Τα σε κατάσταση έκστασης σώματα των πυροβατών παράγουν υπερβολική ποσότητα ιδρώτα. Στην ουσία οι πυροβάτες περπατούν επάνω σε ένα στρώμα ατμού την ώρα που το κάθιδρο πέλμα τους εφάπτεται με τα πυρωμένα κάρβουνα. Τα κάρβουνα έχουν πολύ μικρή θερμική αγωγιμότητα, έτσι κατά την επαφή με το πόδι το κάρβουνο εκλύει θερμότητα μόνο από την επιφάνειά του, που άπτεται με το πέλμα, και όχι από όλο τον όγκο του. [Στην περίπτωση που υπάρχουν ανάμεσα στα κάρβουνα ξένα σώματα με μεγάλη θερμική αγωγιμότητα (π.χ. κομμάτια μετάλλου) και ο πυροβάτης τα αγγίξει θα καεί.]
Κατά την πυροβασία οι πυροβάτες εκτελούν γρήγορες κινήσεις η με άλλα λόγια «χορεύουν» πάνω στα κάρβουνα. Αυτό μειώνει το χρονικό διάστημα επαφής με τα πυρακτωμένα κάρβουνα. Αν σταθούν για αρκετό διάστημα ακίνητοι, θα καούν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει, όταν σαλιώνουμε το δάχτυλό μας και το βάζουμε στο αναμμένο ηλεκτρικό σίδερο, για να δοκιμάσουμε αν καίει. Αν το δάχτυλο είναι στεγνό, θα καούμε, το σαλιωμένο όμως δάχτυλο, που θα ακουμπήσει για λίγο στο καυτό σίδερο, δεν καίεται για το λόγο που προαναφέρθηκε.
Πυροβασίες γίνονται σε πολλά μέρη του κόσμου. Αριστερά στην επάνω σειρά εικονίζονται πυροβάτες από την βόρειο Ελλάδα με την εικόνα των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (για την «υπερφυσική τους προστασία») και δεξιά πυροβάτης σε ινδουιστική τελετή. Στην κάτω σειρά αριστερά εικονίζεται Ταϊλανδός πυροβάτης κατά τη διάρκεια θρησκευτικών εορτών, ενώ δεξιά πυροβάτης σε παγανιστικές τελετές στην Φλώριδα.Ενδιαφέρουσα είναι η πληροφορία, που μας διασώζει ο Στράβων σύμφωνα με την οποία πυροβασίες γίνονταν και στην Αρχαία Ελλάδα από ιέρειες της Αρτέμιδος: «Ων εν τοις Κασταβάλοις εστί το της Περασίας Αρτέμιδος ιερόν, όπου φασί τας ιερείας γυμνοίς τοις ποσί διʼ ανθρακιάς βαδίζειν απαθείς.» («Γεωγραφικά», βιβλ. 12, κεφ. 2, τμ. 7, γρ. 12.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου