Θα ξεκινήσω τον πίνακα παραθέτοντας κάποια στοιχεία για την ιστορία του Τεκτονισμού. Η αρχική του προέλευση βρίσκεται στις οργανώσεις των οικοδόμων που από την παλιά εποχή αποτελούσαν αληθινούς και πραγματικούς ιερατικούς συλλόγους, έχοντας μία αριστοκρατική θέση ανάμεσα στις άλλες οργανώσεις επαγγελμάτων και τεχνών. Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, ήταν τόσο μεγάλο το κύρος τους, ώστε απολάμβαναν απαλλαγές κάθε τύπου και μορφής από τις εκκλησιαστικές και τις λαϊκές αρχές. Από τότε οι οργανώσεις των οικοδόμων, είχαν κατά κάποιο τρόπο ορισμένες μορφές μυήσεως, αφού τα μυστικά της τέχνης τους τα έλεγαν μόνο σ’ όποιον έκριναν ότι ήταν κατάλληλος να τα μάθει. Στη συνέχεια πολλοί ήταν οι σκεπτικιστές που ζήτησαν να γραφτούν στις οργανώσεις των οικοδόμων, βλέποντας σ’ αυτές τη συνέχεια της αρχαίας παραδόσεως και ελπίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο να ικανοποιήσουν τον πόθο τους για πνευματική τελειότητα. Αυτά τα μέλη που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ήταν αριστοκρατικής καταγωγής, τροφοδοτούσαν με γενναίες δωρεές και μεγάλα χρηματικά ποσά τις οργανώσεις αυτές. Οι βιοτέχνες χαμένοι πια μέσα σ’ αυτή την υποβλητική μάζα των Τεκτόνων, άρχισαν σιγά-σιγά να εξαφανίζονται απ’ τις στοές χωρίς να προβάλλουν και μεγάλη αντίσταση, απo τη στιγμή που αυτές οι στοές δεν είχαν πια τίποτε το κοινό με τις παλιές συλλογικές στοές. Το μόνο που είχε παραμείνει ήταν το όνομα και το τελετουργικό που είχε όμως τόσο πολύ μεταβληθεί και αυτό μέσα στην πάροδο του χρόνου. Στις 24 Ιουνίου 1717, τέσσερις στοές του Λονδίνου συγκεντρώθηκαν για να ιδρύσουν τη μεγάλη στοά του Λονδίνου. Αμέσως ευγενείς και κύριοι έτρεξαν να γίνουν μέλη με μεγάλο ζήλο. Από τότε ο Τεκτονισμός άρχισε να διαδίδεται σε όλη την Ευρώπη και να δημιουργούνται στοές. Η πρώτη γερμανική στοά ιδρύθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1737 στο Αμβούργο. Στην Ελβετία ο Τεκτονισμός έκανε γρήγορα μεγάλες προόδους καθώς είχε την υποστήριξη του ίδιου του αυτοκράτορα που μυήθηκε το 1731. Στην Ιταλία ο Τεκτονισμός έκανε την εμφάνισή του γύρω στα 1750. Η επίδραση της Γαλλίας στην βελτίωση του Τεκτονισμού υπήρξε σημαντική καθώς δημιουργήθηκαν οι υψηλοί βαθμοί του Τεκτονισμού αλλά κυρίως, γιατί ιδρύθηκαν οι πρώτες στοές που γινόντουσαν δεκτές και γυναίκες. Πιστός στην παλιά εσωτερική παράδοση ο Τεκτονισμός όπως όλες οι μυσταγωγικές οργανώσεις, που είναι άξιες του ονόματός τους αποκαλύπτεί στους μύστες του τα μυστήρια μέσα από τα σύμβολα. Το σύμβολο είναι εκείνο που μας επιτρέπει να μπούμε στην ουσία των πραγμάτων και το βασίλειο του υπερφυσικού. Είναι κατά κάποιο τρόπο ο μεσάζοντας ανάμεσα στον άνθρωπο και στη θεότητα. Τρεις βασικές αρετές που πρέπει να έχει ένας Τέκτονας είναι η σοφία, η ισχύς και το κάλλος. Με ισχύ πρέπει να αγωνίζεται ακατάπαυστα για τα ιδανικά του ενάντια στον εαυτό του, ενάντια στα εμπόδια και τους ανθρώπους, δίνοντας συνεχώς απόδειξη της δύναμης και του θάρρους του. Η ισχύς όμως δεν έχει καμία ηθική αξία. Μπορεί μάλιστα να είναι ανήθικη τυφλή και βίαιη αν δεν τη θέσουμε στην υπηρεσία ενός ευγενούς ιδανικού, του κάλλους. Η συνείδηση του προσωπικού εγώ σβήνει σιγά-σιγά και έρχεται η αρμονία. Έκφραση της υπέρτατης ομορφιάς και νοσταλγία ένωσης του κόσμου με τον ίδιο το θεό. Μονάχα μέσα απ’ την άρνηση του περιορισμένου και εγωιστικού του εγώ, μονάχα αφήνοντας τη ζωή του κόσμου και βυθιζόμενος τελείως στο άπειρο του «μεγάλου σύμπαντος», ο άνθρωπος θα μπορέσει αληθινά να υψωθεί μέχρι το θείο. Η