1. Δεν υπάρχει τίποτα που να είναι σε ζωή και να μην έχει πατέρα. Διότι η ζωή  γενιεται. Συνεπώς, κάθε απόφαση που παίρνουμε αποτελεί πάντοτε απάντηση στο ερώτημα του ποιος είναι ο πατέρας μας. Όποιον πατέρα επιλέξουμε, σε εκείνον θα απευθύνουμε την πίστη μας.








2. Κατασκευάζουμε τον πατέρα μας μέσα από δικές μας προβολές, ενώ ο πατέρας μας δημιουργεί μέσα από επέκταση.







3. Θέλημα του είναι να είμαστε γιοι και κόρες του.







4. Η απαρχή κάθε δυνατότητας βρίσκεται στην ταύτιση της δικής του και της δι-κής μας βούλησης. Ο πατέρας βρίσκεται μέσα μας, αφού πάντοτε ευλογεί το παιδί του με τον τελειότερο τρόπο.







5. Δεν μπορούμε με σκοτεινούς «συντρόφους» (φόβους, συνήθειες, επαναλήψεις κ.λπ.) να επικοινωνήσουμε με τον πατέρα, αλλά ούτε και μόνοι μας μπορούμε. Πρέπει να αφήνουμε τους άλλους να συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο, γιατί αν δεν δεχτούμε τους άλλους, ούτε εμείς μπορούμε να εισέλθουμε στον Πατέρα.







6. Μόνο εμείς μπορούμε να αποκλείσουμε τον εαυτό μας, αφού η υιότητα είναι ο εαυτός μας! Η υιότητα είναι όλος ο κόσμος και εμείς.







7. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ψευδαισθήσεις παρά μόνο αν τις αντικρύσει. Η ψευδαίσθηση προστατεύεται μόνο όταν δεν την αντικρίζουμε με αθωότητα.







8. Μη φοβόμαστε ποτέ τίποτα, ούτε τον ίδιο το φόβο. Η διαύγεια διαλύει κάθε σύγχυση, και το να κοιτάζουμε το σκοτάδι, όποιο και αν είναι αυτό μέσω του φωτός, σημαίνει ότι το εξαφανίζουμε.







9. Μπορούμε πάντοτε, και προσωπικά και συλλογικά, να εξετάζουμε κάθε σύστημα ψευδαισθήσεων άφοβα. Δεν μπορεί να έχει καμιά συνέπεια, εφόσον η πηγή του δεν είναι αληθινή, είτε προέρχεται από μεμονωμένα άτομα, είτε από οργανωμένα συστήματα ή σχολές. Γιατί πάντοτε το αληθινό παραμένει, ενώ καθετί ψεύτικο χάνεται με τη δύναμη της αλήθειας.







10. Αθωότητα σημαίνει πραγματική δύναμη φωτός. Ας σταματήσουμε να είμαστε αδύναμοι και ας προσέλθουμε στο φως της αυθόρμητης προστασίας του υπέρτατου Πατέρα μας ...