικές είτε με άλλες δυνάμεις ( Ακόμα και γω μπορώ να κάνω τα χαλασμένα ρολόγια να δουλέψουν για λίγο. Μια μικρή κίνηση αρκεί τις περισσότερες φορές). Συνεπώς, πρέπει να παραδεχτώ πως υπάρχει όντως κάτι μαγικό σε ένα άτομο που έφτιαξε μια καριέρα με το να χαλάει πράγματα.



Μπορεί ο Geller να έχει χάσει τις δίκες αλλά λέει ότι πάει καλά στις δουλειές με το να είναι σύμβουλος σε ψυχικούς εντοπισμούς. Ισχυρίζεται ακόμα ότι πληρώνεται αρκετά λεφτά για να χρησιμοποιεί το ειδικό χάρισμα του ως ψυχικός γεωλόγος σε έρευνες για πολύτιμα αντικείμενα θαμμένα στη Γη (σ.τ.μτφ.:Η αλήθεια όμως απέχει μακράν. Ο Geller ισχυρίζεται ότι 11 εταιρίες εξορύξεων τον πλήρωσαν 1 εκατομμύριο λίρες για να βρει χρυσό και πετρέλαιο με ψυχικά μέσα. Στην πραγματικότητα όμως ήταν μόνο μια και τον πλήρωσε πολύ λιγότερα από αυτό το ποσό. Φυσικά δεν βρήκε τίποτα και η εταιρία δεν είναι και τόσο ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα. Αν μπλέκεις με τα πίτουρα σε τρώνε οι κότες...). Έχει επίσης ελεγχθεί από τους σπουδαίους Puthoff και Targ, οι οποίοι ονόμασαν το αξιοθαύμαστο χάρισμα του ως το "Φαινόμενο Geller". Ο Randi χαρακτηρίζει τους Puthoff και Targ σαν τον "Χοντρό και τον Λιγνό των Ψ", που βασικά είναι προσβολή για τον Χοντρό και τον Λιγνό (Randi 1982a: 131). [ Για μια ακριβή αναφορά του πόσο εύκολο είναι να επιδείξετε ανικανότητα και να διαπράξετε απάτη σε αυτό το πεδίο, διαβάστε τη περιγραφή του James Randi σχετικά με τα πειράματα που έγιναν στον Geller και σχεδιάστηκαν και εκτελέστηκαν από τους Russell Targ και Harold Puthoff του Stanford Research Institute. Δείτε είτε το κεφάλαιο 7 του βιβλίου Flim-Flam! ή το The Magic of Uri Geller ]. Αν αμφισβητείτε τις δυνάμεις του, ή την δική μου περιγραφή τους, μπορείτε να διαβάσετε γι'αυτές στο διαδίκτυο στο Uri-Geller .com. Το διαδραστικό τμήμα αυτού του site είναι εκεί όπου εγώ και εσείς μπορούμε να προσπαθήσουμε να λυγίσουμε ένα κουτάλι που έχει τοποθετήσει ο Geller μπροστά από μια βιντεοκάμερα η οποία και αναμεταδίδει στην ιστοσελίδα του. Αυτό λοιπόν θα έπρεπε να ήταν το νόημα της διαδραστικής τεχνολογίας. Άνθρωποι να βοηθούν ανθρώπους. Αν λυγίσετε το κουτάλι, παίρνετε ένα εκατομμύριο δολάρια. Πρέπει να σας προειδοποιήσω όμως πως αν επιτύχετε να λυγίσετε το κουτάλι, μάλλον θα τα βρείτε λίγο δύσκολα στο να αποδείξετε ότι το κάνατε. Ίσως να χρειαστεί να πάτε στο δικαστήριο, αλλά μην περιμένετε και αρκετή συμπάθεια από τον δικαστή ή τους ενόρκους. Ο Geller πέρασε από αυτά και ξέρει τι κάνουν τα δικαστήρια σε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν ψυχικές ικανότητες και μπορούν να λυγίζουν κουτάλια με τη δύναμη του μυαλού τους. Ίσως να αμφιβάλλει δημόσια για τις ψυχικές σας ικανότητες, γελοιοποιώντας σας. Μπορείτε να τον μηνύσετε. Αλλά θυμηθείτε, ήταν εκεί, το έκανε και αυτός και ξέρει ποιος θα νικήσει. Και δεν χρειάζεται καν να χρησιμοποιήσει τις ψυχικές του δυνάμεις για να κάνει μια τέτοια πρόβλεψη.



Ο Geller πρόσφατα μεταπήδησε και στην επικερδή βιομηχανία της New Age αυτό-βοήθησης/προσωπικής ανάπτυξης. Το Mind-Power κιτ του πωλείται για 30 δολάρια το κομμάτι. Το κιτ περιλαμβάνει μια κασέτα ήχου, ένα κρύσταλλο και ένα βιβλίο με θέματα όπως πως να αναπτύξετε την ΥΑΑ(ESP), τη ραβδοσκοπία, τις κρυσταλλικές δυνάμεις, την χρωματοθεραπεία και, φυσικά, την τηλεκίνηση.



Πολλοί μάγοι κάνουν αυτά που κάνει ο Geller αλλά ονομάζουν τους εαυτούς τους ταχυδακτυλουργούς ή πνευματιστές. Οι καλοί μάγοι είναι καλοί "κολπατζήδες" και οι καλοί "κολπατζήδες" μπορούν να κοροϊδέψουν και τους πιο σοφούς των ανθρώπων. Μπορούν να εκπλήξουν ανθρώπους με την ικανότητα τους να μετακινούν φαινομενικά αντικείμενα, να βλέπουν αντικείμενα που είναι μακρυά σε άλλο χώρο, να διαβάζουν το νου, να προβλέπουν το μέλλον, να αναγνωρίζουν το περιεχόμενο κρυμμένων μηνυμάτων ή σχεδίων κτλ. Αυτό που είναι όντως εκπληκτικό όμως είναι το ότι δεν εκπλήσσουν τους ανθρώπους με το να βρίσκουν τον τυχερό αριθμό του λαχείου ή τη θεραπεία του καρκίνου. Γιατί δεν παρακάμπτουν τα αεροδρόμια και δεν τηλεμεταφέρονται υπερφυσικά στον επόμενο προορισμό τους; Γιατί πάνε το αυτοκίνητο τους στο συνεργείο όταν χαλάει; Γιατί ξοδεύουν το χρόνο τους με το να κουνούν ένα σύρμα μέσα σε ένα γυάλινο ποτήρι και δεν μετακινούν ένα καταράκτη πάνω σε ένα φλεγόμενο δάσος; Η απάντηση είναι προφανής. Τέτοια χρήσιμα κατορθώματα απαιτούν κάτι περισσότερο από αντιπερισπαμούς και απατεωνιά. Γιατί αυτά τα φτηνά τρυκ πείθουν ακόμα και πολύ έξυπνους ανθρώπους για το ότι αυτό που είδαν είναι κάτι το παραφυσικό και όχι κάτι το ταχυδακτυλουργικό; Γιατί οι περισσότεροι έξυπνοι άνθρωποι είναι αρκετοί χαζοί ώστε να μην παραδέχονται ότι δεν είναι τόσο έξυπνοι ώστε να μην μπορούν να εξαπατηθούν από ένα τρυκ. Ένα αρκετά έξυπνο άτομο που δεν μπορούσε να εξαπατηθεί ήταν ο Richard Feynman, ο οποίος και συνάντησε τον Uri Geller. Ο Feynman είπε "Είμαι αρκετά έξυπνος ώστε να ξέρω ότι είμαι χαζός". Ο Feynman ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να αντιληφθεί ότι ένας καλός μάγος μπορεί να κάνει τα πράγματα έτσι ώστε να φαίνεται ότι έχει παραβιαστεί κάποιος φυσικός νόμος και ακόμα και ένας μεγάλος φυσικός να μην μπορεί να καταλάβει το τρυκ.



(σ.τ.μτφ.: Ένα από τα πράγματα που ισχυρίζεται ο κύριος Geller είναι ότι σταμάτησε το ρολόι του λονδίνου Big Ben, με ψυχικά μέσα. Και πάλι η αλήθεια απέχει μακράν. Το Big Ben σταματάει γύρω στις δυο φορές το χρόνο έτσι και αλλιώς. Ο κύριος Geller ανακοίνωσε ότι σταμάτησε το Big Ben με το μυαλό του ΑΦΟΥ αυτό είχε σταματήσει! Πέρα από το γεγονός ότι ο κύριος Geller υπόσχεται εδώ και 20 χρόνια να σταματήσει το Big Ben, μετά Χριστόν προφήτης γίνεται ο καθένας...



Ο Geller συνεργάτης της NASA;



Υπάρχει επίσης ο ισχυρισμός ότι ο κύριος Geller έχει συνεργαστεί με τη NASA. H NASA όμως το ξέρει; Ένας ιισχυρισμός έλεγε πως η NASA πρότεινε στον κύριο Geller να "φτιάξει" την κεραία υψηλού κέρδους (High Gain Antenna- HGA) της διαστημικής βολίδας Galileo, μιας και είχε παρουσιάσει βλάβη. Η NASA απάντησε σε αυτόν τον ισχυρισμό ότι δεν είχε ακούσει ποτέ για τον κύριο Geller και δεν του είχε ζητήσει τίποτε*. Ίσως βέβαια κάποιοι να αναφέρονται στον κύριο Geller ως συνεργάτη της NASA, για την ανεκδιήγητη προσφορά που υποστηρίζει ο ίδιος ότι έκανε. Είπε λοιπόν ο κύριος Geller ότι,



"Ένας πλανήτης είναι όπως ένας άνθρωπος. Χρειάζεται να τον αγαπάνε.

Φυσικά θα πάρω ένα μικρό ποσό για να καλύψω τα έξοδα μου, και τότε το

μόνο που χρειάζομαι από τους ανθρώπους της NASA είναι να με στρέψουν

στη σωστή κατεύθυνση. Αν απελευθερώσω τέτοιου είδους δύναμη σε

ένα υγιή πλανήτη, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι καταστροφικά"



Σε τι αναφερόταν ο κύριος Geller; Προσφέρθηκε λοιπόν να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του ώστε να κατευνάσει τις ηφαιστειακές δραστηριότητες στον πλανήτη Ουρανό μιας και κατά την άποψη του, θα τον διέλυαν σε κομμάτια! Και η απάντηση της NASA...



Απ'όσο ξέρουμε ο Ουρανός χαίρει άκρας υγείας. Πιστεύουμε πως μπερδεύει

τον πλανήτη με κάποιο άλλο σώμα, μάλλον την Ιω, ένα από τα φεγγάρια

του Δια. Μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τον κύριο Geller πως αυτός ο

ταραγμένος δορυφόρος απολαμβάνει την καλύτερη φροντίδα που μπορούν

να προσφέρουν οι ΗΠΑ. Αν χρειαστούμε υποστήριξη από ψυχικό, να είναι

σίγουρος πως θα τον καλέσουμε.*



Είμαι σίγουρος πως θα το κάνουν.)