σοφία είναι η τρίτη αρετή που θα του προσφέρει αυτή τη φώτιση. Ο ελευθεροτεκτονισμός είναι μια αδελφότητα ανθρώπων των οποίων η ηθική υπόσταση βρίσκεται σε σημείο, ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν μεταξύ τους μια ειλικρινή και ανεπιφύλακτη αδελφοσύνη. Αυτοί οι άνθρωποι οφείλουν να αποφεύγουν με κάθε δυνατό τρόπο, κάθε τι που θα μπορούσε να τους διχάσει. Απαγορεύεται να αντιδικούν ως προς τις προσωπικές τους πεποιθήσεις, σ’ ότι αφορά τη θρησκεία και την πολιτική ενώ η χαρακτηριστική τους αρετή είναι η Ανοχή. Ο Ελευθεροτεκτονισμός προσπαθεί να απελευθερώσει το ανθρώπινο πνεύμα από τις πλάνες που συντηρούν τη δυσπιστία και το μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι που προσπαθούν γι’ αυτό ονομάζονται ελευθεροτέκτονες σύμφωνα με τις πνευματικές και ηθικές τους αρετές. Ο βασικός σκοπός του Ελευθεροτεκτονισμού είναι το χτίσιμο μιας κοινωνίας που να είναι πιστή στις αρχές τις λογικής με τέτοιο τρόπο, ώστε να εγγυάται στην ανθρωπότητα την τέλεια ανάπτυξή της. Πρόκειται λοιπόν για μία ηθική και υλική καλυτέρευση των ανθρώπων, ώστε να δουλέψουν μέσα στη φύση κάτω απ’ τις διαταγές του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι πέρα και πάνω από κάθε έννοια θρησκείας και πολιτικής. Δεν επιβάλει στα μέλη του καμία πίστη και κανένα πολιτικό πιστεύω, αλλά τα κατευθύνει σε μία ατέλειωτη πρόοδο. Ο σκοπός του δεν είναι να καταστρέψει τους θεσμούς, αλλά ν’ αλλάξει την ηθική του σύμπαντος. Οι αδελφοί σχηματίζουν κατά κάποιο τρόπο μία παγκόσμια συμμαχία με όλους τους ανθρώπους που έχουν καρδιά και νιώθουν την υποχρέωση να ενωθούν και να δουλέψουν μαζί για την πνευματική και ηθική τελειοποίηση της ανθρωπότητας. Οι θεμελιώδεις αυτές αρχές όμως δεν εφαρμόζονται πάντοτε σε όλα τα τεκτονικά τάγματα. Κάποια από αυτά όπως η Ελληνική Ομοσπονδία D H καταλύουν τα πρωταρχικά ιδανικά της ισότητας, αδελφότητας και ελευθερίας με συνέπεια να δημιουργούνται προστριβές μεταξύ των αδελφών. Ο τελικός σκοπός του Ελευθεροτεκτονισμού είναι να μεταβάλει τον άνθρωπο σαν άτομο, να λαξεύσει τον ακατέργαστο λίθο του και να φτιάξει έναν κατεργασμένο που θα έχει μία θέση στον ιδανικό ναό. Αυτό είναι ένα έργο που επιτυγχάνεται μόνο με την εφαρμογή των θείων νόμων και με τη μύηση. Κλείνοντας τον πίνακα θα παραθέσω κάποια στοιχεία του Τεκτονικού κανονισμού στα οποία κατέληξε το 1967 η Μεγάλη Στοά. «Ο Τεκτονισμός είναι μία μυστικιστική αδελφότητα, που έχει σαν παραδοσιακό της θεμέλιο την πίστη στον Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος. Ο Τεκτονισμός είναι μία Τάξη στην οποία μπορούν να πάρουν μέρος μόνο άνθρωποι ελεύθεροι, ανεξάρτητοι και άξιοι, ικανοί να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά της ειρήνης, της αγάπης και συναδελφικότητας. Ο Τεκτονισμός μέσα απ’ την ηθική τελειοποίηση των μελών του σκοπεύει στην τελειοποίηση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο Τεκτονισμός υποχρεώνει τα μέλη του να εφαρμόζουν ακριβώς και με μεγάλη προσοχή τις μυσταγωγίες και το συμβολισμό, που είναι τα μέσα για να φτάνει κανείς στη γνώση. Ο Τεκτονισμός επιβάλει στα μέλη του το σεβασμό οποιασδήποτε απόψεως και οποιασδήποτε πίστεως, απαγορεύοντας κάθε πολιτική και θρησκευτική συζήτηση ή κριτική. Η Τάξη τοποθετεί μ’ αυτόν τον τρόπο τον εαυτό της σαν ένα μόνιμο κέντρο αδελφικής ενώσεως, που τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι κατανόηση και ανεκτικότητα. Όπως επίσης μία καρποφόρα αρμονία ανάμεσα στα άτομα, που διαφορετικά θα έμεναν άγνωστα το ένα απ’ το άλλο».  ΝΜΣΕΔΙ